هدف معصومین(ع) از بزرگداشت همه‌ساله اربعین چه بوده است؟

به گزارش بخش استانی وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از قم، در طول تاریخ زنده نگه داشتن نهضت حسینی و اربعین سیدالشهدا(ع) سیره و نشانه مهم شیعیان به توصیه امامان معصوم علیهم السلام بوده است تا آنجا که زیارت اربعین در روایات از نشانه‌های شیعیان است و در مطلب پیش‌رو بر دلایل تاکید و دغدغه ائمه معصومین(ع) به بزرگداشت و زنده نگه داشتن اربعین حسینی می‌پردازیم.

سیره امامان و بزرگان دین

روز چهلم شهادت امام حسین علیه السلام که همان روز بیستم صفر می باشد از همان اولین سال واقعه کربلا 61 قمری روز تجدید غم و اندوه شیعیان و ارادتمند به خاندان اهل بیت علیهم السلام بوده است. عمل بزرگان دین، برای متدینین با اهمیت است به گونه ای که مردم نگاهشان به گفتار و نحوه برخورد عالم دینی است که به چه چیز بهاء می دهند تا آن را انجام دهند و از چه چیز مردم را باز می دارد تا سراغش نروند.

اگر عملی را عالمی تأیید کرد و یا بالاتر از آن خود ابتدا به ساکن اقدام کرد این بعنوان یک سیره حسنه در بین مردم متدین جا افتاده و دنبالش را می گیرند. اربعین هم از این امر مستثنا نیست. در رأس بزرگان دین، ائمه بودند که اعمال مخصوصی را در این روز دستور دادند به عنوان این که مربوط به اربعین حسینی است نه صرف بیستم صفر بودن تا آخرین امام حاضر حضرت امام حسن عسکری علیه السلام که زیارت اربعین امام حسین علیه السلام را یکی از نشانه های مؤمن برشمردند.

زیارت مخصوصه در روز اربعین

یکی از مهمترین علل جایگاه ویژه اربعین در میان شیعیان، همین روایت امام حسن عسکری علیه السلام بر فضیلت این روز است که زیارت مخصوص امام حسین علیه السلام در روز اربعین را یکی از نشانه های شیعه بودن مطرح کردند.

از امام حسن عسکری علیه السّلام، روایت است که فرمود: نشانه‏های مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز، زیارت اربعین، انگشتری در دست راست کردن، پیشانی به خاک مالیدن و با صدای بلند «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» گفتن.

مأثور از امام و روایت شده چنین‏ کاین پنج خصلت است علامت بمؤمنین‏

اول نماز پنچه و یک رکعت و دوم‏ انـگـشـتــر عقـیـق نـمـودن یـد یـمـیـن‏

سـوم بلند گفتن بسم‏ اللَّه‏ صلاة چهـارم بـخـاک بهـر خـــدا سـودن جـبین‏

پنجم که حق نصیب کند جمله مرد و زن‏ بـوسـیـدن مزار حسـیـــن روز اربـــعـیــن‏

به خاطر همین بسیاری از شیعیان از اقصا نقاط جهان سعی دارند در اربعین خود را به قبر امامشان در کربلا برسانند و آنهایی هم که شرائط سفر ندارند آرزوی چنین زیارتی در دل دارند.

ائمه علیهم السلام برای ادامه این مسیر و از یاد نرفتن قیام خونین کربلا این روز را بزرگ شمرده و از اولین زائر حسینی یعنی جابر بن عبدالله انصاری که در اولین اربعین خود را به قبر شهدای کربلا رساند، تجلیل کردند.

کم کم روایات بسیاری در زمینه ثواب زیارت امام حسین علیه السلام در روزهای خاص و در تمام طول سال نقل شد.

عظمت مصیبت شهادت امام حسین علیه السلام

اما چرا در بین ائمه علهم السلام به زیارت امام حسین علیه السلام تأکید شده و باز در بین زیارات در طول سال زیارت اربعین جایگاه ویژه ای پیدا کرده است؟ باید گفت:

به علت شدت مصیبت شهادت امام حسین علیه السلام که مصیبةً ما أعظمها و أعظم رزیتها فی الإسلام مصیبتی بوده که نه سابقه ای داشته و نه لاحقه ای. بنابراین فرق این مصیبت با مصائب دیگر روشن است همان گونه که امام مجتبی علیه السلام به برادرش فرمود: لَا یَوْمَ کَیَوْمِکَ یَا أَبَا عَبْدِاللَّه‏.

از طرفی قیام امام حسین صلوات الله علیه باید زنده می ماند تا خون مبارکش هدر نرود و لذا تمام تلاش ائمه بر آن بود که به نحوی یاد حضرت سیدالشهداء بر سر زبانها باشد.

گریه های امام سجاد علیه السلام شاهد بر این مدعی است و این که یکی از راههای زنده ماندن یاد و هدف قیام امام حسین(علیه السلام) زیارت حضرت است چه از دور و چه از نزدیک.

و اما چرا اربعین؟ زیرا اولین زیارت در روز اربعین صورت گرفت. البته قبل از آن هم بطور مخفیانه زیارت محقق شده بود، اما بصورت آشکارا و رسمی ظاهرا این اولین زیارت بوده است

به عنوان نمونه گزارش زیارت شهدای کربلا قبل از دفن شدن که توسط ابن نما تاریخ نویس قرن نهم در کتابش مثیر الأحزان ذکر شده آورده می شود:

و رویت إلی ابن عائشة قال‏ مر سلیمان بن قتة العدوی مولی بنی تمیم بکربلاء بعد قتل الحسین (ع) بثلاث فنظر إلی مصارعهم فاتکأ علی فرس له عربیة و أنشأ مررت علی أبیات آل محمد صلی الله علیه و فلم أرها أمثالها یوم حلت‏:

ألم تر أن الشمس أضحت مریضة لفقد حسین و البلاد اقشعرت‏

و کانــوا رجـاء ثم أضـحوا رزیــــة لقد عظمت تلک الرزایا و جلت‏

آورده‌‏اند که «سلیمان عدوی» در سومین روز شهادت حسین علیه السلام و یاران فداکارش بر کربلا گذر کرد و پس از تماشای آن پیکرهای به خون خفته و گلهای پرپر شده مرثیه‏ای جانسوز بدین مضمون سرود:

مررت علی أبیات آل محمّد فلم ارها امثالها یوم حلّت‏

بر خانه‌‏ها و سراپرده خاندان محمد صلی الله علیه و آله گذر کردم و آنها را بسان روزگار پر افتخار، پیامبر آباد و آزاد و در امنیت و آرامش ندیدم.

مگر نمی‌‏نگری که خورشید جهان افروز در سوگ امام حسین علیه السلام و یارانش رنگ پریده و بیمار است، و زمین و زمان از این سوگ سهمگین به لرزه در آمده و دگرگون شده است.

فرزندان ارجمند پیامبر همواره مایه امید و پناهگاه مردم بودند، اما اینک فاجعه و مصیبتی بر آنان رفته است که از همه مصیبت‏ها اندوه بارتر است‏.

در روایتی حسن بن علی بن فضّال، از ابو ایّوب خزّاز، از محمّد بن مسلم، از امام‏ ابو جعفر محمّد بن علی علیهماالسلام روایت کرده است که فرمود: شیعه ما را به زیارت حسین بن علی علیه السلام امر کنید، زیرا که زیارت‏ او ویرانی و غرق و آتش‏‌سوزی و خورده شدن توسط درندگان را دفع میکند، و زیارت‏ او بر کسی که به امامت حسین از جانب خدای عز و جل معترف باشد فرض است.

منبع: دُرر الخبار، امالی شیخ صدوق، مثیر الاحزان، کامل الزیارات، وسائل الشیعه

انتهای پیام/