نگرانی از افزایش خشونت در مدارس ترکیه

به گزارش وبانگاه به نقل از گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، طی روزهای گذشته در چند مدرسه در کلانشهر استانبول ترکیه، اتفاقاتی روی داد که حواشی فراوانی به دنبال آورد. در چند فایل ویدیویی منتشر شده در فضای مجازی، حمله دسته جمعی چند دانش‌آموز به یک دانش‌آموز دیگر، عملاً به یک نوع رفتار مکرر و مُد ناهنجاری تبدیل شد و همه را نگران کرد.

همزمانی انتشار گسترده تصاویر نزاع و دعوای دانش‌آموزان با کتک کاری نمایندگان مجلس، این ادراک عمومی را تقویت کرد که انتشار تصاویر مربوط به خشونت، زنجیره‌ای از تقلید اقدامات خشن را به دنبال می‌آورد و وقتی که پای طیف‌های سنی نوجوانان و جوانان در میان باشد، تکرار این زنجیره، خطرناک‌تر است. شاید به همین دلیل است که یکی از روزنامه‌های چاپ آنکارا برای توصیف این وضعیت، در عکس و تیتر صفحه نخست خود، از چنین عبارتی بهره گرفت: «سطح دعوا و خشونت، به مدارس رسید».

همچنین شبکه تلویزیونی اینترنتی جمهوریت درباره رویدادهای استانبول نوشته است: «انتشار تصاویری متعددی از خشونت و دعوای نوجوانان ما، تمام ترکیه را تکان داد. تصاویر یک نوجوان 16 ساله که توسط همسالان خود مورد حمله دسته جمعی قرار گرفت، بازدید چند میلیونی داشت. این نوجوان تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفت و یک کودک دیگر نیز در مدرسه به همان شکل، توسط گروه زیادی از همسالان مورد ضرب و شتم قرار گرفت».

امینه ارگون روانشناس و کارشناس رشد کودک در مصاحبه با جمهوریت گفته است: «تمایل به دعوا و رفتار خشونت‌آمیز در کودکان و نوجوانان، در سال‌های اخیر افزایش یافته و به سطح خطرناکی رسیده است. این وضعیت، ما را درباره آینده دانش‌آموزان نگران می‌کند. دلایل زیادی مانند عوامل محیطی، عوامل خانوادگی و محتوای پیام‌های اینترنتی و بازی‌های رایانه‌ای که در معرض آن قرار می‌گیرند، می‌تواند باعث شود کودکان تمایل به خشونت پیدا کنند و در موقعیت خطرناکی قرار بگیرند».

ارگون در ادامه گفته است: «باید بپذیریم که خطر بزرگی پیش روی ترکیه است. چرا که خشونت در میان دانش‌آموزان راهنمایی و دبیرستان در حال افزایش است. کودکان در برابر دوربین موبایل، تا سر حد مرگ یکدیگر را کتک می‌زنند و این دعواها گاهی با عواقب دردناکی به پایان می‌رسد. با این حال، انتشار این فایل‌ها، به امری عادی تبدیل شده است».

روزنامه قرار چاپ آنکارا نیز در گزارشی درباره خشونت در مدارس ترکیه نوشته است: «در کشوری که خبرنگاران در خیابان‌ها مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، نمایندگان مجلس در حین سخنرانی در صحن علنی کتک می‌خورند و مهاجمان به جای مجازات مورد تشویق قرار می‌گیرند، ترویج خشونت عجیب نیست و شاهد عادیسازی این رفتارها هستیم».

در ادامه گزارش روزنامه قرار آمده است: «تصاویر حمله دسته جمعی دانش‌آموزان به همکلاسی آنها، ترکیه را تکان داد. این اتفاق در مدرسه‌ای در بویوک چکمجه استانبول روی داد و دانش‌آموز مضروب در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شده است. اما نکته مهم اینجاست که مهاجمین، تصاویر دعوای خود را در فضای مجازی منتشر کردند و این تصاویر وحشتناک در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد». 

نوجوان دیگری به نام امیرخان در منطقه ساریر استانبول در یکی از مدارس این شهر پس از آن که در یک دعوای طولانی، با ضربات متعدد مشت و لگد روبرو شد، بر اثر خونریزی داخلی جان خود را از دست داد و پس از بررسی‌های پلیس و بازجویی از مهاجمین، 6 نفر از همکلاسی‌های مقتول، سر از زندان درآوردند». 

دکتر ازگی کاراگُز تانیگور روانپزشک کودک، معتقد است که بازی‌های رایانه‌ای، نقش مهمی در ترویج خشونت در بین نوجوانان ترکیه دارند.

او می‌گوید: «متاسفانه ما مجبوریم برای توصیف بخش قابل توجهی از نوجوانان، از این صفت استفاده کنیم: معتادان دیجیتالی. منظو از اعتیاد دیجیتالی، این است که بسیاری از نوجوانان ما، نه تنها با کنسولِ مخصوص بازی یا رایانه، بلکه با گوشی تلفن همراه، حتی در بستر خواب هم در حال انجام بازی‌های رایانه‌ای خشنی هستند که کشت و کشتار و پراکندن خون، بخش بسیاری عادی این بازی‌ها است».

این روانپزشک ترکیه در ادامه گفته است: «نوجوانی که شب و روز با بازی رایانه‌ای خشن در حال تمرین دعوا است، در فضای خانه تنش و درگیری والدین را می‌بیند و در شبکه‌های تلویزیونی هم به طور مداوم شاهد جنگ و جدال لفظی و مشت بازی سیاستمداران و نمایندگان است، به این جمعبندی می‌رسد که خشونت پدیده عجیبی نیست و بخشی از رفتارهای عادی فرد و جامعه است».

انتظامات مدارس
مدارس ترکیه دارای نگهبان رسمی هستند که حضور او تضمین‌کننده عدم تردد افراد متفرقه در محیط مدرسه است و اگر نزاعی روی دهد، سریعاً می‌توانند مداخله کنند. اما در چند سال اخیر، نگهبانان مدارس کنار نهاده شدند و این نیز یکی دیگر از دلایل افزایش خشونت است.

محرم آرداچ کارشناس ارشد آموزش درباره اهمیت این موضوع می‌گوید: قبلاً تمام مدارس ترکیه، نیروهای ویژه برای نظافت و نگهبانی را از طریق عقد قرارداد با سازمان کار، تامین می‌کردند. اما پس از گسست و وقفه‌ای که در دوران کرونا به وجود آمد، مدارس ترکیه حاضر نشدند نیروی نگهبان و انتظامات استخدام کنند و به بهانه محدودیت بودجه، فقط نظافتچی استخدام کردند. قبلاً حضور یک نگهبان دارای یونیفرم رسمی، باعث می‌شد که اولیای دانش‌آموزان بدون اجازه و هماهنگی وارد مدارس نشوند. اما حالا، اولیا به راحتی وارد حیاط مدرسه و حتی وارد راهروی مدارس می‌شوند و وقتی که مدیر و ناظم مدرسه اعتراض می‌کند، درگیری روی می‌دهد. متاسفانه تاکنون ده‌ها مورد نزاع فیزیکی روی داده و تا زمانی که وزارت آموزش ملی، یک بار دیگر همه مدارس ما را موظف به تامین نیروی نگهبانی نکند، خشونت در محیط آموزشی، بیشتر و بیشتر خواهد شد.

نوع متفاوت خشونت در مدارس بچه پولدارها

در ترکیه چندین نوع مدرسه وجود دارد. از مدارس مختلط گرفته تا مدارس مخصوص پسران، مدارس مخصوص دختران و مدارس دینی. همچنین باید به این موضوع اشاره کرد که مدارس دولتی مناطق فقیرنشین شهرها، استعداد بیشتری برای آلوده شدن به دعوا و خشونت دارند. اما چنین چیزی به معنی عاری بودن مدارس غیرانتفاعی محلات ثروتمند نشین از دعوا و خشونت نیست.

حسین پالدار از کارشناسان آموزش معتقد است که اتفاقاً در مدارس نخبه‌ها و بچه پولدارها، نوع متفاوتی از خشونت در جریان است که البته شباهت چندانی با دعوای فیزیکی و مشت و خونریزی ندارد.

او نوشته است: «در مدارس محلات ویژه و ثروتمند، محیط رقابتی مدرسه غیرانتفاعی، مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان را ضعیف می‌کند و باعث انزوا می‌شود. در این مدارس، جاه طلبی تحصیلی بر توسعه اجتماعی غلبه دارد. مدارس خصوصی به طور کلی با فرصت‌های آموزشی بهتر، زیرساخت‌های مدرن و تعداد اندک دانش‌آموزان در هر کلاس، توجه خانواده‌ها را جلب می‌کند. اگر چه این دانش‌آموزان نمرات بالایی می‌گیرند. اما غالباً تنها و منزوی هستند.

پالدار افزود: انزوای دانش‌آموزان در مدارس خصوصی باعث ایجاد مشکلات جدی هم از نظر اجتماعی می‌شود. ناتوانی مربیان و مدیران مدارس در ارائه حمایت اجتماعی و عاطفی می‌تواند دانش‌آموزان را به احساس تنهایی سوق دهد. مربیان به جای ارتقای مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان، فقط بر موفقیت تحصیلی تمرکز می‌کنند. البته فقط بخش کوچکی از تقصیر متوجه معلم است و بیشتر تقصیر متوجه موسسان است که ما آنها را صاحبان مدرسه می‌نامیم. تبلیغات و طمع پول در اینجا بسیار مهمتر از آموزش و تربیت است. انزوای دانش‌آموزان در مدارس یک مشکل جدی است، این انزوا نوعی خشونت نامرئی است. 

در پایان باید گفت: شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر اینترنت و فضای مجازی، در کنار فواید بسیاری که برای جوامع بشری دارند، به میدانگاه بزرگی برای انواع و اقسام اقدامات خشن تبدیل شده‌اند و گروه‌های سنی نوجوان و جوان، به منظور به نمایش گذشتن قدرت و نیاز به جلب توجه، به شکل منفی از این ابزارها استفاده می‌کنند.

انتهای پیام/