بیعتی تا همیشه_یک| چگونه با امام زمان(عج) بیعت کنیم؟

به گزارش بخش استانی وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از قم، در روز هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری، امام حسن عسکری(ع) توسط معتمد خلیفه عباسی به شهادت رسید و حضرت مهدی(ع) به امامت رسید و نهم ربیع الاول آغاز امامت امام زمان(عج) است.

باتوجه به اینکه یک هفته تا این عید بزرگ فاصله داریم در سلسله یادداشت‌هایی از متخصصان و اساتید حوزه و دانشگاه در خبرگزاری تسنیم به تبیین ابعاد مختلف نهم ربیع الاول و وظایف منتظران در دوران غیبت می پردازیم.

یادداشت اول: چگونگی بیعت با امام‌زمان(عج)

 وقتی شهادت امام حسن عسکری(ع)، هشتم ربیع الاول اتفاق افتاده یعنی عملا بعد از آن آغاز امامت امام‌ زمان(ع) را داریم. از هشتم ربیع سال 260 تا به الان امامت امام زمان(ع) است و هرسال باید ما در روز شهادت امام حسن عسکری(ع) برای پدربزرگوار امام زمان عزاداری و اظهار ارادت کرده و روز نهم ربیع را به عنوان بیعت با امام‌زمان(ع) دنبال کنیم.

 بیعت به معنای‌ پیمان بستن برای فرمانبرداری و اطاعت است‌. خود پیامبر(ص) هم وقتی به پیامبری مبعوث شد اولین کاری که انجام داد بیعت گرفت.

اولین بیعت کننده های پیامبر‌(ص) امام‌علی(ع) و حضرت خدیجه(س) بودند و بعدها می‌بینیم که روز سوم بعثت پیامبر بیعت عشیره یا یوم الدار را بنی هاشم دنبال کرده است‌. این حرکت ادامه داشت، تا جایی‌که بعد از شهادت هر امامی، امامان بعدی مردم‌ به سراغشان می آمدند و بیعت می‌کردند لذا ما هم باید این امر را ادامه دهیم.

این بیعت با نور است یا نار؟ این را باید توجه کنیم؛ خداوند در سوره نحل آیه 91 می‌فرماید: واوفوا بعهدالله. یعنی ما با خدا عهد و پیمان داریم، پس چون با خدا عهد بستید وفادار باشید. 

امام‌صادق(ع) در تفسیر این آیه می‌فرمایند: عهد نزد خدا پذیرش ولایت امیرالمؤمنین و امامان بعد از او است.

الان بیش از هزار سال از آغاز امامت زمان می‌گذرد و برای ما که تجدید عهد و پیمان با حضرت مهدی(عج) مطرح هست همانطور که در دعای عهد داریم اللّٰهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هٰذَا وَمَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی، یعنی: ما هر صبح این عهدی که با امام زمان داریم و امام صادق(ع) سفارش به انجام آن کرده است، عهد با امام که هست یعنی از محبت و معرفت به امام جاری می‌شود و زمینه ساز همراهی با امام است. یعنی یک التزام خاص و نوعی تعهد پذیری در مقابل‌شخص یا کاری که باید خودمان را نسبت به وظایفی که به امام داریم ملتزم بدانیم و بر اساس آن بتوانیم آرمان‌های امام را دنبال کنیم که در این دعا عهدا یعنی این عهد را با وسایل و اسباب محکم کنیم. عقدا یعنی خودمان را گره بزنیم و در نهایت وقتی خودمان را محکم گره زدیم به او بستیم، حالا بیعت کنیم و پای این بیعت هم بمانیم.

در طول تاریخ بیعت با وکلا و نائبین خاص امام صورت می‌گرفت. از جمله بیعت با زنانی بود ‌که امیرالمؤمنین انجام می‌دادند به نیابت از پیامبر(ص) در جریان حدیبیه بیعت مردم کوفه با مسلم بن عقیل به نیابت از امام حسین(ع)‌ بود و الان هم در عصر غیبت بیعت و اطاعت از ولی فقیه به عنوان نائب عام ضروری است و باید توجه‌کنیم در این اصل این نگاه را داشته و این عهد را با نائب امام زمان(عج) داشته باشیم و بیعت با امام مهدی(ع) به گونه ای است که باید ببینید خودمان چقدر توانستیم عهدهایی که در دعای عهد به آن اشاره شده دنبال کنیم.

مثلا می‌گوییم‌ عهد می‌بندم با امام زمان که او را یاری کنم‌ و مقام نصرت امام را به دست بیاروم، این یعنی تلاش کنم برای عدالت و معنویت. اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِهِ: یعنی‌امام نیرو سازی می‌خواهد، یعنی ما جامعه امروزی را باید ببریم در مسیر چیزی که همه سرباز امام زمان شویم و به مردم جامعه امروز بفهمانیم عهدتان با امامی است که روز قیامت با او محشور می‌شوید.

 اما ما به جای اینکه مردم را بیشتر عاشق امام حی کنیم عاشق امام شهید می‌کنیم درحالیکه راهبرد این است‌که روز قیامت پاسخگو به امام حی هستیم، یعنی از بستر امام‌شهید باید به امام حی برسیم. معاونت کننده او باشیم و عهد کنیم با حضرت این مدل نیرو بسازیم که بتوانیم زمان ظهور در کنار امام بر همه ادیان غلبه کنیم.

عهد دیگر عهد دفاع است، این دفاع یعنی خودم را آماده کنم در تفکر و اندیشه و شبهات و انحرافاتی که وجود دارد پیراسته کنم فرهنگ مهدویت را از بدعت از خرافات، یک مدل دفاع است و یک نوع دفاع هم آمادگی فکری و بینشی نیست بلکه باید تحول در خود ایجاد شود و دفاع اخلاقی رفتاری باشد. 

دفاع از امام حتی در بعد سیاستی است، در این راه نیازمند یک بازشناسی و بازنمایی ابعاد سیاسی حکومت جهانی هستیم که دولتمردان باید از علم و عمل نگاهی داشته باشیم جامعه را از فتنه‌ها پاکسازی کنیم تا بتوانیم آن دولت کریمه را بیاوریم.

آمادگی فرهنگی؛ چون انسان محور تغییر و تحول است، امام زمان(عج) منتظر دعوت و خواستن مردم است، اگر شیعیان توفیق اطاعت یابند و در پیمان و عهد باشند این همدلی با ولی خدا است‌. خداوند در آیه 54 سوره مائده می‌فرماید: این آمادگی را به حدی برسانیم‌که از رفتار ما مومنین خوشحال و کافرین ناراحت شوند.

عهد بعدی عهد سبقت است؛ سبقت در برآوردن تحقق حکومت امام زمان(ع) که زمینه سازی کنیم‌ جامعه پذیرا باشد. باید مطیع امر باشیم و با نائب امام عهد ببندیم، چون اگر نائب امام را اطاعت کنیم و او راضی باشد می‌توانیم در مسیر اطاعت نائب خدا هم قرار بگیریم.

 اینجاست که می‌رسیم به عهد بعدی و آن مقام حمایت است. حمایت یعنی ننشینیم یک گوشه و فقط دعا کنیم‌،‌ دعا و ذکر بخشی از کار است و باید تلاشمان را مضاعف کنیم که به مقام حمایت برسیم. یعنی همه جانبه با امام‌‌خود عهد ببندیم و او را یاری و بیعت کنیم.

مقام بعدی پیشی گرفتن در تحقق اهداف امام‌ زمان(ع) است. امام زمان در زمان ظهور دو هدف دارند، یک اجرای معنویت در جامعه و دیگری اجرای عدالت در جامعه است. باید زمینه اینها را آماده کنیم و در پیشرفت در معنویت در جامعه، دوری و گریز از گناه و تحقق عدالت را دنبال کنیم.

عهد بعدی مقام شهادت است که باید شهادت طلب باشیم یعنی مثل شهدا سنگ تمام بگذاریم. این آمادگی را باید در خودمان نشان دهیم و گام‌های موثری را بردانیم‌ تا بتوانیم‌ خود را قوی کنیم‌. انسان در چهار حوزه باید خودش را قوی کند که یکی از آن در حوزه دینی است. دین یعنی عقاید، احکام و اخلاقمان را منطبق با رضایت امام‌زمان کنیم.

دیگری در بعد علمی است ما در بعد علمی باید خود را رشد دهیم چون کار حضرت در زمان ظهور علمی، تربیتی و پرورشی است و باید عقلانیت را رشد دهیم. با استدلال و منطق با امام زمانمان عهد ببندیم چون نگاه عقلانی انسان را پخته می‌کند. به امام‌ زمان فقط نگاه احساسی نداشته باشیم.

باید خودمان را قوی کنیم و اراده و عزمی داشته باشیم که بتوانیم امام را یاری کنیم. تلاش و کوشش این باشد انسان در حوزه‌های مختلف خودش را قوی کند تا بتواند قوی و پایدار دوری از عشهای کاذب و امیال شیطانی کند که اگر این نگاه را را داشته باشد مدل نظارت امام و خدا در زندگی خود میبیند و به جایی برسد که معرفتش اینقدر قوی و دنبال رضایت محبت امام زمان است که بتواند به مقام عبودیت و بندگی برسد.

این ماه فرصت مناسبی است که بتوانیم‌ با امام زمان خود عهد ببندیم که از نظر فردی و جامعه بتوانیم بستر ظهور را آماده کنیم.

نویسنده: حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا نصوری، پژوهشگر و معاون فرهنگ، آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) و معاون تبلبغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت

انتهای پیام/