فعالان فرهنگی برای ‌"روز‌ ملی تبریز" تاریخ تعیین کردند

به گزارش بخش استانی وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از تبریز، در پی اقدام شورای فرهنگ عمومی آذربایجان شرقی برای تعیین روز ملی تبریز، شاعران‌ و نویسندگان این شهر با صدور بیانیه‌ای با تبیین ویژگیهای 29 بهمن، هماهنگی این روز با مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی دربارۀ تعیین روزهای خاص و فرهنگ مردم آذربایجان، اهمیت تاریخی این روز و توصیف عظمت آن در کلام امامین انقلاب، خواستار تعیین این روز به عنوان روز ملی تبریز شدند. متن این بیانیه چنین است:

در سال 1387 برخی مسئولین از تعیین روز 29 بهمن (قیام تبریز در 1356) به عنوان «روز ملی تبریز» خبر دادند. اما گویا در تداوم کشمکشهای سیاسی و تلاشهایی برای تعیین روز دیگری (14 مرداد، صدور فرمان مظفرالدین شاه برای تاسیس مجلس!)، موضوع در محاق رفت.

در آذر 1398 خبر پیشنهاد 14 مرداد به عنوان روز تبریز از طرف شهردار وقت تبریز منتشر شد! اما با تلاش تبیینی برخی پژوهشگران مبنی بر عدم ارتباط فرمان شاه در مرداد 1285 با قیام تبریز در مشروطه که در 1287 آغاز شد، عناصری که در صدد تحمیل 14 مرداد بودند، گویا دست از اغفال سیاسی برداشتند! اما باز هم به دنبال تحمیل و تعیین روزی غیر از 29 بهمن هستند! طبق مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی، تعیین روز خاص، باید ویژگیهایی مثل موارد زیر را داشته باشد: «اشاعه‌ دهنده‌ مبانی‌ فکری‌ انقلاب‌ اسلامی‌/ برخورداری‌ از مفهومی‌ روشن‌ و گویا/ موجب‌ گسترش‌ مبانی‌ نظری‌ و ارزشهای‌ اجتماعی‌ و انسانی‌ و رشد و شکوفایی‌ استعدادهای‌ کشور/ موجب‌ تقویت‌ غرور و حمیت‌ ملی‌ و روح‌ وطن‌ دوستی‌ و عدم‌ ایجاد روحیه‌ خودباختگی‌ در برابر فرهنگ‌ و تمدن‌ بیگانگان‌/ عدم‌ تشتت‌ در افکار عمومی‌ و وحدت‌ ملی‌» در تاریخ تبریز، روزی مثل 29 بهمن نمی‌توان یافت که با مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی همخوان باشد.امام خمینی در پیامی از قیام 29 بهمن، به عنوان «نهضت عظیم» یاد کردند و این نهضت را «در راه حق و استقلال و آزادی طلبی و در حمایت از قرآن کریم» دانستند.

گوشه‌ای از توصیفات رهبر معظم انقلاب دربارۀ 29 بهمن چنین است:

«در روز بیست‌ونهم بهمن سال 56، تاریخ ایران ورق خورد؛ یعنی یک مقطع تعیین‌کننده‌ی تاریخی بود.» (26 بهمن1401)

«من درود می‌فرستم به معنای واقعی کلمه به مردم آذربایجان، مردم تبریز و به آفرینندگان حماسه‌ی بزرگ و فراموش‌نشدنی بیست‌ونهم بهمن سال 56.» (بهمن 1401)«تبریزی‌ها قیام قم را تبدیل کردند به قیام ملّی»(بهمن 1401)

«مردم تبریز…قضیّه‌ی قیام را ملّی کردند؛ صدای فداکاری آنها به همه‌ی کشور رسید…کمتر از یک سال بعد هم بساطِ حکومت استبدادی سلطنتی واژگون شد؛ تاریخ‌سازی یعنی این، مقطع تاریخی یعنی این.»( بهمن1401)

«بیست‌ونهم بهمن برای تبریز و برای همه‌ی ما روز شکرگزاری است…چرا شکرگزاری؟ زیرا حادثه‌ای که در این روز در تبریز به وجود آمد موجب ثمردهی انقلاب شد…»(28 بهمن 1400)

«چند معنا در این حادثه‌ی بزرگ [قیام29 بهمن] وجود داشت: اول، نشان دادن و منعکس کردن ویژگی‌های اخلاقی و خصلتىِ مردم تبریز و مردم آذربایجان؛ این خیلی مهم است…اولاً ایمان عمیق دینی؛ ثانیاً غیرت دینی؛ ثالثاً شجاعت؛ پس از اینها، مسئله‌ی موقع‌شناسی، و درک درست حوادث؛ اینها خیلی مهم است…» (28 بهمن1392)

پژوهشگران تاریخ و شاهدان و حاضران در نهضت عظیم 29 بهمن، می‌دانند، اگر چه پرچمدار و پیشران قیام، روحانیت بود اما همۀ اقشار مردم و گرایشهای سیاسی اعم از دانشجویان، کارگران، بازاریان،جوانان، پیران و…در آن شرکت داشتند. برخی نیز در مقابل 29 بهمن، روز اعلام رسمی مذهب تشیع در قرن دهم را مطرح ساختند! این در حالی است که اوّلا گرایش به تشیع از نخستین سالهای ورود اسلام به آذربایجان و حضور برخی شیعیان در فرماندهی سپاه مسلمانان آغاز شده و طی 9 قرن قبل از صفویه، حکومتهای شیعی مانند آل مسافر، قراقویونلوها، غازان خان، الجایتو و…بر آذربایجان فرمان رانده‌اند. تعیین روزی در قرن دهم به عنوان اعلام مذهب تشیع، حامل این پیام نادرست است که گویی تبریز و آذربایجان از قرن‌دهم با شمشیر صفویه شیعه شده‌اند!نکتۀ مهم‌تر اینکه تعیین روزی در پیوند با شاه با آموزه‌های دینی و فرهنگ مردم آذربایجان سازگار نیست.

اقدامات مثبت شاهان صفوی نمیتواند بهانه‌ای برای پیوند روز تبریز با نام و حکومت آنان باشد. در این باره دیدگاه رهبر معظم انقلاب خواندنی است: «اصلاً شاه نمیتواند خوب باشد. ملوکیّت بد است. ملوکیّت، به معنای مالکیت است. آن کسی که خودش را مَلک مینامد – یعنی پادشاه – مالکیتی نسبت به مردم و به اصطلاح رعیت خودش برای خود قائل است. در اسلام اصلاً ملوکیّت مردود است…خلافت و ولایت، نقطه مقابل ملوکیّت است. پادشاهان صفویه هم پادشاه بودند و ما اصلاً نمیتوانیم از آنها دفاع کنیم…»(1377/02/22)

با تاسف بسیار، فقدان‌ نگرش علمی و حقیقت‌جویانه در مدیریت کارگروه تعیین روزهای پیشنهادی به عنوان روز تبریز، و عدم اطلاع‌رسانی به رسانه‌ها و اهل تاریخ و فرهنگ و استفاده از نظرات آنها، موجب شده روز تولد یک عضو تشکیلات فراماسونری که ماموریت تخریب نظام آموزش سنتی را بر عهده داشته و برخی اعضای خانوادۀ وی، پیشتازان فعال بی‌حجابی و فمنیسم غربی بوده‌اند، یا روز تاسیس کتابخانه‌ای توسط یکی از امضاکنندگان اعدام آیت‌الله شیخ فضل‌الله نوری، به عنوان روز تبریز پیشنهاد شود!؟ یا «ایام» ساختن اولین بارو و حصار و دیوار بر گرد تبریز را در میان عناوین پیشنهادی خود برای روز تبریز جای داده‌اند یا…برخی پیشنهادهای دیگر که به رغم داشتن برخی ویژگی‌ها، مانند 29 بهمن؛ تاریخ ‌ساز، هویت ساز، آیینۀ خصلتهای مردم تبریز و آذربایجان، نهضت عظیم، و در پیوند با مشارکت عملی مردم تبریز نبوده‌اند. با عنایت به اهمیت بی‌بدیل 29 بهمن در تاریخ گذشته و‌ معاصر تبریز و آذربایجان و ایران، هماهنگی آن با فرهنگ مردم آذربایجان و مصوبۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی، اثر آن در تاریخ، پیوند آن با انقلاب و نظام اسلامی، و تایید و توصیف عظمت آن توسط امامین انقلاب، شاعران و‌ نویسندگان تبریز خواستار تعیین 29 بهمن به عنوان روز ملی تبریز می‌باشند.

شهریور 1403؛ جمعی از شاعران و نویسندگان تبریز

🔹امضا کنندگان بیانیه:

1- جلال محمدی؛ شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار 2_ حسن زرنقی؛ شاعر3_جوادقربان پور؛ شاعر 4_اصغر گلمحمدی(دلجو)؛ شاعر 5_علی شهودی؛ شاعر 6_محمدرضا صادقی (شیدا)؛ شاعر 7_راضیه پناهی؛ شاعر 8_خلیل آسانی چله‌خانه(حائر)؛ شاعر 9_بیت الله حعفری، شاعر و‌ مدرس دانشگاه10_حسین اسرافیلی؛ شاعر 11_حبیب طاهری؛ کارشناس فرهنگی، ادیان و مذاهب12_مصطفی محمدی؛ پژوهشگر و کارشناس رسانه 13_علیرضا سعدی؛ شاعر14_علی داننده؛ کارشناس فرهنگی و مدیر کل پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی15_دکتر رضا شیبانی؛ شاعر و فعال فرهنگی16_الیاس ملک پور؛ شاعر17_سحر اشرفی؛ شاعر 18_علی حاجی محمدی؛ شاعر 19_ستار رزّاقی؛ شاعر و مداح 20_ عارف ساسانی؛ شاعر 21_سیده لیلا حسینی؛ شاعر 22_دکتر امین صادقی؛ شاعر23_ رضا غلامپور( دلپاک)؛ شاعر24_ علی جعفری (عاجزتبریزی)؛ شاعر25_ غلامرضا قلی پور؛ شاعر و فعال ادبیات دفاع مقدس26_ دکتر مصطفی مشهدی؛ نویسنده و کارشناس سیاسی27_ غیضعلی اشرفی (عارف)؛ شاعر و مداح اهل بیت ع28_حجه الاسلام دکتر یاسین پورعلی؛ استاد دانشگاه29_ دکتر رسول ابراهیمی؛ نویسنده و کارشناس رسانه30_ اصغر دایی فرشچی (عدلی تبریزی)؛ شاعر اهل بیت ع31_ دکتر سعید طرزمی؛ استاد ادبیات دانشگاه32_ ابوالفضل محمدی؛ فعال رسانه33_ حسن عبداللهی؛ مداح وفعال فرهنگی34_ مصطفی دانش سلیمانی؛ شاعر35_ یاسر رستگار؛ شاعر 36 _ علیرضا عباسی (احسان)؛ شاعر و مداح37_ حسین فرهادی (فتی مراغه ای)؛ شاعر و مداح38_ محمد قربانی (وصال تبریزی)؛ شاعر 39_ حجت الاسلام سید ابوالفضل موسوی؛ نویسنده، محقق و کارشناس مذهبی 40_ شهناز تارمحمدی؛ فعال فرهنگی 41_ سجاد تارمحمدی؛ مداح اهل بیت ع 42_ مریم مهدیزاد؛ فعال فرهنگی43_ مصطفی قلیزاده علیار؛ شاعر و فعال فرهنگی44_ امیررضا عابد؛ فعال فرهنگی45_ صابر ثمودی؛ شاعر46_ سید غفار هاشمی؛ شاعر و فعال فرهنگی47_ حامد شبخیز؛ نویسنده و فعال فرهنگی 48_ اکبر آسایش؛ فعال فرهنگی و مداح 49 _ صابر کبیر؛ نویسنده و فعال فرهنگی 50 _ حسین وحیدی زمان؛ شاعر 51_ محمد رضایی؛ روزنامه نگار 52_ ابوالفضل طباخ پور بنان (صوفی)؛ شاعر و فعال فرهنگی 53_ مجید محبوبی؛ نویسندۀ پیشکسوت و فعال رسانه 54_ حجه‌الاسلام علی احمدپور ترکمانی؛ نویسنده و پژوهشگر 55_ رحیم پورعلی؛ فعال فرهنگی و کارشناس حقوق 56_ دکتر رضا قاسم زاده؛ شاعر 57_ سید حسین جوانبار؛ شاعر و رزمنده پیشکسوت 58_ مهدی عبادی؛ شاعر 59_ محمد هوشمند (مدهوش)؛ شاعر 60_ حجت الاسلام سید بشیر حسینی میانجی؛ شاعر و نویسنده 61_ کاظم پور؛ شاعر و مداح 62_ احد سالک سردرودی؛ شاعر 63_ قربان زارعی (ادیب)؛ شاعر 64_ عبدالوهاب عباسی؛ شاعر و مداح 65_ غلامرضا بهشتی؛ شاعر و مداح66_ دکتر محمد فتح الله زاده؛ کارشناس فرهنگی 67_ حسین فتاحی (فاتح)؛ شاعر  68_ سید محمد مسعود نقیب؛ شاعر، روزنامه نگار و کارشناس اسناد 69_ ابراهیم غفاری؛ شاعر 70_ حاج علی اشرفی راد؛ شاعر و مداح 71_ حاج محمد تقی جابری؛ شاعر و مداح 72_ علی نوروزی نوین؛ شاعر 73_ احمد تقوی مهجور شاعر74_ اکبر صاریخان ( واعظ) شاعر 75_ بهمن جعفری زینجناب. شاعر 76_ حجت الاسلام والمسلمین اوجاقی کارشناس دینی 77_ یعقوب لطفی دانشگاه تبریز شاعر 78_سالک رحیمی فعال فرهنگی 79_ علی رستم زاده شاعر 80_ مرتضی مشهدی شاعر  81_ دکتر ابراهیم اقبالی شاعر و استاد دانشگاه 82_ مقصود ارفعی خسروشاهی شاعر ( امضای این بیانیه از سوی شاعران و نویسندگان ادامه دارد…)

انتهای پیام/