اما و اگرهای موسیقی در ایران/ به ابتذال نزدیک شده‌ایم

امیر ابر کارشناس موسیقی مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در ساری اظهار داشت: برخی موسیقی‌ها به دنبال این هستند که معنایی متفاوت از معنای فاخر و فرهنگی و مفهوم انسانی به ذهن‌ها متبادر کنند و اصولاً اعتقادی هم به جریان فرهنگی سالم ندارند لذا دست به تولیداتی می‌زنند که جدا از جریان فرهنگی سالم باشد. 

این کارشناس موسیقی بیان کرد: از نظر این نوع موسیقی‌ها، انسان ذاتاً خطاکار است بنابراین موسیقی‌هایی تولید می‌شود که بار مفهومی سالمی ندارند و انسان را به نقصان بیشتر و پلیدی‌ها می‌کشانند. 

امیر ابر، موسیقی سالم را خوراک روح انسان دانست و گفت: وقتی غذای جسم ناسالم باشد بدن سریعاً واکنش نشان می‌دهد اما درمورد ناسالم بودن محصولات فرهنگی نمی‌توان قطعیت داد و زود قضاوت کرد چراکه آثار محصولات فرهنگی در بلند مدت نمایان می‌شود و باید گفت بستری هم برای مطرح شدن خوانندگان جوان وجود ندارد. 

وی گفت: ما در حوزه موسیقی به مباحث شخصی پرداختیم و هر کسی با نگاه سلیقه‌ای خودش موضوع را هدایت کرده و هیچ مرام‌نامه و پروتکلی برای تشخیص موسیقی خوب از موسیقی بد بر مبنای علمی نوشته نشده است. 

این کارشناس موسیقی گفت: گرچه معتقدم که سطح شعرها باید بالا باشد اما در جامعه ما موسیقی دستگاهی و ملی و آهنگسازی‌های علمی به کنار رفته و در حاشیه و سایه قرار گرفته و موسیقی پاپ هم کاملاً وارداتی است و بوی خودی نمی‌دهد. 

ابر، با بیان اینکه زیاده‌روی در هر امری باعث ابتذال در آن می‌شود گفت: در برخی ترانه‌ها هم گاهی واژه‌های نادرست به قدری زیاد است که به ابتذال کشیده می‌شود. 

این کارشناس موسیقی تصریح کرد: جوان امروزی پای صحبت فلسفی نمی‌نشیند که آیا فلان موسیقی به روان او آسیب می‌زند یا نمی‌زند و متاسفانه مدارس هم فقط ریاضی و علوم درس می‌دهند و به فرهنگ زندگی دانش آموزان کاری ندارند درصورتی که اگر در مدارس چگونه خوب زیستن را به بچه‌ها یاد دهند در آینده قطعاً موسیقی خوب را انتخاب خواهند کرد. 

ابر، از کم‌کاری‌ها انتقاد کرد و گفت: اینجاست که فرهنگ مظلوم واقع می‌شود؛ وقتی هنرمند بضاعت کافی ندارد و با یک جریان و حمایت و مافیا وارد حوزه موسیقی می‌شود شیب افول او هم به همان سرعت خواهد بود لذا تنزل ادبیات در برابر موسیقی و شرایط فرهنگی موسیقی کشورمان ناخواسته به این وضعیت رسیده است. 

وی با بیان اینکه موسیقی‌دان به دنبال واژگانی است که یک شبه ره صد ساله را طی کند تصریح کرد: شعرا آمدند تا به ما اخلاق یاد دهند اما امروزه ابزار دیده شدن، حیثیت و آبرو نمی‌شناسد و افراد به هر قیمتی باید دیده شوند و گویا که اخلاق در جامعه ما به سایه می‌رود. 

این کارشناس حوزه موسیقی تأکید کرد : در واقع، تنها راه برای پیشرفت موسیقی این است که مراکزی وجود داشته باشند که در زمینه‌ موسیقی تحقیق و پژوهش کنند و زیبایی موسیقی ما را به نوعی تدوین کنند و ویژگی‌های موسیقی ایران را بشناسند و وقتی این مسئله در جامعه حل شد، باید ابزارهایی یافت تا این موسیقی را در جهان مطرح کرد و می‌توان گفت که با تولیداتی با کیفیت مناسب که در درجه‌ی اول از داخل کشور باید شروع شود می توان گفت که در سطح جهانی بدون در نظر گرفتن مرزهای خاکی ، مطرح می‌شویم .

وی بیان کرد: فکر می‌کنم بزرگ‌ترین مشکلی که در حال حاضر مانع حضور جوانان در عرصه موسیقی پاپ می‌شود، نبود بستر مناسب برای دیده شدن است. متاسفانه بستری برای انتشار موسیقی به صورت جدی وجود ندارد که بتوانید از طریق آن خودتان را معرفی کنید. اگر بخواهید وارد این عرصه شوید، باید هزینه مالی زیادی کنید که شرایطی فراهم شود تا شانس دیده شدن و رشد شما در بازار موسیقی فراهم شود.

ابر افزود: اگر موسیقی پلتفرم‌های اختصاصی داشت که مخاطبان آن‌ها را می‌شناختند و از طریق آن‌ها جریان موسیقی را دنبال می‌کردند، کمک بزرگی به استعداد‌های موسیقی می‌شد. متاسفانه در حال حاضر پلتفرم‌هایی که در ایران محبوب هستند و قابلیت دیده شدن را دارد فقط برای عده خاصی مجاز است و اگر دیگر خوانندگان با آن‌ها همکاری کنند دچار محرومیت و ممنوعیت می‌شوند.

انتهای پیام/.