آیت‌الله خاتمی تکیه‌گاه و پشتیبان مردم زنجان بود

به گزارش بخش استانی وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از زنجان، جعفر محمدی چهره رسانه‌ای استان زنجان یادداشتی به مناسبت خداحافظی آیت‌الله خاتمی امام جمعه زنجان نوشت که در ادامه از نظر شما می‌گذرد:

شاید 9 یا 10 سال قبل بود که علی ربیعی در قامت وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت یازدهم به زنجان سفر کرده بود. به عادت مألوف جلسه‌ای با حضور مدیران استان تشکیل شد. دقیق خاطرم نیست شورای اداری بود یا شورای اشتغال؛ چون مدیرکل وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی نبود، این افتخار نصیب من شد که به نیابت شرکت کنم. وی در آغاز صحبت‌های خود، ضمن تشکر از حضور آیت الله خاتمی نماینده ولی فقیه و امام جمعه زنجان در جلسه، در توصیف حضور مغتنم ایشان در زنجان، از عبارت ترکی «دایاخ» (تکیه‌گاه) استفاده کردند که در نوع خود بدیع و البته کاملاً رسا و گویا بود.

هر چند ایشان این مفهوم را در رابطه امام جمعه محبوب زنجانی‌ها با دولت وقت عنوان کردند اما چه کسی است که نداند، این شیخ دوست داشتنی بیشتر از آن که تکیه‌گاه دولتی‌ها (فارغ از جناح‌بندی‌ها) باشند، پشتیبانی برای مردم استان بودند. مثل شهید آل‌هاشم برای تبریزی‌ها یا آیت‌الله سیدحسن عاملی برای اردبیلی‌ها.

آیت‌الله خاتمی در تمام این سال‌هایی که در زادگاه خود اقامت داشته و به رتق و فتق امور می‌پرداختند، تمام آن چیزی که از یک امام جمعه و بزرگ‌تر شهر انتظار می رفت را یک جا داشتند. زمانی که به واسطه یکی از مدیران، از ایشان درخواست کردم نام دخترم را بر گوشش نجوا کنند، بدون تعلل قبول کرده و در دفترشان پذیرای خانواده ما شدند. 

حسن سلوک، مدارای حداکثری با تمام سلیقه‌ها و هویت‌های اجتماعی، بیان قوی و بی لکنت (به خصوص زمانی که پای ایستادگی بر حق در میان بود)، نگاه پدرانه و قدرت جاذبه آیت‌الله خاتمی را کمتر کسی داشت. در کنار این اوصاف مهم، روحیه متعادل ایشان در حوزه فرهنگ و هنر، شاخص و منحصر به فرد بود. این را کسانی که در جلسات مختلف فرهنگی مانند شورای فرهنگ عمومی حضور داشتند، نیک می‌دانند.

این خصلت برجسته زمانی نمود بیشتری پیدا می‌کند که پا از استان بیرون گذاشته و تجربه مدیریتی در برخی استان‌های دیگر نیز حاصل شود. موضوع را زیاده از این نمی‌توان باز کرد. آیت‌الله خاتمی خلف صالح روحانیونی بود که در کنار مردم بودن و با مردم زیستن را بالاترین فضیلت می‌دانست. حسن خلق، رعایت ادب و نزاکت در برخورد با دیگران، از ایشان چهره‌ای دوست داشتنی و محبوب ساخته بود. حتی می‌شد بی واهمه از هر واکنشی با ایشان شوخی کرد. مردمداری و توجه عمیق به مشکلات مردم، سیره‌ای بود که می‌شد در اولین برخورد با ایشان، متوجه شد. 

حال که آیت‌الله خاتمی در آخرین خطبه‌های نماز جمعه زنجان از مردم حلالیت طلبیده و از قصد خود برای خدمت در جایگاه دیگری پرده برداشته، جای خالی نقش تنظیم‌گری ایشان روز به روز بیشتر به چشم خواهد آمد. بر هیچ کس پوشیده نیست که نمایندگان مقام معظم رهبری در استان ها و امامان جمعه در شهرستان‌ها، نقش بسیار پررنگی در اداره جامعه دارند.

بسته به شخصیت این بزرگواران، این نقش می‌تواند تسهیل‌کننده توسعه در هر منطقه ای باشد؛ و چه نیک فرجام بودیم که در طی 13 سال گذشته، شخصیتی بر این مسند تکیه داشت که اشراف کاملی بر اوضاع و احوال استان داشت و زیر و بم اتفاقات را به خوبی رصد و تحلیل می‌کرد و با موضع‌گیری‌های اصولی، موانع را از سر راه برمی‌داشت. آیت‌الله خاتمی نعمت بزرگی بود که زودتر از آن چه فکرش را می‌کردیم، از دست دادیم. امیدوارم جانشین ایشان با نگاهی به گذشته و بررسی دلایل توفیق و محبوبیت این شخصیت ممتاز در افکار عمومی استان زنجان، مسیر مدیریتی ایشان را تداوم بخشد.    

انتهای پیام/