تعریف دوباره واژه‌های گذشت و ایثار در اورژانس بشاگرد
| فعالیت در شغل حساس و پراسترس تیم اورژانس در نوع خود سخت و نفس‌گیر است، اما این سختی در مناطقی همچون بشاگرد با موقعیت خاص جغرافیایی و مناطق صعب‌العبور، به مراتب بیشتر است. |
به گزارش بخش استانی وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از بشاگرد، در دل کوه‌های بلند و جاده‌های پرپیچ و خم بشاگرد، جایی که طبیعت با تمام سختی‌هایش در برابر انسان ایستاده است، تیم اورژانس با شجاعت و فداکاری از دل شب و در دل روز می‌جنگد تا زندگی‌ها را نجات دهد.
در این منطقه که هر ساعت ممکن است خطری غیرقابل پیش‌بینی آدمی را تهدید کند، اعضای تیم اورژانس با روحیه‌ای استوار و قلب‌هایی پر از عشق به خدمت‌رسانی مشغولند.
تصور کنید، در میان باران‌های سیل‌آسا و مسیرهای لغزنده، وقتی که دیگران از ادامه مسیر مأیوس می‌شوند، این تیم اورژانس است که در دل تاریکی و در زیر باران، به سوی فریادهای نجات‌خواهی پیش می‌رود. آنها به راحتی نمی‌توانند از کنار جان‌های در معرض خطر عبور کنند و هر لحظه برایشان حکم مرگ و زندگی را دارد.
تلاش‌های این تیم اورژانس به معنای واقعی کلمه، صحنه‌های شجاعت و دلاوری است. آنها در شرایطی که ممکن است هیچ‌کسی حاضر به ادامه راه نباشد، به امید نجات یک زندگی، بر سختی‌ها غلبه می‌کنند و با فداکاری بی‌پایان، به دل خطرات می‌زنند.
این گزارش به مناسبت هفته اورژانس و فوریت‌های پزشکی و داستانی از ایثار و شجاعت بی‌پایان این قهرمانان در دل کوه‌های بشاگرد است. این داستان، یادآور عشق و فداکاری بی‌پایان قهرمانانی است که با هر مأموریت، شعله امید را در دل نیازمندان به امداد و کمک، روشن می‌کنند.
از دل کوه ها تا نجات جان انسان‌ها
حبیب زارعی، مسئول اورژانس و فوریت‌های پزشکی شهرستان بشاگرد، از بهمن 1389 قدم به عرصه اورژانس گذاشته و حالا پس از نزدیک به 14 سال خدمت، هنوز با همان انگیزه و عشق اولیه فعالیت می‌کند.
زارعی از تجربه‌اش در این مسیر پرفراز و نشیب می‌گوید؛ از چالش‌های نیروی انسانی و کمبود تجهیزات گرفته تا لحظه‌های ناب بازگشت به زندگی مددجویان.
شغلیپراسترس که عشق می‌خواهد
زارعی کار در اورژانس را شغلی سخت و پراسترس می‌داند و با تاکید بر اینکه اگر علاقه نداشته باشی، نمی‌توانی دوام بیاوری، می‌گوید: این شغل پر از لحظه‌های دشوار و چالش‌های مداوم است؛ از صحنه‌های ناگوار تصادفات تا فشارهای روانی بعد از ماموریت‌ها، اما عشق به نجات انسان‌ها انگیزه‌ای برای ادامه این راه سخت است.
مسئول اورژانس و فوریت‌های پزشکی شهرستان بشاگرد با اشاره به شیفت‌های طولانی و گاهی 24 یا 48 ساعته، از فرآیند انجام ماموریت‌ها می‌گوید: هر ماموریتی که به ما محول می‌شود، از طریق مرکز پیام استان هماهنگ می‌شود و ما بدون فوتِ وقت راهی می‌شویم.
او مهم‌ترین چالش کاری خود را «زمان» عنوان می‌کند:” کمبود پایگاه‌های اورژانس در بشاگرد باعث می‌شود تا برای رسیدن به محل حادثه زمان بیشتری صرف شود. این موضوع در منطقه‌ای با راه‌های کوهستانی و صعب‌العبور، فشار بیشتری را بر نیروهای ما وارد می‌کند.”
زارعی یادآور می‌شود که بشاگرد، با وجود شرایط سخت جغرافیایی، فقط دو پایگاه اورژانس دارد؛ یکی در گوهران با پنج نیروی کار و دیگری در شهرک مطهر با دو نیرو. این تعدادِ کم نیرو و پایگاه به هیچ‌وجه پاسخگوی نیازهای منطقه نیست و فشار مضاعفی بر کارکنان ما وارد می‌کند.
آمبولانس‌هایفرسوده
زارعی درباره اهمیت تجهیزات نیز صحبت می‌کند. او به آمبولانس‌های فرسوده و قدیمی اشاره می‌کند و از لزوم تخصیص آمبولانس صعب‌العبور برای مناطق کوهستانی و خاکی می‌گوید: آمبولانس‌های فعلی در مسیرهای بارانی و خاکی قدرت مانور ندارند و ما به یک آمبولانس ویژه برای این مناطق نیاز داریم.
مسئول اورژانس و فوریت‌های پزشکی شهرستان بشاگرد خاطرات بسیاری از سال‌های ماموریت دارد، اما یکی از ماندگارترین لحظاتش مربوط به نجات بیماری از منطقه گافر است؛ وقتی که یک بیمار دچار ایست قلبی شده بود و دکترها و همراهان قطع امید کرده بودند، اما با تلاش مشترک او و همکارش؛ محسن زارعی، بیمار پس از انجام عملیات CPR و استفاده از داروها به زندگی بازمی‌گردد. در مسیر نیز دوباره دچار ایست قلبی می‌شود، اما بار دیگر او را به زندگی برمی‌گردانند. این لحظات، خاطره‌های خوبی برای زارعی و همکارانش می‌سازد و تکرار آنها و حس خوب نجات جان انسان‌ها انگیزه مضاعفی برای ادامه کار می‌شود.
توجهجوانان به فوریت‌های پزشکی
زارعی همچنین به مسئله نیروی انسانی اشاره می‌کند. به گفته او، در بشاگرد یا هنوز شناخت کافی نسبت به رشته فوریت‌های پزشکی وجود ندارد یا اینکه این رشته کم‌اهمیت جلوه داده می‌شود. او خواستار توجه بیشتر جوانان بشاگرد به این رشته است تا با تحصیل در این حوزه بتوانند به منطقه خود خدمت کنند و به تیم اورژانس بپیوندند.
در نهایت، زارعی به مشکلات فرسودگی تجهیزات و ناوگان آمبولانس‌ها در کل کشور اشاره می‌کند و تاکید دارد که آمبولانس‌های بشاگرد بیش از 10 سال کار کرده‌اند و نیازمند تجهیز و نوسازی هستند.
او امیدوار است که با رفع مشکلات نیروی انسانی و تجهیزات، اورژانس بشاگرد بتواند خدمات بیشتری به مردم این منطقه ارائه دهد:” اگر نیروی انسانی و آمبولانس‌های بیشتری داشته باشیم، می‌توانیم خدمات بهتری به منطقه ارائه دهیم. ما در حال حاضر دو پایگاه شهری داریم و این بسیار ناکافی است. امیدواریم تاسیس دانشکده در شرق استان، مشکلات نیروی انسانی حل شود و مسئولان نیز در این مسیر با ما همراه باشند.”
زارعی همچنین به نیاز به پایگاه فوریت‌های پزشکی مجهز در مرکز شهرستان اشاره می‌کند؛ پایگاهی با فضای کافی و پد بالگرد که بتواند پاسخگوی نیازهای آینده منطقه باشد. این آینده‌نگری باید در مسئولان وجود داشته باشد تا بتوانیم بهتر از گذشته خدمات‌رسانی کنیم.
قهرمانانکوهستان
احمد پورغیب‌اللهی، کاردان اورژانس و فوریت‌های پزشکی شهرستان بشاگرد، شش سال است که جان خود را در کف دست گرفته و با شوقی که از اعماق قلبش می‌آید، به نجات جان مردم این منطقه محروم می‌پردازد.
پورغیب اللهی، مردی که با اشتیاقی وصف‌ناپذیر به این شغل روی آورد، مسیر زندگی خود را وقف کمک به دیگران کرده است.
او در رشته فوریت‌های پزشکی تحصیل کرد، تا بتواند در حساس‌ترین لحظات به یاری بیماران بشتابد. امروز، در پایگاه اورژانس 115 بشاگرد، او و همکارانش هر روز با چالش‌های بزرگی روبه‌رو هستند، از مسیرهای صعب‌العبور گرفته تا شرایط جوی سخت که گاهی مأموریت‌ها را ناتمام می‌گذارد.
دوروزپشترودخانه
پورغیب اللهی در هفته اورژانس، از سختی‌هایی می‌گوید که شاید کمتر کسی درک کند: بسیاری از مسیرهای بشاگرد کوهستانی است و با بارش باران، جاده‌ها لغزنده و خطرناک می‌شوند. گاهی اوقات، مأموریت‌هایی که به آنها اعزام می‌شویم، تا 12 ساعت به طول می‌انجامد. حتی پیش آمده که به دلیل طغیان رودخانه‌ها، تا دو روز پشت رودخانه‌ها گیر کرده‌ایم.
با وجود این همه سختی، آنچه احمد و همکارانش را به پیش می‌راند، چیزی فراتر از وظیفه است. او می‌گوید: نجات جان یک انسان، به ما انرژی می‌دهد. وقتی مادری در آمبولانس زایمان می‌کند و جان او و نوزادش نجات می‌یابد، احساس می‌کنیم که تلاش‌هایمان بی‌ثمر نبوده است.
35 هزار نفر جمعیت با دو پایگاه فعال
به گفته پورغیب‌اللهی؛ اما این تلاش‌ها با مشکلات زیادی همراه است. شهرستان بشاگرد، با جمعیتی بیش از 35 هزار نفر، تنها دو پایگاه اورژانس فعال دارد. احمد معتقد است که این شهرستان به هفت پایگاه اورژانس نیاز دارد تا بتوان به موقع به مردم خدمت‌رسانی کرد. اگرچه مکان احداث پایگاه‌ها تعیین شده و برخی ساختمان‌ها نیز ساخته شده‌اند، اما کمبود نیروی انسانی مانع از بهره‌برداری کامل آنها شده است.
او از مسئولان می‌خواهد که به این مشکلات توجه بیشتری داشته باشند:” آمبولانس‌های ما در جاده‌های خاکی پر از گرد و غبار می‌شوند و این در حالی است که محیط آمبولانس باید استریل باشد. با این شرایط، چطور می‌توانیم بهترین خدمات را به بیماران ارائه دهیم؟”
این کارشناس اورژانس همچنین از مردم درخواست دارد که فقط در موارد اورژانسی با 115 تماس بگیرند:” هر بار که برای مسائل جزئی تماس گرفته می‌شود، ممکن است جان کسی که در شرایط اورژانسی واقعی است، به خطر بیفتد”.
چالش و علاقه
با وجود تمام سختی‌ها و چالش‌ها، پورغیب اللهی با عشق و علاقه به کار خود ادامه می‌دهد. او می‌گوید: این شغل باید با جان و دل انتخاب شود. کسانی که وارد این حرفه می‌شوند، باید آماده باشند تا همه سختی‌ها را تحمل کنند، چرا که در این کار، جان انسان‌ها در دستان شماست.
به گزارش تسنیم، این روایت تنها گوشه‌ای از تلاش‌های بی‌وقفه و شجاعت کسانی است که در هر لحظه آماده‌اند تا جان یک انسان را نجات دهند. آنان قهرمانانی بی‌ادعا هستند که در دل مشکلات و سختی‌ها، نور امید را برای دیگران روشن می‌کنند.
گزارش: محمدامینعالی‌پور
انتهای پیام/864/
| © | خبرگزاری تسنیم |
