آلمانی‌ها از دادن «گاز خردل» به «صدام» خوشحال بودند

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، الناز رحمت نژاد: جنگ ایران و عراق یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین جنگ‌های قرن بیستم به شمار می‌رود که با تحریک غرب و اقدام حکومت عراق شروع شد و با ورود مستقیم و غیر مستقیم قدرت‌های بزرگ و کوچک از هر دو بلوک غرب و شرق به پایان رسید.

جنگ مورد اشاره که در ساختار دو قطبی نظام بین الملل رخ داد، قدرت‌های منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای جهانی نقش داشتند. از جمله قدرت‌های فرا منطقه‌ای که همچون آمریکا، فرانسه و انگلیس نقش مداخله گرایانه فعال و تهاجمی در این جنگ داشت، آلمان بود که حتی رسانه‌ها و برخی مقامات آلمان هم به آن اعتراف کردند.

همزمان با چهل و چهارمین سالگرد هفته دفاع مقدس با باز کردن پرونده «نقش غرب در جنگ تحمیلی» به بررسی و مرور نقش کشورهای غربی در طولانی شدن جنگ تحمیلی عراق علیه ایران پرداختیم. قسمت‌های اول و دوم گزارش این پرونده به بررسی و مرور نقش مداخله گرایانه فعال و تهاجمی آمریکا و انگلیس اختصاص دارد که از پیوند زیر قابل مطالعه و بررسی است:

«آمریکا برای صدام حسین کاری کرد که برای متحدان خود نکرد»

«نقش پررنگ انگلستان در تجهیز ارتش بعثی به سلاح شیمیایی»

در سومین قسمت گزارش پرونده مورد اشاره به بررسی و مرور نقش مداخله گرایانه فعال و تهاجمی آلمان پرداخته شده است که مشروح آن در ادامه این گزارش می‌آید؛

تأسیس زرادخانه‌های سلاح‌های غیرمتعارف

آلمان غربی دوشادوش شیمی‌دان‌ها، مهندسان موشکی و دانشمندان هسته‌ای عراق یکی از متنوع‌ترین زرادخانه‌های سلاح‌های غیر متعارف را که در هیچ جای دنیا یافت نمی‌شد، به وجود آوردند. به عنوان مثال عراق در سال ۱۹۸۱ قراردادی به ارزش ۲۱/۴ میلیون مارک با شرکت «تیسن راینشتال تکنولوژی» امضا کرد که به ظاهر قرارداد آزمایشگاه یک دانشگاه بود، اما با استناد به قرارداد امضا شده آزمایشگاه شیمیایی «دیاله» بود که در «تیسن سلمان پاک» در حومه «سوبره» بنا شد و با نصب تجهیزات خاصی قادر بود قوی‌ترین ترکیبات مسموم‌کننده از جمله «پنتاکلرور فسفر» را بسازد.

مجله «اشپیگل» چاپ آلمان ذیل یکی از گزارش‌های خود درباره جزئیات تجهیز رژیم بعث به سلاح‌های شیمیایی توسط آلمان در زمان جنگ تحمیلی نوشته است: «یک عراقی به نام علی قاضی گرفتار زندان صدام می‌شود که با وساطت رئیس‌جمهوری و وزیر امور خارجه آلمان از مرگ نجات پیدا می‌کند. پس از بازگشتش به آلمان با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق داده می‌شود.

علی قاضی پس از بازگشت به آلمان بلافاصله با کمک یک عضو ارتش سازمان ضدجاسوسی آلمان در شهر هامبورگ شرکت صادرات و واردات تأسیس می‌کند و از طریق این شرکت از «کنسرن معروف فورستای آلمان» وسایل یک کارخانه بزرگ تولید اسلحه شیمیایی را خریداری می‌کند. این کارخانه قادر بود سالیانه یک میلیون و هفتصد و شصت هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون مبدل سازد. صدور و حمل چنین کارخانه عظیمی به یک‌باره صورت نگرفت بلکه در قطعات و دفعات متعدد به واسطه ترکیه به عراق صادر می‌شد.»

همکاری آلمان در تولید انبوه گازهای خردل و تابون

مجله اشپیگل در گزارش دیگری آورده است: «اینک در عراق در «سلمان پاک» در ساحل رودخانه دجله آزمایشگاه‌های تحقیقاتی تهیه گاز شیمیایی قرار دارد. در شهر «فلوجا» مواد خام اولیه تهیه می‌شود و بالاخره در شهر «سامره» گازهای خردل و گاز عصبی تابون به‌طور انبوه تولید می‌شود. بر اساس این گزارش در هر سه شهر، شرکت‌های مختلف آلمان حضور داشته و در ساختمان و تکمیل این کارخانه از آزمایشگاه تا تولید انبوه سهیم بوده‌اند.»

به گزارش همین مجله، اطلاعات تحقیقات محرمانه حاکی از آن بود که تأسیسات شیمیایی ساخته شده توسط شرکت‌های آلمانی در سامره عراق اخیراً موفق به تولید مواد شیمیایی بسیار مرگ‌بار «تابون» و «لاست» هم شده‌اند. کارشناسان آلمانی همچنین متوجه شده‌اند که سه کارخانه فروخته شده آلمانی به عراق قادر به تولید اسید سیائیدریک غلیظ و فشرده بوده است.

ادو اولفکات، خبرنگار آلمانی روزنامه مشهور «فرانکفورتر آلگماینه» که در دوران جنگ تحمیلی خبرنگار اعزامی این روزنامه به مناطق جنگی عراق بود گفته است: «مقامات آلمانی بسیار خرسند بودند که این گازها را برای استفاده علیه ایران به صدام داده‌اند.»

بدون فن‌آوری آلمان، عراق قادر به تولید موشک نبود

آلمان در دوران جنگ تحمیلی ساخت تأسیسات «سعد ۱۶» و قطعات کارخانه شیمیایی سامره را در اختیار رژیم بعث قرار داد. همچنین در زمینه صنایع موشکی با بغداد همکاری کرده است.

سخنگوی وزارت اقتصاد آلمان غریی در اعترافات خود در این باره گفته است: «یک پروژه نظامی موسوم به «سعد ۱۶» در عراق توسط شرکت‌های آلمانی تحت پوشش یک مؤسسه وابسته به دانشگاه انجام شده است.»

با آشکار شدن نقش آلمان در تجهیز رژیم بعث عراق در دوران جنگ تحمیلی، اشپیگل ذیل یک گزارش اشاره کرد: «امروزه دیگر ثابت شده است که بدون فن‌آوری آلمان، عراق قادر به تولید موشک‌های دوربرد اسکاد B نبوده است. فن‌آوری پیشرفته آلمان که در اختیار عراق قرار می‌گرفت؛ به بغداد این امکان را می‌داد که برد موشک‌های اسکاد B را به ۶۰۰ کیلومتر افزایش دهد.

علاوه بر این، آلمان همچنین ۶۰ فروند بالگرد «BO-۱۰۵» مجهز به موشک وحشتناک ضد تانک «هات» به عراق فروخت. این بالگردها به صورت محرمانه و توسط اسپانیا که مونتاژ قسمتی از آنها را بر عهده داشت، تحویل رژیم بعث عراق شد تا نقض بی‌طرفی آلمان در برابر طرفین درگیر آشکار نشود.

محمود نجیمی از رزمندگان دوران دفاع مقدس اصفهان درباره نقش آلمان در جنگ تحمیلی به خصوص بمباران‌های شیمیایی صدام گفته است: «آلمان در بمباران‌های شیمیایی صدام در ایران نقش داشت و به عراق سلاح شیمیایی می‌داد و از طرف دیگر مجروحان شیمیایی ایرانی را مداوا می‌کرد تا بتواند تأثیرات این مواد و راه‌های درمان آن را شناسایی کند. کشورهای اروپایی اکثراً در جنگ تحمیلی صدام را پشتیبانی می‌کردند. فرودگاهی داشتند که در این فرودگاه روزی ۵ هواپیمای حامل سیستم‌های مخابراتی و شیمیایی از آلمان برای صدام به زمین می‌نشست.»

حافظه تاریخی ملت ایران حمایت آلمان از صدام را از یاد نخواهد نبرد

در سالیان گذشته همراهی آلمان و سایر کشورهای اروپایی با تحریم‌های یکجانبه آمریکا موجب نقض فاحش حقوق بشر مردم ایران شده است. در اوایل جنگ، رژیم عراق برای نخستین بار در منطقه شلمچه به طور محدود از سلاح شیمیایی استفاده کرد. برای دومین بار این اقدام در منطقه میمک تکرار شد. از آذر ماه ۱۳۶۱ ارتش بعثی به طور پراکنده از سلاح‌های شیمیایی و به ویژه از عوامل تاول‌زا برای درهم شکستن سازمان رزمی قوای ایران در تک‌های شبانه استفاده کرد.

استفاده از سلاح‌های شیمیایی در سال ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ به اوج خود رسید. اما چه کسی صدام حسین را به سلاح شیمیایی تجهیز کرد؟ اسناد پس از جنگ فاش کردند که ۸۶ شرکت آلمانی و حدود ۶۰ شرکت انگلیسی و آمریکایی و فرانسوی به بعثی‌ها کمک کردند و یکی از بزرگ‌ترین فروشنده‌های مواد لازم بمب‌های شیمیایی عراق، شرکت آلمانی ایمهاوزن شیمی بود. حافظه تاریخی ملت ایران هیچ گاه از یاد نخواهد برد که شرکت‌های آلمانی چگونه در دوران هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران با صدام بر سر جان رزمندگان و مردم ایرانی معامله کردند و روشن شده است دولت‌های غربی که به طور همه جانبه از رژیم بعث حمایت می‌کردند، در تجهیز شیمیایی عراق نقش فعالی داشتند.