دلنوشت یک استاد زبان فرانسه از گفتگو با لبنانیهای ساکن ایران

عضو هیات علمی گروه زبان فرانسه یکی از دانشگاه‌های مطرح کشور که این روزها با برخی لبنانی‌های حاضر در ایران مانوس شده و رفت و آمد دارد، به بازگویی یکی از گفتگوهای خود با آنان پرداخته و متنی را در این باره در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است.

تعداد قابل توجهی از اهالی لبنان، به دلیل سابقه حضور فرانسه در این سرزمین، با زبان فرانسوی هم آشنا هستند و همین امر کنجکاوی و گفت‌وشنود این عضو هیات علمی زبان فرانسه با این اهالی لبنان را تقویت کرده است.
 مشروح این متن را در ذیل می‌خوانید:

بسم ربِّ الشُّهدا والصِّدیقین
این روزها، شاهد جنگی نابرابر هستیم، نبرد حق علیه باطل، در جبهه فلسطین و لبنان

لبنان زیبا، لبنانی که وقتی دیشب عکس‌هایی از شهرها و مناظر طبیعی آن را نظاره گر بودم، فکر می‌کردم بخشی از بهشت را به تماشا نشسته‌ام.

اینجا یکی از دانشگاه های ایران مقتدر است و دوستان ما از کشورهای دیگر با هزار امید و آرزو راهی کشور ایران شده اند تا خود را در بطن جامعه مسلمان ایرانی قرار دهند و کسب علم و دانش نمایند.

دیشب با دوستان لبنانی و برخی دیگر کشورهای مسلمان گرد هم آمدیم و به گفتگو نشستیم.

فاطیما عکس‌هایی از منزلی که دیگر وجود ندارد، منزلی بسیار زیبا، با تمام اسباب و وسایل رفاهی و تفریحی، باغی بزرگ و … به من نشان می‌دهد و می‌گوید: “اسرائیل خانه ما را مورد حمله قرارداد.”

 بخشهایی از ویرانه‌ها را به من نشان می‌دهد و می‌گوید: ببین: “اینجا اتاق من بود، این وسایل من بود. اینجا آشپزخانه ما بود، اینجا باغ بزرگ خانه بود. مادرم خیلی گل‌ها و گیاهان را دوست داشت. ببین چقدر گلدان داشتیم. اینجا پارکینگ خانه بود. اینجا انباری بود …” او همه را می‌گوید “بود”، یعنی دیگر نیست و خانواده اش الان آواره‌ی کشوری دیگر هستند، در حسرت زندگی در خانه‌ی زیبایشان و او آمده اینجا برای تحصیل دانش چرا که “جنگ هست، آری، ولی زندگی جریان دارد”.

می‌گوید اسرائیل غالباً بیشتر بخش‌های مسلمان و شیعه‌نشین لبنان را مورد حمله قرار داده است. با خودم میگویم: “آری، دشمن، علی و پیروان علی را نشانه گرفته،  آمریکا و اسرائیل جنایتکار و نوچه هایش هرجا جنگی را بر می افروزند، به دنبال نیستی و نابودی هویت پرچمداران نهضت علی هستند.”

دوست لبنانی من در میان گفتگو ناگاه می پرسد: “کرمان کجاست؟” برایش توضیح می‌دهم. می‌گوید: “کرمان شهر قاسم سلیمانی است و من آرزو دارم این شهر را ببینم، بخاطر حاج قاسم. مادرم خیلی حاج قاسم را دوست دارد و من بیشتر.”

او ادامه می‌دهد: “اگر حمایت‌های ایران نباشد لبنان نمی‌تواند به تنهایی به دفاع از انسانیت و مردم غزه ادامه دهد. ایران خیلی قوی است و دشمنی کشورهای پیشرفته جهان، تنها به خاطر این است که نمی‌دانند این همه تحریم بر ضد یک کشور خاورمیانه، چگونه آن را  به این حد از قدرت رسانده و این چیزی است که آنها را خشمگین کرده و به توطئه علیه ایران وامی‌دارد.”

به دوست لبنانی ام گفتم، مطمئن باش جبهه حق در نهایت پیروز می‌شود در این نبرد نابرابر، یادتان هست هشت سال در دوران دفاع مقدس، ایران که با عراق می‌جنگید در حقیقت با بیش از 50 کشوری می‌جنگید که از صدام حمایت می‌کردند، حتی ایران قادر نبود سیم خاردار به راحتی از کشورهای دیگر تهیه کند، ولی در نهایت چه شد؟ ایران، هشت سال با سرمایه ی دینی و ایمانی مردمی از کشورش دفاع کرد که حامی و پشتیبان ولایت بودند و با اتکال به ایمان و باورشان، با دست خالی می جنگیدند وازانجا که “كَم مِن فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَت فِئَةً كَثیرَةً بِإِذنِ اللَّهِ ” ایران در این نبرد با دشمن تا بن دندان مجهز، بر او چیره گشت تا الان بتواند با تکیه بر همین سرمایه معنوی، حامی مقاومت و ملت های مظلوم و ستمدیده ی جهان گردد و این میسر نیست مگر با اعتقاد راسخ به این آیه شریفه: ” وَقُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُ إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ كَانَ زَهُوقࣰا”  و ایران می‌ماند پای مقاومت، فلسطین و لبنان، تا آزادی کامل قدس، تا آزادی کامل انسانیت از بند شرارت و کینه توزی آنها که فکر می‌کنند قدرتمندند ولی نمی‌دانند خانه‌هایشان از خانه عنکبوت هم سست تر است: ” وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْكَبُوتِ.”

  اینجا ایران است، وطن قاسم سلیمانی و هزاران شهید راه قدس

انتهای پیام/