روابط عمومی از "توجیه‌گری" به "تحلیل‌گری" برسد
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از قزوین، بیست‌وهفتم اردیبهشت در تقویم ایران به نام “روز ارتباطات و روابط عمومی” نامگذاری شده است. در آستانه این روز فرصتی دست داد تا با یکی از پیشکسوتان این عرصه در استان قزوین به گفت‌وگو بنشینیم. علیرضا بابا، از مدیران باسابقه حوزه اطلاع‌رسانی و روابط عمومی استان قزوین که سال‌ها در کنار رسانه‌ها و فعالان ارتباطات فعالیت داشته، میهمان ما شد تا درباره نقش، جایگاه و مسیر آینده روابط عمومی‌ها با او سخن بگوییم.
در این مصاحبه، بابا از تجربه‌های سال‌های فعالیت خود، چالش‌های امروز روابط عمومی‌ها، و لزوم عبور از مدل‌های سنتی به سمت الگوهای تحلیلی و دیجیتال گفت. متن گفت‌وگو به این شرح است:
تسنیم: تعریف شما به‌عنوان یکی از پیشکسوتان ارتباطات از روابط عمومی چیست؟
روابط عمومی یعنی مردم؛ یعنی جمهور. در گذشته‌ای نه‌چندان دور، در سال 1330 در شرکت نفت، روابط عمومی را «مردم‌سرا» می‌نامیدند؛ یعنی خانه مردم. مردم روابط عمومی را بخشی از خود می‌دانستند. این نگاه مبنایی و عمیق است. البته در کنار این تعریف، روابط عمومی را «پل ارتباطی»، «صدای مردم»، و «رابط سازمان با بیرون» هم می‌دانم.
تسنیم: آیا الگوهای مختلفی در نوع کارکرد روابط عمومی‌ها داریم؟
بله، پیش از پاسخ، اجازه دهید به یک اشتباه رایج اشاره کنم. حدود 80 تا 90 سال است که واژه «افکار عمومی» را نادرست به کار می‌بریم. افکار عمومی، بیشتر نوعی عقیده و شناخت گذرا است، نه فکر مبتنی بر تعقل. روابط عمومی‌ها گاهی بدون درک این تمایز، مسیر نادرستی را می‌روند.
امروز ما با چند نوع روابط عمومی مواجهیم: روابط عمومی توجیه‌گر که صرفاً کارش تعریف و تمجید از مدیران است. این مدل وابسته به نگاه مدیرانی است که از روابط عمومی، فقط ابزار تبلیغ می‌خواهند. روابط عمومی تبیین‌گر که وظیفه شرح و توضیح رویدادها را دارد. و روابط عمومی تحلیل‌گر که در سیاست‌گذاری سازمانی نقش دارد، مشاور راهبردی است و فقط به عنوان تریبون عمل نمی‌کند.
در کل، روابط عمومی نباید در نقش توجیه‌گر صرف باقی بماند. بلکه باید اهل تحلیل، آینده‌نگری و مشارکت در تصمیم‌سازی باشد.
تسنیم: روابط عمومی‌ها در استان قزوین چه نقشی می‌توانند ایفا کنند؟
وظیفه اصلی روابط عمومی‌ها نیازسنجی و افکارسنجی است. این وظیفه، چهار پایه اصلی دارد: برنامه‌ریزی، اجرا، ارزیابی، و نیازسنجی. این پایه‌ها، روابط عمومی را از یک بخش اجرایی ساده، به یک بخش حرفه‌ای تبدیل می‌کنند.
روابط عمومی باید بتواند رفتارشناسی و مخاطب‌شناسی را تلفیق کند و به افکار عمومی نفوذ پیدا کند. نکته مهمی که مغفول مانده این است که «اطلاع‌یابی» با «اطلاع‌رسانی» تفاوت دارد. ما نیاز به فهم، تحلیل و شناخت داریم، نه فقط انتقال خبر.
تسنیم: نقش روابط عمومی دیجیتال را در شرایط فعلی چطور ارزیابی می‌کنید؟
ما از عصر ارتباطات عبور کرده‌ایم. اکنون در عصری هستیم که روزانه حدود 15 میلیون رویداد خبری توسط رسانه‌ها منتشر می‌شود. سرعت انتقال اطلاعات، فراتر از هر دوره‌ای در تاریخ بشر است.
با این حال، روابط عمومی دیجیتال یا الکترونیکی، از نظر محتوا و مفهوم، تفاوتی با روابط عمومی سنتی ندارد. فقط ابزار و بستر عوض شده است. اکنون فضای مجازی فرصت بزرگی برای انتشار سریع پیام و اخبار سازمان‌هاست.
اما با وجود این فضا، هنوز عطش برای رسانه‌های مکتوب وجود دارد. نشریات و روزنامه‌ها هنوز مخاطب دارند و نباید آن‌ها را حذف‌شده فرض کرد.
تسنیم: شما که خود از فعالان رسانه‌ای بوده‌اید، چه توصیه‌ای برای جوانان این حوزه دارید؟
نخست اینکه اهل مطالعه باشند. دوم اینکه بفهمند «رسانه» و «روابط عمومی» دو مسیر متفاوت‌اند، اما می‌توانند در کنار هم، برای آگاهی‌بخشی به جامعه همکاری کنند. و سوم اینکه اهل صداقت، تحلیل و مردم‌گرایی باشند. رسانه و روابط عمومی هر دو، اگر در خدمت مردم نباشند، بی‌فایده‌اند.
انتهای پیام/
