تأثیر ماندگار شخصیت الهی امام(ره) در اندیشه و عمل
به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، حجت‌الاسلام حاج عباس نصیرالاسلامی، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان کهگیلویه و بویراحمد در یادداشتی اختصاصی که با عنوان “شخصیت تاریخی، الهی و انقلابی امام خمینی(ره)” در اختیار تسنیم قرار داده، تأثیر ماندگار شخصیت الهی امام(ره) در اندیشه و عمل را مورد بحث قرار داده است. متن یادداشت به این شرح است:
“در مورد ابعاد شخصیتی حضرت امام خمینی (ره) از ابعاد مختلف حرف ها و نکات زیادی است که بیان نشده شخصیت امام از حیث الهی عرفانی که با شخصیت بی نظیر سیاسی و شجاعت و تحول آفرینی ایشان که جمع شده و با تجمیع و تزویج این صفات بخواهیم امام را معرفی کنیم باید بگوییم امام نه تنها کم نظیر بلکه بی‌نظیر است. یعنی بعد از حضرات معصومین علیهم السلام چنین صفاتی با هم در یک رهبر دینی و سیاسی جمع شده باشد نظیرش در غیر امام وجود ندارد.
شخصیت الهی ـ عرفانی امام خمینی (ره) از مهم‌ترین ابعاد وجودی ایشان است که تأثیر عمیقی بر اندیشه، رفتار، رهبری و سلوک فردی و اجتماعی او داشت. در ادامه، به شرح این شخصیت از چند زاویه می‌پردازیم:
1. سلوک عرفانی و تهذیب نفس
امام خمینی از جوانی با عرفان اسلامی، به‌ویژه عرفان نظری ابن‌عربی و مکتب عرفانی شیعه، آشنا بود و این آشنایی را در کنار تهذیب عملی و اخلاقی دنبال کرد. ایشان سال‌ها در کنار تحصیل فقه و اصول، به ریاضت‌های شرعی، مراقبه‌های نفسانی و تهجدهای شبانه اهتمام داشت. خودسازی اخلاقی و عرفانی را شرط لازم برای هر طلبه، مجتهد و حتی حاکم اسلامی می‌دانست.
2. عرفان نظری و تألیف آثار
امام خمینی در کنار عرفان عملی، در عرفان نظری نیز صاحب‌نظر بود و آثاری چون: مصباح الهدایه إلى الخلافة والولایة، شرح دعای سحر، آداب الصلاه، سرّ الصلاه و نیز، تعلیقات بر فصوص الحکم و مصباح الانس را نگاشته است که حاکی از عمق بینش عرفانی اوست. در این آثار، مفاهیمی مانند توحید وجودی، فناء فی‌الله، ولایت مطلقه، و معرفت شهودی به شیوه‌ای فلسفی ـ عرفانی تبیین شده‌اند.
3. تجلی عرفان در سیاست و رهبری
یکی از ویژگی‌های کم‌نظیر امام این بود که عرفان را صرفاً به گوشه‌نشینی و سلوک فردی محدود نکرد. عرفان امام در میدان سیاست و مبارزه با ظلم، طاغوت و استکبار جهانی تجلی یافت. او قیام علیه رژیم پهلوی و تأسیس حکومت اسلامی را جلوه‌ای از تکلیف الهی و مسئولیت عرفانی می‌دانست.
برای امام، حکومت اسلامی ابزاری برای رساندن انسان به کمال و قرب الهی بود.
وی می‌فرمود: «ما تکلیف‌گراییم، نه نتیجه‌گرا.»
4. توکل، تسلیم و شهامت عرفانی
توکل و تسلیم امام در برابر اراده الهی، حتی در سخت‌ترین شرایط، مثال‌زدنی بود. ایمان راسخ او به نصرت الهی، نوعی آرامش و صلابت درونی به او می‌داد که در تمام مراحل نهضت مشهود بود.
امام در این راه هیچ چیز برای خود نمی خواست زندگی ساده و زلال او برای جهانیان مشخص شد و در راه پیروزی و اعتلای انقلاب هیچ مانع و مشکلی نیت و اراده امام را سست و ضعیف نکرد کما اینکه وقتی خبر رحلت فرزند خود مرحوم آیت الله سید مصطفی را شنیدند در راه تهذیب ، تدریس و انقلاب مقدس خود ذره ای تزلزل به راه ندادند.
5. تواضع، ساده‌زیستی و زهد
امام در زندگی شخصی، به‌طور کامل زاهدانه زندگی می‌کرد. خانه‌ای ساده، خوراک و پوشاکی معمولی، بی‌اعتنایی به مقام و شهرت دنیوی، همگی نشان از منش عرفانی او داشت.
و در آخر اینکه؛ شخصیت الهی_عرفانی امام خمینی، ترکیبی هماهنگ از عرفان نظری، سلوک عملی، اخلاق الهی و حماسه سیاسی بود. این ترکیب بی‌نظیر، از او انسانی ساخت که هم‌زمان یک فقیه، عارف، سیاست‌مدار و رهبر دینی بود؛ عرفان امام خمینی، عرفانی در صحنه‌ی عمل بود؛ نه فقط در خلوت دل.
انتهای پیام/
