روایت دختر شهید قیام 15 خرداد از آخرین وداع پدر+فیلم

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از ورامین، خرداد 1342 فقط یک نقطه در تقویم نبود؛ آغاز راهی بود که به انقلاب ختم شد. در این میان، مردانی از جنس غیرت و ایمان، کفن پوشیدند، چوب به دست گرفتند و جان خود را نثار آرمان امامشان کردند. یکی از این مردان، شهید حسن خانی بود؛ کارگری ساده که دوچرخه‌اش را قفل کرد و گفت: «یا مرگ یا خمینی».

معصومه خانی، دختر این شهید قیام 15 خرداد، امروز پس از شصت‌وسه سال، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در ورامین، از پدری گفت که او را ندید، اما همواره به بودنش افتخار کرده است.

او روایت خود را این‌گونه آغاز می‌کند: پدرم آن زمان در کارخانه قند جعفرآباد کار می‌کرد. روز قیام، وقتی کارخانه تعطیل شد و شنید که مردم کفن‌پوش از پل راهی تهران شده‌اند، دوچرخه‌اش را قفل کرد. به دوستش گفت: یا مرگ یا خمینی! کفنش را پوشید، چوبی به دست گرفت و به راه افتاد.

این زن که حالا خودش مادر شده، با بغضی فروخورده، از واپسین دقایق حضور پدرش چنین می‌گوید: در پل باقرآباد، نیروهای شاهنشاهی به معترضان حمله کردند. پدرم همان‌جا تیر خورد. دوستش سعی کرد نجاتش دهد، اما دیگر دیر شده بود. پیکرش هیچ‌وقت به خانه برنگشت.

اما تلخی نبود پدر فقط به آن روز ختم نشد؛ خانی ادامه می‌دهد: مادرم در اوج جوانی بی‌همسر شد. من تازه به دنیا آمده بودم. مادربزرگ و خانواده پدری‌ام مرا بزرگ کردند. 

بااین‌حال، این دختر شهید، از فقدان پدر گلایه ندارد، بلکه می‌گوید: پدرم برای من همیشه نماد ایثار و شجاعت است. هر بار نامش را می‌شنوم، افتخار می‌کنم که دختر مردی هستم که برای امامش و حق ایستاد و جان داد.

روایت دختر شهید حسن خانی، تنها یک خاطره خانوادگی نیست؛ سندی زنده است از ایمان مردمی که 15 خرداد را به نقطه عطفی در تاریخ مبارزات ملت ایران تبدیل کردند.

انتهای پیام/