پایان عصر کنجاله سویا/ ایران به دنبال استقلال در تأمین خوراک دام

علیرضا آقاشاهی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم از کرج گفت: استفاده از بقایای کشاورزی، به ویژه برگ و طوقه چغندر، بقایای نیشکر وکاه غلات با استفاده از دانش بیوتکنولوژی و راهکارهای بهینه ذخیره و مصرف یونجه از محورهای اصلی تحقیق و توسعه بخش تحقیقات تغذیه موسسه است.

رئیس بخش پژوهش‌های تغذیه مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور ادامه داد: همچنین دانش فنی استفاده از گیاهان آبزی مانند سنبل آبی، بقایای موز، باقلای علوفه‌ای و ارزن از جمله مواردی است که در دستورکار ویژه با همکاری بخش خصوصی  و موسسات تحقیقاتی مربوطه قرار دارد.

آقاشاهی خاطرنشان کرد: کاهش هدرروی سیلاژ ذرت، تغییر رویکرد در برداشت جو باهدف بهبود بهره وری دراستفاده ازآب و توسعه استفاده از سیلاژ خوراک کامل بارویکرد ارتقای بهره وری خوراک در واحدهای متوسط و کوچک، از دیگر اولویت‌های سال جاری به شمار می‌روند.

رئیس بخش پژوهش‌های تغذیه مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور افزود: هم‌اندیشی در زمینه بهره‌گیری از آب‌های نامتعارف برای تولید علوفه و استفاده از کنجاله‌های جایگزین به‌منظور کاهش وابستگی به کنجاله سویا، بخشی از راهبردهای کلان موسسه تحقیقات علوم دامی است.

وی در ادامه اذعان کرد: با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی، نوآوری فناورانه و هم‌افزایی ملی، می‌توان حتی در سخت‌ترین شرایط نیز به موفقیت دست یافت. سال 1404 با همت محققین در سراسر کشور و به یاری حق فصلی نو در تغذیه دام کشور خواهد بود.

به گفته آقاشاهی، تغییر اقلیم در ایران طی سال‌های اخیر، با کاهش بارش‌ها، افزایش دما و تکرار خشکسالی‌های پی‌درپی، به یکی از جدی‌ترین تهدیدها برای بخش کشاورزی و به‌ویژه تولید خوراک دام تبدیل شده و کاهش منابع آبی، افت کیفیت خاک، و کاهش سطح زیر کشت علوفه‌ای، زنجیره تأمین خوراک دام را با چالش‌های ساختاری مواجه کرده است.

رئیس بخش پژوهش‌های تغذیه مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور اضافه کرد: در چنین شرایطی، وابستگی به نهاده‌های وارداتی مانند کنجاله سویا و ذرت، هم امنیت غذایی دام را تهدید می‌کند و هم هزینه‌های تولید را نیز به‌شدت افزایش می‌دهد.

وی گفت: در مواجهه با این بحران، مسیر آینده تحقیقات باید به‌سمت توسعه راهکارهای سازگار با اقلیم خشک و نیمه‌خشک ایران حرکت کند. شناسایی و بهره‌برداری از گیاهان علوفه‌ای مقاوم به کم‌آبی، استفاده از بقایای کشاورزی، گیاهان آبزی و آب‌های نامتعارف، از جمله رویکردهایی هستند که می‌توانند پایداری تولید خوراک را تضمین کنند.

آقاشاهی تاکید کرد: به‌کارگیری فناوری‌های نوین مانند سیلاژخوراک کامل، بهینه‌سازی فرآوری خوراک و استفاده هوشمندانه از زیست‌فناوری، باید در اولویت برنامه‌های تحقیقاتی قرار گیرد. به موازات این فعالیت‌ها همسویی بخش های اجرایی با این فعالیت‌ها، از ضرورت‌های اثربخشی فعالیت‌های بخش است.

وی در پایان بیان کرد: ایجاد فرماندهی واحد و تخصصی در بخش خوراک دام و طیور کشور، ضرورتی حیاتی و استراتژیک برای این صنعت است تا بتواند در برابر تغییر اقلیم مقاوم شده و تولید داخلی به پایداری بلندمدت، در راستای امنیت غذایی دست یابد.

انتهای پیام/