دود کاه و کلش نفس‌های مازندران را تنگ کرد
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از بابل، همزمان با برداشت برنج از شالیزارهای مازندران دغدغه و چالش جدی برای روستا و شهرنشینان هم آغاز می شود. آتش زدن کاه وکلش باقیمانده در زمینهای شالی برای آماده سازی زمین جهت کشت دوم برنج.
آتش زدن کاه و کلش در زمین های شالیزاری مازندران هر ساله همزمان با برداشت برنج تبدیل به یک دغدغه جدی برای همه شهروندان و دوستداران محیط زیست مازندران می شود.
شالیکاران همزمان با برداشت دور اول کشت برنج اقدام به خزانه گیری جهت کشت دوم می کنند و برای اینکه زمین هر چه سریعتر شخم و شیار و آماده برای کشت دوم شود اقدام به آتش زدن کاه وکلش برنج می کنند.
اگر مسیرتان روزی به شهرستان بابل افتاد حتما به کمربندی جنوبی و جاده ساحلی این شهر سری بزنید.
این جاده ها دل زمینهای کشاورزی را شکافته اند و از قلب شالیزارها قد علم کرده اند برای همین در ماه های مرداد و شهریور که فصل برداشت برنج به پایان می رسد این گذرگاه ها مملو از بوی دود و مه غلیظ دود ناشی از آتش زدن کاه های باقیمانده از شالی می‌شود.
بسیاری از کارشناسان کمباین های مکانیزه که مخصوص برداشت گندم است را عامل اصلی می دانند زیرا این کمباین‌ها چندان پیشرفته نیستند و بعد از جدا سازی شلتوک از شالی، کاه ها را به صورت خرمن در گوشه گوشه زمین شالیزار پخش و رها می‌کنند.
دستگاه دیگری که به کاه بند معروف است باید وارد زمین شود و کاه و کلش‌ها را بسته بندی کند و هزینه جداگانه از خرمن‌کوب محاسبه می‌شود که برای کشاورزی که این روزها دیگر دامی برای خوردن این کاه و کلش ندارد مقرون به صرفه نیست.
در روزگارانی نه چندان دور در طویله‌های خانه‌های بیشتر روستاییان یک یا چند گاو و گوساله به چشم می‌خورد اما تحول در زندگی روستایی و تبدیل شدن به زندگی شهری باعث فروش گاو و حتی ماکیان شد.
رضایی برنجکار بابلی به تسنیم گفت: من نزدیک به 10 سال است که کاه وکلش را در داخل زمین خودم آتش می زنم، چون راه دیگری برای از بین بردن این کاه‌ها بلد نیستم. برای شخم زدن مجدد زمین جهت کشت دوم برنج حتما باید این کاه و کلش را از زمین خارج کنم، حتی به دامداران هم اعلام کردم هر کسی لازم داره به طور رایگان این کاه رو برای مصرف دام از زمین خارج کند اما کسی تاکنون مراجعه نکرده است.هزینه بسته بندی و حمل این کاه برای دامدار به صرفه نیست.
این کشاورز افزود: سال‌ها قبل خودم در خانه پدری گاو داشتم و با خودم و پدر و مادرم این کاه و کلش را با دست بسته بندی می کردیم و با تیلر در انبار برای مصرف دام نگهداری می کردیم ولی همسایه ها که الان در روستا هم به سبک شهرها زندگی می کنند از بوی دام به بهداشت شکایت کردند و من و پدر مجبور شدیم دام بفروشیم و اگر دام داشتیم همه این کاه و کلش و حتی کاه زمین همسایه ها را برای مصرف زمستان دام در انبار ذخیره می کردیم و حتی اگر تعداد دام زیاد می شد مجبور به خریداری هم بودیم، ولی اکنون این کاه و کلش برای ما دردسر شده است و مجبور به آتش زدن هستیم.
نصراللهی کارشناس کشاورزی به تسنیم گفت: آتش زدن این کاه وکلش‌ها آسیب‌های فراوانی برای زمین های شالیزار، محیط زیست و حتی انسان‌هایی که این دودها را استشمام می کنند به همراه دارد.
وی افزود: این آتش در زمین های شالیزاری نه تنها به نفع زمین و کشاورز نیست بلکه باعث آسیب جدی به خاک و مواد عالی موجود در خاک می شود.
وی بیان کرد: دو سانتی متر اول سطح رویین خاک به‌خصوص زمین های شالیزاری از جمله مرغوب ترین خاک ها به شمار می رود که برای رشد ونمو گیاه لازم وضروری است و در اثر آتش و سرمایه حاصل از آتش، همه مواد عالی خاک از بین رود و در سال زراعی جدید کشاورزان با مشکل رشد گیاه مواجه می‌شوند و برای برطرف نمودن این عدم رشد مجبور به استفاده کود بیشتر هستند.
وی افزود: این کاه وکلش مصارف بسیار زیادی دارند که حتی برای تولید کاغذ هم استفاده می شود. دود ناشی از آتش زدن این کاه عوارض زیادی برای انسان دارد و همچنین باعث آلودگی هوا می شود. سوزش چشم، تنگی نفس و سردرد، ناشی از استنشاق دود و مه گرفتگی در جاده‌ها منتهی به اراضی شالیزاری از جمله عوارض این آتش زدن است. دود ناشی از آتش زدن کاه و کلش در زمینهای شالی با همراهی باد باعث آزار و اذیت مردم در شهرها شده است.
این کارشناس افزود: در خاک روزنه هایی برای نفس کشیدن و نفوذ آب وجود دارد که پوشیده شدن روزنه خاک و همچنین از بین رفتن حشرات خاک ساز از آسیب‌های جدی این عمل است که توسط مردم و کارشناسان امر باید جدی گرفته شود.
ماده 11 قانون مدیریت پسماند که در سال 1383 توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید؛ مدیریت این موضوع را به جهاد کشاورزی سپرد و با توجه به آلودگی هوای ناشی از دود این آتش در حاشیه کمربندی‌ها باعث نظارت و برخورد با متخلفان توسط اداره نظارت بر محیط زیست شده است.
در سال‌های قبل محیط زیست مازندران همزمان با برداشت برنج به شالیکاران هشدارهای لازم را داده بود اما برخی افراد اقدام به این عمل کردند که در شهرهای بابل، قائم شهر و ساری و آمل برای تعدادی از این افراد خاطی پرونده سازی شد.
کیایی رئیس محیط زیست شهرستان بابل به تسنیم گفت: صاحبنظران بر این باورند علاوه بر فرهنگ سازی که اقدام موثری برای پیشگیری این چالش محسوب می‌شود، استفاده از کمباین های کاه خردکن می تواند مهر پایانی بر این آتش افروزی باشد.
اجرای طرح های تشویقی برای کشاورزانی که از این کمباین ها استفاده کنند سبب خواهد شد نه تنها کاه های خرده شده به عنوان یک کود موثر در این اراضی عمل خواهد کرد، بلکه دیگر کشاورز رغبتی به آتش زدن کاه و کلش ندارد.
سهمیه گازوئیل؛ به شرط کاه خرد کن
کیایی بیان کرد: محیط زیست بر اساس قانون متخلفین را به مراجع قضایی معرفی می‌کند. هر چند در کنار این معرفی طرح های تشویقی هم گره‌گشا خواهد بود.
کیایی با اشاره به اینکه خود کاه در داخل زمین شالیزاری به کود مقوی تبدیل خواهد شد، ادامه داد: باید این اهمیت و اقدام مهم برای کشاورز مورد تاکید قرار گیرد و فرهنگ سازی شود.
وی ادامه داد: در سال های اخیر کمباین‌های مکانیزه جدید وارد بازار شد که کاه ها را خرد و در زمین پخش می کند و استفاده کشاورز از این دستگاه ها باید در دستور کار قرار گیرد.
ناصر کیایی تصریح کرد: مسئولین باید برای دادن سهیمه گازوئیل به کمباین‌داران شرط دارا بودن کاه خرد کن را برقرار کنند، زیرا کاه های خرده شده شالی به عنوان یک کود موثر در اراضی کشاورزی عمل خواهد کرد.
کیایی بیان کرد: محیط زیست بر اساس قانون در سال‌های قبل متخلفین را به مراجع قضایی معرفی کرد اما این روزها هم برخی افراد اقدام به این کار کردند.
برابر ماده 36 قانون اجرای پسماند و آیین نامه 20 هوای پاک جهاد کشاورزی با همکاری دهیاران واعضای شورا و با نظارت محیط زیست باید جلوی این کار را بگیرند.
این مهم باید برای کشاورز فرهنگ سازی شود و کشاورز بداند که در زمان زراعت باید برای جبران خسارت وارد شده بر اثر آتش به زمین چند برابر باید کود استفاده کند و این یعنی خسارت اقتصادی به کشاورز.
انتهای پیام /