از مدال جهانی تا سالن‌های فرسوده/ روایت یک کشتی‌گیر همدانی از بی‌مهری مسئولان
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از همدان، کشتی در ایران تنها یک ورزش نیست؛ ریشه در فرهنگ، تاریخ و هویت ملی ما دارد. از پهلوانان باستانی چون پوریای ولی تا قهرمانان معاصری مانند غلامرضا تختی و حسین رضازاده، این رشته همواره نماد مقاومت، شرافت و غیرت ایرانی بوده است.
در این میان، استان همدان نیز سهمی پررنگ در این میراث دارد؛ از امیرحسین بیاتی، قهرمان المپیک 1968 مکزیک، تا علیرضا حیدری، دارنده مدال طلای جهانی، کشتی گیران همدانی بارها پرچم ایران را در بالاترین رقابت های جهانی به اهتزاز درآورده اند. اما امروز، این میراث درخشان با چالشهایی جدی روبه روست؛ از کمبود حمایت های ساختاری تا بی توجهی به استعدادیابی نسل جدید.
مهدی حاجیلوئیان، جوانی که از 7 سالگی پای در تشک کشتی گذاشت و امروز با مدالهای جهانی به یکی از امیدهای کشتی آزاد کشور تبدیل شده، در گفت‌وگو با تسنیم، فرازونشیب های قهرمانی را روایت میکند. موفقیت‌های او در مسابقات نوجوانان و جوانان جهان، از مدال نقره جهانی 2020 تا مقام های درخشان در جام تختی، حاصل سالها تمرین در سخت ترین شرایط، حتی در روزهای تعطیلی کروناست. اما پشت این پیروزی های فردی، واقعیتی تلخ نهفته است.
این گفت وگو تنها مرور دستاوردهای یک قهرمان نیست، بلکه آینه ای است از وضعیت کشتی ایران در میانه راهی پرپیچ وخم؛ از یک سو، غرور ملی ناشی از پیروزی بر قدرت هایی مانند روسیه و آمریکا، و از سوی دیگر، غفلت از زیرساخت هایی که پایه های این افتخار را میسازند.
تسنیم: خودتان را کامل معرفی کنید و بفرمایید تا به حال موفق به کسب چه افتخاراتی شده اید؟
حاجیلوئیان: بنده مهدی حاجیلوئیان ، رشته ورزشی کشتی را از سن 7 سالگی آغاز نموده و تقریباً از رده نوجوانان به‌صورت حرفه‌ای آن را دنبال کرده‌ام. در رده نوجوانان به مقام اول کشور دست یافتم و در رده جوانان، در سال 2020، موفق به کسب جایگاه اول در انتخابی تیم ملی شدم و مدال نقره مسابقات جهانی را به ارمغان آوردم. همچنین، در مسابقات جام تختی و مسابقات کشوری چندین بار بین نفرات اول تا سوم قرار گرفته‌ام. در انتخابی امیدها نیز برای مسابقات جهانی انتخاب شدم و مقام دوم را کسب نمودم.
به دلیل فعالیت‌های ورزشی، در رشته تربیت بدنی در دانشگاه تحصیل میکنم و در مقطع لیسانس مشغول به ادامه تحصیل هستم.
تسنیم: اولین مدالی که کسب کردید مربوط به چه مسابقاتی بود؟
حاجیلوئیان: این اتفاق در مسابقات نوجوانان کشور رخ داد. در خصوص مسابقات خارجی نیز اولین تجربه مدال‌آوری من در مسابقات جوانان جهان در سال 2020 بود.
از دلگرمی مربی تا حمایت خانواده
تسنیم: زمانی که اعلام نتایج مسابقات انتخابی 2020 انجام شد و شما به عنوان برنده روی تشک معرفی شدید چه احساسی داشتید؟
حاجیلوئیان: راستش را بخواهید مسابقات انتخابی تیم ملی در دوران همه‌گیری کرونا برگزار شد. در آن زمان، تقریباً تمام ورزشکاران دیگر فعالیت‌های ورزشی خود را متوقف کرده بودند و امیدی به برگزاری مسابقات نداشتند. اما من به‌تنهایی یا با همراهی یکی از دوستانم، حتی در پارک یا روی فرش، به تمریناتم ادامه می‌دادم. به همین دلیل، از نتایجی که کسب کردم، واقعاً حس بسیار خوبی داشتم. به عبارتی، سختی‌های آن روزهای کرونا را که حتی دوستانم نیز فعالیت نمی‌کردند، تحمل کردم و نتیجه آن را مشاهده نمودم که حس بسیار خوبی داشت.
خانواده‌ام همواره از ابتدا حامی و پشتیبان من بودند و همیشه به من کمک کرده‌اند. واقعیت این است که در زمان کرونا، همه ما حس ناامیدی داشتیم، به این دلیل که مسابقات برگزار نمی‌شد. تقریباً همه ورزشکاران، و نه تنها خانواده، این موضوع را درک می‌کردند. اما وقتی آنها مشاهده کردند که نتیجه زحماتم را به دست آورده‌ام، این شادی قابل تقسیم شدن بود و همه واقعاً خوشحال بودند.
تسنیم: آیا در مسیر قهرمانی مربی یا الگویی داشتید که تاثیر زیادی روی شما گذاشته باشد؟
حاجیلوئیان: مربی سازنده خودم که قهرمانی‌ام را با ایشان آغاز کردم، آقای امید یوسفی هستند. ایشان واقعاً در تمام سختی‌ها با من همراه بودند و حتی در زمان کرونا که هیچ‌کس دیگر کار نمی‌کرد کنار من بودند حتی زمانی که پدرشان فوت کرده بود باز هم پیگیر تمریناتم بودند؛ ایشان در سخت‌ترین شرایط نیز در کنار من حضور داشتند و به من کمک کردند. همچنین سرمربی تیم ملی در سالی که برای مسابقات جوانان رفتیم، آقای محسن کاوه بودند و مربی سنگینی که برای من برنامه تمرینی چیده بودند، آقای فردین معصومی بودند که قدردان تمام زحمات این عزیزان هستم.
تسنیم: آقای حاجیلوئیان ، لطفاً در مورد مدالهای جهانی و آخرین مسابقه‌تان با حریف اوکراینی توضیح دهید.
حاجیلوئیان: آخرین مسابقه من در رده امیدهای جهان بود که با حریفی از اوکراین مبارزه کردم. در آن مسابقات، تقریباً چهار یا پنج مسابقه داشتم. حریفانم از کشورهای آذربایجان، اوکراین، آمریکا و هند بودند. در نهایت، در فینال با حریفی از قزاقستان مبارزه کردم که شکست خوردم و مدال نقره را به دست آوردم.
در رده جوانان، آخرین ورزشکاری که در مسابقات جهانی ضربه فنی کردم، حریفی از اوکراین بود و با امتیاز عالی او را شکست دادم که بالاترین اختلاف امتیاز بود.
تسنیم: زمانی که در امیدهای جهان برنده شدید و پرچم ایران را بر دوشتان گرفتید، چه حسی داشتید؟
حاجیلوئیان: در مسابقات جام تختی که در رده بزرگسالان بود، اول شدم و واقعیت این است که هنوز دقیقاً مشخص نبود چه کسی قرار است به مسابقات جهانی برود. اینکه با این همه سختی تمرین کردم و به مسابقات رفتم و توانستم خودم را به فینال برسانم، واقعاً حس و حال خوبی بود. حسی که من و مربیانم و هم‌تیمی‌هایم با هم داشتیم، راستش را بخواهید آن حس وحال قابل توصیف نیست و نمی‌دانم چگونه آن را توضیح دهم؛ واقعاً حس خوبی بود از طرفی چون برای اولین بار بود که در این مسابقات ایران اول شده بود این شادی و حال خوب برایمان چند برابر شده بود.
تسنیم: در حال حاضر در بحث کشتی آزاد کم‌کار شده‌اید آیا علت خاصی دارد؟
حاجیلوئیان: واقعیتش این است که امسال، پس از کسب مدال در مسابقات امیدها، باید یکی از نفرات اعزامی به مسابقات آسیایی می‌شدم یا حداقل در انتخابی‌ها حضور می‌یافتم، اما متأسفانه در یکی از مسابقات زانوی من آسیب دید و از انتخابی‌ها جا ماندم، اکنون با تمام تلاش تمریناتم را شروع کرده‌ام وبسیار سخت و جدی روند تمرینم را پیگیری میکنم.
جایگاه ایران، رقابت‌های جهانی و حریفان اصلی
تسنیم: آقای حاجیلوئیان، با توجه به اینکه در چندین مسابقه جهانی شرکت کرده‌اید، رقبای اصلی ایران در بحث کشتی آزاد کدام کشورها هستند.چرا؟
حاجیلوئیان: کلاً سه کشور اصلی در کشتی وجود دارد: آمریکا، روسیه و ایران. بنابراین، حریفان اصلی ما همین دو کشور می‌شوند.نقطه قوت آنها آمادگی جسمانی است. باید با تکنیک و هوش کشتی گرفت و با آنها مقابله کرد. برخلاف آنها، نقطه قوت کشتی‌گیران روسیه این است که کشتی را به سمت خود می‌کشانند. باید با آمادگی جسمانی بالا و به تدریج آنها را خسته کرد و امتیاز گرفت.
تسنیم: دربحث کشتی آزاد، ایران در جهان درجایگاه خوبی قرار دارد؟
حاجیلوئیان: بله، حتی پارسال در مسابقات انتخابی، ایران موفق شد روسیه را که جزو قدرت‌های اولیه جهان است، شکست دهد. این اتفاق در سال گذشته رخ داد.
هیئت غایب، سالن‌های فرسوده؛ تصویری از کشتی امروز همدان
تسنیم: آقای حاجیلوئیان، لطفاً بفرمایید جایگاه ورزش کشتی آزاد همدان در میان دیگر هیئت‌های ورزشی، ورزشکاران و در سطح کشور در چه وضعیتی قرار دارد؟
حاجیلوئیان: اگر بخواهم صادق باشم، در چند سال اخیر کشتی همدان افت شدیدی داشته است. درحال حاضر هم هیئت خاصی نداریم؛ افرادی هستند که اسماً مسئولیت دارند، بنده به عنوان یکی از کشتی‌گیران استان، چند ماهی است که مسئول هیئت را ندیده‌ام و حتی برای کارهای ساده مثل یک نامه اداری هم نتوانسته‌ام با آنها ارتباط برقرار کنم. وضعیت کاملاً به هم ریخته است. از لحاظ کشتی‌گیران هم واقعاً افت شدیدی داشته‌ایم.
تسنیم:وضعیت سالن‌های کشتی در همدان چگونه است؟
حاجیلوئیان: سالن‌ها نسبتاً خوب هستند. نمی‌توانم بگویم برای مسابقات ملی در سطح بالا هستند، اما برای سالن‌های تمرینی خوب است. اما برای مسابقات، متاسفانه برخلاف سایر استان ها تشک خاص و استانداردی که ارتفاع لازم را داشته باشد و مختص مسابقات باشد را نداریم. از طرفی مسابقه‌ای در استان برگزار نمی‌شود، چون هیئت خاصی نداریم که بخواهد برگزار شود همچنین همانطور که عرض کردم تشک و سالن مناسب و استاندارد نداریم؛ باید تشک را در سالن فوتسال یا جای دیگری پهن کنند و مسابقه را برگزار کنند.
میتوان گفت که متاسفانه مسئولان ورزشی همدان حامی خوبی برای ورزشکاران نبوده اند و همین امر موجب شده بیشتر ورزشکاران از نهادهای مربوطه روی گردان شوند.
اما به طور کلی، مجموعه کشتی آزاد اکنون به انسجام و وحدت برای حضور در مسابقات نیاز دارد. کشتی یک ورزش گروهی است. اینطور نیست که من بگویم مدال آورده‌ام و بخواهم فقط به من رسیدگی شود. الان کل تیم حتی یک ماشین درست و حسابی ندارد. واقعیتش با مینی‌بوس، چند روزه به شهر دیگر می‌روند. باید یک رسیدگی کلی و نفر به نفر صورت گیرد. من نمی‌گویم فقط به من رسیدگی شود، بلکه به کل ورزش رسیدگی کنند. همه ورزشکاران برای این استان و کشور تلاش می‌کنند. باید همت کنند تا ورزش درهمدان جانی تازه بگیرد، واقعیتش کشتی همدان در گذشته در بالاترین حالت ممکن در کشور بوده و مدالهای المپیک و بازی‌های آسیایی دارد. به نظر من، باتوجه به این تاریخچه، می‌تواند به همان حالت برگردد و دوباره این ورزش بدرخشد. برای اینکه کشتی آزاد همدان به جایگاه واقعی خود در سطح بین‌المللی برسد، کمک و پشتیبانی مسئولین ضروری است. این پشتیبانی باید به گونه‌ای باشد که وقتی یک ورزشکار، از شرایط بی‌انگیزگی گلایه میکند، انگیزه خود را از دست ندهد. وقتی یک قهرمان می‌بیند که با وجود کسب افتخار، حمایت کافی وجود ندارد، ممکن است این سوال برایش پیش بیاید که چرا باید به ورزش ادامه دهد. شاید هدف او از من هم بالاتر باشد، اما وقتی در رده نوجوانان شروع میکند و می‌بیند در این مرحله حمایتی نیست، دلسرد می‌شود.
نیاز مبرم به انقلاب مدیریتی در کشتی همدان
تسنیم: به نظرشما چقدر در استعدادیابی و قهرمان‌پروری در رده جوانان و امید موفق عمل کرده‌ایم؟
حاجیلوئیان: فکر نمی‌کنم اصلاً چنین کاری در استان ما انجام شود. حداقل من چیزی ندیده‌ام. شاید در مدارس چند نفر را انتخاب کنند و بیاورند، اما استعدادیابی خاصی صورت نمی‌گیرد و هزینه‌ای هم برای آن اختصاص نمی‌یابد. برای مثال مسئولین مازندران توجه ویژه‌ای به ورزش، به خصوص کشتی دارند. این حمایت‌ها نه تنها مادی و معنوی هستند، بلکه حتی در سریال‌ها و فیلم‌ها هم به این موضوع پرداخته شده است و این خود یک کلمه است. در هر جایی که عشق و پیشرفت وجود دارد، این حمایت‌ها نیز دیده می‌شود.
به گزارش تسنیم، کشتی در ایران تنها یک ورزش نیست؛ گوهری است که ریشه در فرهنگ و هویت ملی ما دارد اما امروز این میراث با چالشهایی جدی مواجه است که اگر به موقع حل نشوند، ممکن است خاطره‌ای بیش از آن باقی نماند.گفت‌وگو با مهدی حاجیلوئیان، یکی از امیدهای فعلی کشتی آزاد همدان، تصویری روشن از این مشکلات ارائه می‌دهد.
متاسفانه هیئت کشتی همدان عملاً غیرفعال است و حتی برای امور ساده اداری، ورزشکاران نمی‌توانند با مسئولان ارتباط برقرار کنند همچنین سالن‌های موجود برای مسابقات ملی استاندارد نیستند. تشک اختصاصی برای مسابقات وجود ندارد و مجبورند در سالن‌های فوتسال یا زمین‌های موقت مسابقات را برگزار کنند و ورزشکاران از کمترین حمایت‌های مالی و تجهیزاتی برخوردارند. حتی برای سفر به مسابقات، امکانات مناسبی در اختیار تیم قرار نمی‌گیرد از طرفی هیچ برنامه منسجمی برای شناسایی و پرورش نوجوانان مستعد وجود ندارد. درحالی که استان‌هایی مانند مازندران با سرمایه‌گذاری روی جوانان، به نتایج درخشانی رسیده‌اند، همدان در این زمینه کاملاً عقب افتاده است.
برای بازگرداندن عظمت کشتی همدان، اقدامات فوری و برنامه‌ریزی بلندمدت ضروری است واین امر تنها با بازنگری در ساختار هیئت کشتی و انتخاب مدیران دلسوز و متعهد و نظارت مستمر سازمان ورزش استان بر عملکرد هیئت، محقق خواهد شد.
با روی کار آمدن مسئولان و همکاری همه جانبه با تخصیص بودجه برای تجهیز سالن‌های استاندارد با تشک‌های حرفه‌ای ویا احداث حداقل یک سالن اختصاصی کشتی با امکانات بین‌المللی میتوان گام بلندی در توسعه و پیشرفت کشتی در همدان برداشت.
و کلام آخر، همدان با تکیه بر پیشینه درخشان و استعدادهای خام خود، می‌تواند دوباره به قطب کشتی ایران تبدیل شود. اما این امر تنها با عزم جدی مسئولان و همراهی مردم محقق خواهد شد. اگر امروز اقدام نکنیم، فردا نه تنها قهرمانی نخواهیم داشت، بلکه باید شاهد مهاجرت استعدادهایمان به دیگر استانها باشیم. کشتی همدان نیازمند یک انقلاب مدیریتی و سرمایه‌گذاری اصولی است تا بار دیگر نام آن در تاریخ ورزش ایران بدرخشد.
مصاحبه از حاجی قربان قنبری خرم
پیاده سازی و تنظیم از ملیکا قانعی
انتهای پیام/