تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام با مشارکت مردم در تعیین محل مصرف مالیات‌های خود
رضا صدیقی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، با تأکید بر اهمیت اجرای طرح نشان‌دار کردن مالیات‌ها، گفت: یکی از بهترین روش‌هایی که می‌تواند پروژه‌های نیمه‌تمام را به سرانجام برساند، همین شیوه هدفمند‌سازی مالیات‌هاست. این طرح از یک‌سو به تکمیل پروژه‌ها سرعت می‌بخشد و از سوی دیگر انگیزه مردم برای پرداخت مالیات را افزایش می‌دهد.
وی با اشاره به آمار عملکرد این طرح افزود: در سال 1403، 1915 پروژه عمرانی با استفاده از منابع حاصل از مالیات‌های نشان‌دار به بهره‌برداری رسیده است. این آمار گویای آن است که اگر مردم احساس کنند مالیاتی که می‌پردازند صرف توسعه مستقیم شهر یا روستایشان می‌شود، رغبت بیشتری برای مشارکت در پرداخت مالیات خواهند داشت.
صدیقی اجرای این طرح را پاسخی مؤثر به مطالبه عمومی برای عدالت اجتماعی دانست و گفت: در بسیاری از مناطق محروم، پروژه‌هایی سال‌ها متوقف مانده‌اند. حالا با این الگو، می‌توان منابع مالیاتی را با نظر مردم و بر اساس اولویت‌های محلی به این پروژه‌ها اختصاص داد. این کار نه‌تنها به عدالت منطقه‌ای کمک می‌کند بلکه اعتماد مردم به نظام حکمرانی را هم تقویت می‌کند.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس ادامه داد: «طرح نشان‌دار کردن مالیات‌ها، در واقع پلی میان دولت و مردم است. وقتی مردم نتیجه پرداخت‌هایشان را در توسعه زیرساخت‌ها، آب‌رسانی، راه‌سازی یا خدمات عمومی مشاهده می‌کنند، ارتباطی دوسویه و اعتمادساز شکل می‌گیرد. این همان چیزی است که جامعه ما به آن نیاز دارد.
وی همچنین از افزایش اعتبارات این طرح در سال جاری خبر داد و گفت: در سال 1404، اعتبارات طرح نشان‌دار کردن مالیات‌ها با رشد 50 درصدی به 18.2 هزار میلیارد تومان رسیده است. همچنین 150 پروژه عمرانی در حوزه‌هایی مانند راه، آب، بهداشت و خدمات اجتماعی در اولویت اجرای این طرح قرار گرفته‌اند.
صدیقی تأکید کرد: ما در کمیسیون اجتماعی مجلس از چنین طرح‌هایی که آثار مستقیم اجتماعی دارند، به شدت حمایت می‌کنیم. دولت نیز باید زمینه اجرایی این طرح‌ها را تسهیل کرده و اطلاع‌رسانی مناسبی انجام دهد تا مردم به‌خوبی در جریان روند پیشرفت پروژه‌هایی که با مالیات آن‌ها اجرا می‌شود، قرار گیرند.
ا ین نماینده مجلس شورای اسلامی در پایان گفت: نشان‌دار کردن مالیات‌ها نه‌تنها ابزار توسعه اقتصادی است، بلکه ابزاری برای گسترش عدالت اجتماعی، تقویت حس تعلق مردم به سرنوشت شهر و کشورشان و افزایش کارآمدی دولت در نگاه عموم به‌شمار می‌رود. این مدل باید در همه حوزه‌ها گسترش یابد.
انتهای پیام/