زنانی که پشت چرخ خیاطی و کنار اجاق گاز، چرخ زندگی را می‌چرخانند

در محله‌ حاشیه یکی از شهرهای خراسان جنوبی، خانه‌ای کوچک پر است از صدای نرم چرخ خیاطی و بوی نان تازه که از کنار اجاق به مشام می‌رسد. زنانی که پشت این صحنه‌اند، هر روز با دستان پینه‌بسته خود، زندگی و امید را می‌دوزند و می‌پزند.
– اخبار استانها –

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از بیرجند، در روستا و محله‌های حاشیه شهرهای خراسان جنوبی زنان سرپرست خانواری سکونت دارند که هر روز با تلاش و پشتکار با دستان پینه‌بسته خود، زندگی و امید را می‌دوزند و می‌پزند. خانه‌هایی که به کارگاه‌های کوچک تبدیل شده‌ و چرخ زندگی چندین خانواده را به حرکت درمی‌آورد.

زینب؛ زن خیاط و نان‌آور خانواده

زینب، زنی 40 ساله در گفتگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: شوهرم کارگر فصلی است و زمستان‌ها بیکار است. من با چرخ خیاطی قدیمی‌ام لباس می‌دوزم، تعمیر می‌کنم و سفارش می‌پذیرم. گاهی روزی چند سفارش داشته باشم، می‌توانم خرج مدرسه بچه‌هایم را بدهم. همه چیز برایم از همین چرخ شروع شده است.

زینب از نبود بازار مناسب و عدم حمایت‌ها می‌گوید: “خیلی وقت‌ها سفارش‌ها کم می‌شود چون کسی کار ما را نمی‌بیند و حمایتی نیست”.

خدیجه؛ نان‌پز ماهر روستایی

خدیجه در روستایی از درمیان، نان محلی و دمنوش‌های گیاهی درست می‌کند. وی می‌گوید: از بچگی یاد گرفتم نان بپزم. حالا با دست خودم نانی می‌پزم که مردم دوست دارند. اما فروش کار سخت است. اگر جای مشخصی برای فروش بود، زندگی بهتر می‌شد.

تهمینه، بانوی جوانی است که عروسک‌های پارچه‌ای می‌دوزد که هر کدام داستانی از فرهنگ و زندگی روستا را بازگو می‌کنند.

وی می‌گوید: این عروسک‌ها فقط اسباب‌بازی نیستند؛ نماد فرهنگ ما هستند. دلم می‌خواهد کارم دیده شود و به نسل‌های بعد برسد.

چالش‌های مشترک زنان خوداشتغال

این زنان در کنار تلاش شبانه‌روزی، با مشکلاتی همچون نداشتن بیمه، نبود بازار فروش دائمی، کمبود امکانات، عدم دسترسی به آموزش‌های مدرن و نبود حمایت‌های رسمی مواجه‌اند. بسیاری از آن‌ها حتی مجوزهای لازم را ندارند و محصولات‌شان اغلب به صورت دست‌فروشی یا سفارش‌های محدود عرضه می‌شود.

مریم محمدی، استاد اقتصاد روستایی و پژوهشگر توانمندسازی زنان، درباره وضعیت این زنان می‌گوید: زنان خوداشتغال روستایی، سرمایه‌های بزرگی برای توسعه پایدار استان هستند. اما برای بهره‌برداری بهینه از این ظرفیت‌ها، نیازمند برنامه‌ریزی جامع و حمایت‌های مستمر هستند. تسهیلات مالی خرد، آموزش‌های مهارتی و بازاریابی، ایجاد بازارهای محلی و مجازی، و ارائه بیمه‌های حمایتی می‌تواند تحولی بزرگ در زندگی این زنان ایجاد کند.

وی ادامه می‌دهد: در کنار این حمایت‌ها، فرهنگ‌سازی برای ارزش‌گذاری به تولیدات محلی و صنایع‌دستی زنان ضروری است تا محصولات آن‌ها نه تنها در بازارهای داخلی، بلکه در بازارهای صادراتی نیز جایگاه پیدا کنند.

حمایت همه‌جانبه از بانوان کارآفرین

سید احمد برآبادی، سرپرست اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی، در نشست اخیر فعالان اقتصادی و بانوان کارآفرین استان، ضمن قدردانی از تلاش‌های بانوان در حوزه صنایع‌دستی و گردشگری، بر ضرورت حمایت ویژه از آنان تاکید کرد.

وی گفت: بانوان کارآفرین استان جایگاه بسیار بالایی دارند و بسیاری از آن‌ها به عنوان سرمایه‌گذار در بخش صنایع‌دستی و گردشگری فعالیت می‌کنند. وظیفه ما سنگین‌تر شده تا عدالت را در تمامی مراحل کار رعایت کنیم و محدودیت‌ها و مشکلاتشان را رفع کنیم.

برآبادی افزود: اکنون بیش از 12 هزار صنعتگر در حوزه صنایع‌دستی استان فعالیت دارند که بخش اعظم آن‌ها بانوان هستند. باید مکان‌های دائمی برای آنها فراهم کنیم تا بتوانند محصولات خود را به طور مستمر معرفی و عرضه کنند.

وی به مشکلات تسهیلات بانکی اشاره کرد و گفت: متأسفانه برخی از هنرمندان و صنعتگران هنوز نتوانسته‌اند به طور کامل از تسهیلات استفاده کنند، اما تلاش می‌کنیم این مشکلات به زودی برطرف شود.

یک نگاه به فردا

خانه‌های کوچک با چرخ‌های خیاطی فرسوده و تنورهای ساده، محل تولد امیدها و زندگی زنان پرتوان خراسان جنوبی است. آنان که با همه مشکلات، چرخه تولید را در دل خانه‌هایشان می‌چرخانند و نان زندگی را می‌پزند.

زینب یکی از بانوان خوداشتغال خراسان جنوبی می‌گوید: ما فقط می‌خواهیم دیده شویم. همین که مردم کار ما را بشناسند، قدم بزرگی است.

تهمینه نیز می‌گوید: امیدوارم روزی برسد که هنر و تلاش ما به جایگاه واقعی خود برسد و هیچ زنی دغدغه نان نداشته باشد.

انتهای پیام/ 257

 

 

منابع خبر:‌ © ‌خبرگزاری تسنیم
دکمه بازگشت به بالا