اهتزاز پرچم یا حسین(ع) در حیدریه؛ روایت مقاومت، عهد و انتظار در مسیر کربلا
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از استان تهران، حیدریه، منطقهای سرشار از نور و نَفَس عاشقی، در مسیر پیادهروی اربعین، امروز شاهد لحظاتی بیتکرار از همدلی و میزبانی بود. زائران عراقی، با لبخند و نان گرم، با چای و خرما، با عشق و غیرت، زائران ایرانی را در آغوش کشیدند و میگفتند: این راه، راه دل ماست. خدمت به زائر حسین علیهالسلام، افتخار ماست.
یکی از موکبداران جوان عراقی در حیدریه، در حالی که دستانش از ریختن قهوه تیره شده بود، گفت: زائر ایرانی، برادر ماست. ما از امام حسین(ع) آموختهایم که مرزها را دلها مشخص میکنند، نه جغرافیا.
در میان زائران، دو طلبه از ایران با عمامههای سفید و چهرههایی آرام، دلهای بسیاری را به خود جلب کردند. یکی از آنان گفت: اربعین، صدای مظلومان جهان است. اینجا آمدهایم تا بگوییم مقاومت، فرزند عاشورا است و فلسطین، هرگز تنها نخواهد ماند.
طلبه دیگر با نگاهی به پرچم بزرگ “یا حسین” که در نسیم عصرگاهی حیدریه میرقصید، ادامه داد: ما آمدهایم با حسین علیهالسلام تجدید بیعت کنیم و این راه، راه جهانی است.
در گوشهای دیگر از مسیر، جوانی با پاهای تاولزده اما دلی مصمم، قدم بر خاک گرم میگذاشت. وقتی از او پرسیدیم چرا با پای پیاده آمدهای، پاسخ داد: این، عهد من با امام زمانم است. آمدهام تا بگویم که در راه ولایت تنها نیستید. هر قطره اشکم، نشانی از شوق دیدار مولاست.
و آنگاه که پرچم عظیم “یا حسین” بر بلندای مسیر برافراشته شد، نسیمی از کربلا وزید؛ نسیمی که دلها را لرزاند و اشکها را جاری ساخت. مردم، با دستانی افراشته و ندای لبیک یا حسین، زیر سایه این پرچم، گویی وارد حریم ملکوت شده بودند.
پیاده روی اربعین در حیدریه، نه فقط یک راهپیمایی، بلکه تجلی ایمان، اتحاد، و انتظار بود، حضوری جهانی برای عدالتی موعود و بیعتی با نور ولایت، تا طلوع صبح ظهور است.
انتهای پیام/