دسترنجی که بر باد می‌رود؛ از سیر و هندوانه تا گوجهفرنگی
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از اردبیل، بعد از حراج دسترنج کشاورزان در تولید محصولات سیر و هندوانه، این بار گوجهفرنگی نیز به چنین سرنوشتی مبتلا شده و حتی به قیمت نازل سه تا چهار هزار تومان نیز به فروش نمی‌رسد.
قصه پرغصه کشاورزان و بهره‌برداران استان اردبیل هر ساله تکرار می‌شود اما هیچ تدبیر و برنامه‌ریزی برای کاهش این آلام و غصه‌های پردرد وجود ندارد و همچنان افت قیمت محصولات کشاورزی شرایطی را رقم زده تا دسترنج کشاورزان به نوعی به یغما رفته و همین محصول گوجهفرنگی با چندین برابر ارزش افزوده در کارخانههای رب‌سازی استان‌های همجوار به چندین برابر قیمت به دست خود آنها می‌رسد.
بعد از ماجرای عجیب کاشت سیر و هندوانه که دسترنج کشاورزان بر باد رفته، این بار در تولید گوجهفرنگی نیز همین ماجرا تکرار شده و بعید نیست در ماه آینده سیب‌زمینی نیز گرفتار همین ماجراجویی‌های دلالانی شود که با نازل‌ترین قیمت محصول کشاورزان را سر مزرعه خریداری می‌کنند اما به چندین برابر بها، آن را به دیگران می‌فروشند.
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان پارس‌آباد، اظهار کرد: امسال 2 هزار هکتار از اراضی پارس‌آباد به زیر کشت گوجهفرنگی رفته که برداشت آن چند روزی است، آغاز شده است.
اصغری افزود: 100 هزار تن محصول از مزارع برداشت خواهد شد که متوسط تولید هر هکتار 50 تا 55 تن خواهد بود.
وی تصریح کرد: با وجود ارائه الگوی کشت برای کشاورزان هم در کشت سیر و هم هندوانه و گوجهفرنگی کم‌توجهی به انبوه کشت این محصولات انجام شده و با غفلت رخ داده شرایط بازاریابی سختی را برای عرضه این محصولات شاهد هستیم.
اما با کنار گذاشتن بهانه الگوی کشت، آنچه که در این ماجرا رخ داده، بی‌توجهی متولیان امر به تولید محصولی است که در ماه‌‌های آینده می‌تواند به چندین برابر قیمت به خود زارعان عرضه شود.
تنها کارخانه فعال تولید رب در استان مربوط به کشت و صنعت مغان است و ظرفیت 200 تن تولید رب را دارد در حالی که چندین واحد تولید رب در منطقه به تعطیلی کشیده شده و حتی امکان فعال شدن مجدد آنها وجود ندارد.
اما گوجه‌ای که به قیمت بسیار نازل وارد این کارخانه می‌شود بعد از تبدیل به رب، به چندین برابر قیمت دوباره به چرخه مصرف باز می‌گردد که به نظر می‌رسد مسئولان به جای دادن امید بی‌سرانجام، بهتر است کارخانههای فرآوری محصولات کشاورزی را در مغان راه‌اندازی کنند تا بیش از این بهره‌برداران این بخش متضرر نشده و از کاشت، داشت و برداشت خود ناامید نشوند.
دسترنج کشاورزان مغان در حالی این روزها بر باد رفته مشاهده می‌شود که هیچ دلسوزی حاضر به پاسخگویی و برنامه‌ریزی برای سالهای آینده نیست که این دغدغه و مشکلات را یکی پس از دیگری رفع کنند.
انتهای پیام/131