پیاده‌روی عظیم اربعین، مدرسه‌ای برای تمرین صبر، مقاومت و انتظار فرج است
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از بوشهر اربعین تنها یک مراسم سوگواری نیست، بلکه میثاقی زنده برای پایداری در مسیری است که از عاشورا آغاز شد و تا ظهور امام عصر (عج) ادامه خواهد داشت.
در این پیاده‌روی عظیم، هر قدم نماد تعهدی تازه با آرمان‌های حسینی است؛ میثاقی که در آن صبر، مقاومت و امید به فرج، به زیباترین شکل تجلی می‌یابد.
قرآن کریم در آیه 200 سوره آل عمران، مؤمنان را به صبر فرا می‌خواند. این مفاهیم در اربعین به شکلی ملموس متجلی می‌شوند؛ زائران با تحمل سختی‌های راه، نه تنها در مسیر عشق به امام حسین (ع) استقامت می‌ورزند، بلکه با همدلی و همراهی، درس وحدت و ایستادگی را به جهانیان می‌آموزند.
در پیاده‌روی اربعین، خستگی به جان می‌افتد، اما دل‌ها تسلیم نمی‌شود. این همان استقامتی است که قرآن وعده داده است:
«إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِكَةُ…» (فصلت/30) ملائکه بر دل‌هایی فرود می‌آیند که در مسیر عشق حسین (ع) استقامت ورزیده‌اند؛ دل‌هایی که می‌دانند بدون پایداری، کربلا تنها خاطره‌ای تاریخی می‌شود، نه چراغی برای آینده.
امام صادق (ع) فرمودند: هر کس می‌خواهد از یاران امام زمان (عج) باشد، باید در حال انتظار، با تقوا و اخلاق نیک زندگی کند. اربعین، تمرینی عملی برای این انتظار سازنده است؛ انتظاری که تنها با دعا و اشک همراه نیست، بلکه با عزمی راسخ برای حفظ ارزش‌‌های اسلامی و آمادگی برای یاری امام عصر (عج) معنا می‌یابد.
زمزمه «یا لیتنا کنا معکم» در میان زائران، تنها یک آرزو نیست، بلکه بیعت مجدد با راه شهیدان کربلا است. این بیعت در هر قدم اربعین تجدید می‌شود و به ما یادآوری می‌کند که در دوران غیبت نیز باید پرچم «هیهات منا الذلة» را برافراشته نگه داریم.
اربعین، کاروانی است که گذشته و آینده را به هم پیوند می‌زند. این پیاده‌روی عظیم، نه فقط یادآور فداکاری‌های عاشورا است، بلکه تمرینی است برای ایستادگی تا روز ظهور؛ روزی که استقامت زائران اربعین در کنار یاری امام زمان (عج) به ثمر خواهد نشست.
یادداشت از: محمود خدری، تحلیل‌گر و فعال اجتماعی و فرهنگی استان بوشهر
انتهای پیام/