روایت تلخ زندگی سالمندِ بیپناه در زیر پل اسلامآباد غرب
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، انتشار یک کلیپ در فضای مجازی که زندگی غمانگیز و شرایط غیرانسانی یک فرد سالمند را در زیر یکی از پلهای شهرستان اسلامآباد غرب به تصویر میکشید، بهیکباره فضای استان کرمانشاه را تحتتأثیر قرار داد. در این تصاویر تکاندهنده، پیرمردی دیده میشد که در شرایطی سخت و بدون سرپناه، روزگار میگذراند؛ صحنههایی که نه تنها دل هر بینندهای را به درد آورد، بلکه بار دیگر پرده از واقعیت تلخ بیپناهی و رنج بخشی از سالمندان جامعه برداشت.
این ویدئو ظرف مدت کوتاهی در شبکههای اجتماعی بازنشر شد و موجی از نگرانی، همدردی و انتقاد را در میان مردم برانگیخت؛ مردمی که با دیدن چنین وضعیتی، بار دیگر این پرسش را مطرح کردند که چه کسی مسئول تأمین حداقل شرایط زیست انسانی برای چنین افراد آسیبپذیری است و چرا باید سالمندی در این سن و سال، به جای گذران دوران آرام پیری، با دیوار سرد پلها همنشین باشد؟
اما این ماجرا از نگاه مسئولان نیز پنهان نماند. شهبازی، مدیرکل بهزیستی استان کرمانشاه، با بیان اینکه بلافاصله پس از انتشار این کلیپ، موضوع در دستور کار قرار گرفت، گفت: «به محض اطلاع از وضعیت این فرد، تیمهای اورژانس اجتماعی بهزیستی به محل اعزام شدند.» به گفته او، پس از بررسی شرایط و با هماهنگی و دستور مقام قضایی، این پیرمرد در نخستین ساعات بامداد روز یکشنبه از خیابان و پل بیروحی که محل استقرارش بود، جدا و به یکی از مراکز نگهداری سالمندان استان منتقل شد تا بتواند تحت مراقبت و در شرایطی انسانی زندگی کند.
مدیرکل بهزیستی در ادامه بر اهمیت گزارشدهی شهروندان در شناسایی چنین مواردی تأکید کرد و از مردم خواست در صورت مشاهده هرگونه وضعیت مشابه، بلافاصله با خط اورژانس اجتماعی 123 تماس بگیرند. او اطمینان داد که همکارانش در کوتاهترین زمان ممکن وارد عمل شده و برای نجات افراد بیپناه و آسیبدیده تلاش خواهند کرد.
این اتفاق اگرچه با ورود سریع مسئولان بهزیستی به پایان نسبی خوشی انجامید، اما پرسشها و دغدغههای بسیاری را پیش روی جامعه گذاشته است؛ از جمله اینکه تا چه اندازه زیرساختهای حمایتی برای سالمندان و افراد بیسرپناه کافی است و چه تعداد دیگر در سکوت و بیخبری، شبهایشان را در گوشهای از خیابانها و پلها به صبح میرسانند؟ شاید کلیپ تلخ اسلامآباد غرب تنها نمونهای عیان از حقیقتی پنهان باشد که در سایه روزمرگیها از نگاهها دور مانده است.
انتهای پیام/