خسروی، نگین درخشان اربعین؛ پایان یک حماسه عاشقی

در مرز خسروی، آخرین نقطه از خاک وطن که عطر کربلا را استشمام می‌کند، زمزمه‌های اربعین به پایان می‌رسد، اما قصه‌های دلدادگی زائران، تا ابد در تاریخ ثبت می‌شوند.
– اخبار استانها –

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، امروز، آخرین زمزمه‌های اربعین از مرز خسروی به گوش رسید و پایان عملیات اربعین در استان کرمانشاه اعلام شد. عملیاتی که باشکوه آغاز شد و با عشق به پایان رسید. به عنوان خبرنگاری که چند روزی مهمان این خاک مقدس بودم، شاهد صحنه‌هایی بودم که تا ابد در ذهنم حک شده است؛ صحنه‌هایی از رفتن و بازگشت، از دلتنگی و بوسه بر خاک.

مرز خسروی نقطه‌ایست که خاک ایران با عطر قدم‌های زائران کربلا متبرک شده. چند روزی در این معبر، شاهد دریای مواج عاشقان حسین (ع) بودیم. دریایی که هر موجش، قصه‌ای از دلدادگی و اشتیاق داشت.

زائرانی که کوله‌بار سفر بسته‌ بودند، با گام‌هایی استوار به سوی سرزمین موعود می‌رفتند. در چشمانشان، شعله‌ای از امید و یقین زبانه می‌کشید. هر قدمشان، زمزمه‌ای از لبیک یا حسین بود.

آن طرف‌تر، زائرانی که از زیارت بازگشته‌اند، خسته اما سرمست، بر خاک وطن بوسه می‌زنند. چشمانشان بارانی است، بارانی از شوق و دلتنگی. دلتنگی برای لحظه‌های ناب حرم، برای عطر سیب و شمیم بهشتی.

در گوشه گوشه مرز زائران، خاطرات سفر را برای هم تعریف می‌کنند. از سختی‌ها و زیبایی‌ها، از کرامت‌ها و معجزه‌ها. هر کدام، روایتی دارند از عشق و دلدادگی.

در این میان، صحنه‌هایی ناب و فراموش‌نشدنی را دیده‌ام. مادری که عکس فرزند شهیدش را در آغوش گرفته و با او نجوا می‌کند. پدری که عصازنان، خود را به مرز رسانده تا خاک کربلا را ببوسد. جوانانی که عکس شهدای جنگ 12 روزه را روی کوله‌پشتی خود نصب کرده‌اند، پدرانی که کودکان خود را بر دوش دارند و هزاران مورد دیگر که همه نمونه‌ای کوچک از عشق و دلدادگی بودند. 

نقطه صفر مرز خسروی تصاویر نابی را به خود دیده که هیچ قلمی قادر به بیان آن نیست؛ از گریه و لبخندهای شوق دیدار یار هنگام رفتن تا بوسیدن خاک وطن و احترام نظامی زائران به نام ایران حک شدن روی پوسترها. 

در این میان، موکب‌ها، چون نگین‌هایی درخشان، در طول مسیر خودنمایی می‌کردند. پناهگاه زائران خسته، سفره‌هایشان گشوده به روی همه، از هر دین و مذهبی. از چای داغ و نان تازه گرفته تا خدمات درمانی و استراحتگاه، همه چیز برای راحتی زائران فراهم بود. خادمان موکب‌ها، با جان و دل، در خدمت زائران بودند، چهره‌هایشان خسته، اما دل‌هایشان شاد از خدمت به مولا. هر گوشه از موکب، داستانی داشت از ایثار، از عشق، از سخاوت.

هرچند مرز خسروی در تمام سال میزبان زائران عتبات عالیات است اما ایام اربعین رنگ و بوی خاص خود را دارد و قطعا هر سال پررنگ تر و باشکوه‌تر خواهد بود و قلم به دستان که معمولا جاماندگان این اجتماع بزرگ هستند، همچون سایر عاشقان اهل بیت(ع) بی‌صبرانه منتظر خواهند بود. 

انتهای پیام/ 

 

منابع خبر:‌ © ‌خبرگزاری تسنیم
دکمه بازگشت به بالا