روایت تسنیم از مصائب کارگران روزمزد/ داستان تلخ "امنیت شغلی"/ مدیران بی‌توجه شده‌اند
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم در زنجان، در گوشه و کنار میادین اصلی شهر زنجان، هر سپیده‌دم با طلوع خورشید، داستانی تکراری از امید و انتظار رقم می‌خورد؛ روایت مردانی که لباس کار بر تن، چشم به راه خودرویی هستند که شاید امروز، نان‌آور سفره خانواده‌شان شود.
این حکایت تلخ و شیرین، داستان کارگران ساختمانی است که هر صبح، بی‌هیچ تضمین و قراردادی، خود را به تقدیر بازار کار می‌سپارند. بسیاری از این کارگران که عمدتاً بیمه و امنیت شغلی مشخصی ندارند، مجبورند ساعت‌ها در فضای باز، در گرما و سرما، منتظر کارفرمایانی بمانند که شاید برای یک روز یا حتی چند ساعت کار، به سراغشان بیایند.
این وضعیت نه تنها کرامت انسانی آنان را خدشه‌دار می‌کند، بلکه آنان را در معرض آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی بی‌شماری قرار می‌دهد. نبود ساماندهی مشخص، نهادی که حقوق اولیه این قشر زحمتکش را تضمین کند و محلی مناسب برای استقرارشان، چالشی جدی است که سال‌هاست بر دوش این قشر سنگینی می‌کند.
با وجود وعده‌ها و تلاش‌های گاه و بی‌گاه، هنوز راهکاری جامع برای این معضل اندیشیده نشده است. کارگران ساختمانی زنجان، همچنان در سایه‌سار خیابان‌ها، چشم‌انتظار روزی هستند که نه تنها کار، بلکه احترام و امنیت شغلی نیز به دست آورند؛ مطالبه‌ای که به نظر می‌رسد، سال‌هاست در پیچ و خم بوروکراسی و بی‌توجهی‌ها، مغفول مانده است.
زنجان، شهر انتظار؛ چرا ساماندهی کارگران ساختمانی به بن‌بست خورده است؟
پس از پرداختن به رنج و مشقت کارگران ساختمانی در میادین شهر و انتظار هر روزه‌شان برای یافتن کار، سوال اساسی اینجاست که چرا با وجود ظرفیت بالای این قشر زحمتکش در توسعه شهری و نیاز مبرم به نیروی کار متخصص، ساماندهی آنان سال‌هاست به حاشیه رفته است؟ در گزارشی که پیش‌رو دارید، به سراغ ریشه‌های این معضل رفته‌ایم و از زبان متولیان امر، چالش‌ها و راهکارهای احتمالی را جویا شده‌ایم.
نگاهی به مشکلات کارگران ساختمانی زنجان؛ از بی‌سامانی تا چشم‌انتظاری حمایت
کارگران ساختمانی در زنجان، این روزها در گرما و سرما، با چشم‌انتظاری برای یافتن کار روزانه، چرخ زندگی خود را می‌گردانند. بسیاری از این قشر زحمتکش، از نبود ساماندهی مشخص و سردرگمی در مسائل بیمه‌ای گلایه دارند. یکی از این کارگران که نخواست نامش فاش شود، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، اظهار داشت: ما تنها دغدغه‌مان این است که شرمنده خانواده نباشیم و بتوانیم یک لقمه نان حلال به خانه ببریم. امیدواریم مسئولین فکری به حال ما بکنند و حمایتی صورت گیرد تا از این بلاتکلیفی خارج شویم.
وی همچنین به مشکلاتی در خصوص بیمه اشاره کرد و افزود: آن بیمه یک‌روزه که می‌گویند، برای ما که هر روز دنبال کار هستیم، کفایت نمی‌کند و اصل کار برایمان دست‌نیافتنی است.
این اظهارات نشان‌دهنده نیاز مبرم جامعه کارگران ساختمانی زنجان به توجه و رسیدگی مسئولین برای بهبود وضعیت معیشتی و شغلی آن‌هاست.
از انتظار در میادین تا آرزوی سرپناه
وضعیت کارگران ساختمانی و انتظار هر روزه آنها در میادین شهر برای یافتن کار، معضلی است که سال‌هاست گریبان‌گیر این قشر زحمتکش است. در این میان، پیگیری‌ها برای ساماندهی و بهبود شرایط این کارگران، در ابعاد مختلفی در جریان است.
بیمه کارگران گره‌ای کور در بن‌بست ناترازی‌ها
رزاق محمدی، مسئول مجمع کارگری انجمن‌های صنفی استان زنجان و عضو هیئت مدیره انجمن شهرستان زنجان در گفت‌وگو با تسنیم به تشریح ابعاد پنهان این مشکلات و تلاش‌های صورت گرفته پرداخت.
یکی از مهمترین دغدغه‌های کارگران ساختمانی، موضوع بیمه تامین اجتماعی است. به گفته محمدی، با وجود تشکیل انجمن‌های صنفی در شش شهرستان استان و فعالیت‌های انجام شده، ناترازی‌های موجود در صندوق تامین اجتماعی، مانع از جذب حداکثری کارگران تحت پوشش بیمه شده است.
وی تاکید می‌کند: بیمه تامین اجتماعی برای کارگران ساختمانی طبق قانون، اجباری و حادثه‌ساز است. اما متاسفانه پرونده‌های حدود دو تا سه هزار نفر از کارگران استان، علی‌رغم تکمیل مراحل، از سوی تامین اجتماعی تایید نشده است.
وی با اشاره به جلسات کارگروه با حضور مسئولین ارشد استان، ابراز امیدواری کرد که راهکاری برای حل مشکل وصول 20 درصد سهم شهرداری‌ها و سایر منابع یافت شود.
طرح جامع ساماندهی و مرکز کاریابی؛ رؤیای سرپناه‌سازان بی‌سرپناه
محمدی به تلاش‌های خود برای جمع‌آوری کارگران از میادین اشاره کرد و از طرحی جامع برای احداث یک مرکز کاریابی و استقرار کارگران در کنار درمانگاه شهید مطهری زنجان خبر داد.
وی افزود: این مکان با مساحت سه هزار متر مربع، علاوه بر کاریابی، امکاناتی نظیر آموزش، تغذیه، بهداشت و حتی اتاق شیرخوار و بازی کودکان را برای کارگران و خانواده‌هایشان فراهم می‌کند.
مسئول مجمع کارگری انجمن‌های صنفی استان زنجان با بیان اینکه این طرح در کشور منحصر به فرد است، افزود: برای این طرح حتی هزینه‌های ساخت‌وساز را خود انجمن متقبل می‌شود، فقط نیازمند واگذاری زمین از سوی استانداری یا شهرداری هستیم تا این معضل اجتماعی بزرگ را حل کنیم و کرامت انسانی این سرپناه‌سازان بی‌سرپناه را حفظ کنیم.
تعرفه دستمزد و حل اختلاف کدخدامنشانه
محمدی در خصوص تعرفه دستمزد کارگران نیز گفت: فهرست دستمزد 14 رشته ساختمانی سالانه بر اساس تورم و با رایزنی با شهرهای مجاور تعیین می‌شود.
وی افزود: اختلافات بین کارگر و کارفرما نیز در انجمن به صورت کدخدامنشانه حل‌وفصل می‌شود.
مسئول مجمع کارگری انجمن‌های صنفی استان زنجان همچنین به حضور موفق دو بانو در این صنف اشاره کرد و افزود: این بانوان در آزمون‌ها و حتی مسابقات کشوری، توانمندی‌های خود را به اثبات رسانده‌اند.
با اینکه مسئول مجمع کارگری انجمن‌های صنفی استان زنجان بیان کرد که پیگیر اختصاص زمین برای جمع‌آوری کارگران در کنار درمانگاه شهید مطهری است اما حسین حمزه‌لو پاک رئیس شورای اسلامی شهر زنجان بیان کرد: این موضوع هنوز در صحن شورای شهر زنجان مطرح نشده است تا پیگیری‌هایی در این خصوص انجام بگیرد.
شهر کارگر زنجان در حسرت حمایت ها؛ کارگران ساختمانی چشم‌انتظار تحقق وعده‌ها
ابوذر نجفی، رئیس هیئت مدیره اتحادیه کارگران فصلی و ساختمانی استان زنجان، با انتقاد از بی‌توجهی دستگاه‌های متولی به ساماندهی کارگران ساختمانی، از تلاش‌های بی‌نتیجه و وعده‌های عمل‌نشده مسئولان گلایه کرد.
نجفی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم، ضمن تشریح اقدامات اتحادیه و چالش‌های پیش‌رو، از وضعیت نابسامان کارگران و نبود حمایت کافی انتقاد کرد.
از تأسیس تا تخریب؛ سرنوشت شهر کارگر
نجفی با اشاره به تلاش‌های صورت گرفته در سال 1395، اظهار داشت: در سال 1396، ما توانستیم با هزینه‌های شخصی، شهر کارگر را ایجاد کنیم. این مجموعه شامل اداره، سالن و قهوه‌خانه، محلی برای تجمع و ارائه خدمات به کارگران بود. اما این تلاش‌ها دیری نپایید و با روی کار آمدن شورای جدید و شهردار وقت، قرارداد اجاره آن مکان لغو و نهایتاً مکان مزبور با بی‌احترامی و به زور از ما گرفته شد.
نجفی این اقدام را بی‌احترامی به کارگران دانست و تأکید کرد که ایجاد جایگاه مناسب برای کارگران از وظایف شهرداری است.
وعده‌های بی‌سرانجام و مشکلات ادامه‌دار
رئیس اتحادیه کارگران ساختمانی زنجان با بیان اینکه اداره کار مجوز فعالیت اتحادیه را صادر کرده، اما همکاری‌ها تنها در حد حرف باقی مانده و هیچ اقدام عملی برای حمایت از کارگران صورت نمی‌گیرد.
وی افزود: ما هزینه‌های زیادی کردیم تا مکانی برای کارگران فراهم کنیم، اما در نهایت آن را از دست دادیم.
نجفی به وضعیت کنونی کارگران اشاره کرد و گفت: در حال حاضر، کارگران ما کاملاً بی‌سامان هستند و جایگاه مشخصی ندارند.
تلاش‌های اتحادیه و چشم‌انداز آیند
نجفی با اشاره به جمعیت 25 تا 30 هزار نفری کارگران ساختمانی، بر لزوم حمایت از آنها تأکید کرد.
وی از وعده همکاری مدیرکل راه و شهرسازی و معاون سیاسی استانداری خبر داد، اما ابراز امیدواری کرد که این وعده‌ها به عمل تبدیل شوند.
نجفی با بیان اینکه اتحادیه کارگران ساختمانی زنجان، با وجود مشکلات، به فعالیت‌های حمایتی خود ادامه می‌دهد، خاطرنشان کرد: فراهم کردن بیمه یک‌روزه برای کارگران و حل و فصل اختلافات کاری از جمله تلاش های اتحادیه برای کارگران است
حمایت دولت؛ راهکاری برای بهبود وضعیت کارگران
نجفی در پایان تأکید کرد: اگر ادارات و دستگاه‌های مربوطه حمایت کنند، مطمئن باشید که هیچ کارگر روزمزدی بیکار نخواهد ماند.
وی افزود: با حمایت دولت، کارگران می‌توانند بیمه خود را پرداخت کنند و دیگر نیازی به آوارگی پنج‌ساله برای بیمه نخواهند داشت. به این امید که وعده‌ها رنگ واقعیت به خود بگیرند و گره از مشکلات کارگران ساختمانی گشوده شود.
ابهام در آمار بیمه کارگران ساختمانی زنجان؛ مسئولان توپ را به زمین دیگری می‌اندازند؟
در حالی که کارگران ساختمانی استان زنجان همچنان با چالش‌های جدی در زمینه پوشش بیمه‌ای و دستمزد روبرو هستند، اظهارات هومن امیدوار مدیر روابط کار اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان، در خصوص وضعیت بیمه این قشر، ابهاماتی را برانگیخته است.
امیدوار با اشاره به تشکیل کارگروهی در سازمان تأمین اجتماعی برای پیگیری وضعیت بیمه کارگران ساختمانی و رایزنی جهت اعمال تخفیف، در پاسخ به سوالی درباره تعداد دقیق کارگران مشمول بیمه، اعلام کرد: آمار دقیق در اختیار سازمان تأمین اجتماعی است و باید از این سازمان استعلام شود.
وی همچنین در مورد آمار کلی کارگران ساختمانی به دلیل جابجایی فصلی و بین شهری اشاره کرد و برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر، خبرنگار را به آقای رزاق محمدی ارجاع داد.
این در حالی است که به گفته بسیاری از کارگران، دستمزد روزانه آنها که بین 700 هزار تا یک میلیون تومان متغیر است، کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد و بسیاری از آنان از پوشش بیمه‌ای کامل و مستمر بی‌بهره‌اند.
عدم ارائه آمار شفاف از سوی مسئولان اداره کار و ارجاع مکرر به سایر نهادها، این شائبه را ایجاد می‌کند که تلاش جدی برای حل ریشه‌ای مشکلات این قشر زحمتکش صورت نمی‌گیرد و شاهد نوعی طفره رفتن از پاسخگویی هستیم.
ابهام در سرنوشت «شهر کارگر» زنجان؛ شورای شهر
در پی طرح مجدد موضوع ساماندهی کارگران ساختمانی و احداث مرکز کاریابی برای این قشر زحمتکش در زنجان، منصور مرادلو، عضو کمیسیون سرمایه‌گذاری شورای اسلامی شهر زنجان، با اشاره به سوابق و ضوابط قانونی، برخی اظهارات مطرح شده در این خصوص را شفاف‌سازی کرد.
مرادلو تاکید کرد که در دوره فعالیت وی، هیچ‌گونه درخواستی از سوی انجمن‌های صنفی کارگران مبنی بر واگذاری زمین به صورت مشارکتی یا رایگان از شهرداری برای احداث چنین مرکزی، در جلسات کمیسیون سرمایه‌گذاری مطرح نشده است. این در حالی است که رزاق محمدی، مسئول مجمع کارگری انجمن‌های صنفی استان، از تلاش برای دریافت زمین از استانداری یا شهرداری برای اجرای طرح جامع ساماندهی و ایجاد مرکز کاریابی خبر داده است.
عضو کمیسیون سرمایه‌گذاری شورای شهر زنجان در ادامه به سابقه تاسیس بازارچه 22 در نزدیکی سه راهی امجدیه اشاره کرد و گفت: در گذشته، یکی از انجمن‌ها این مکان را از شهرداری اجاره کرده بود. اما به دلیل ساخت این بازارچه بر روی کانال و مشکلات محیط زیستی ناشی از آن، سازمان بازرسی دستور تخریب آن را صادر کرد و شهرداری حدود چهار سال پیش این فضا را تخریب کرد.
مرادلو صراحتاً اعلام کرد: از اینکه شهرداری بخواهد چنین فضایی را به صورت رایگان در اختیار این انجمن‌ها قرار دهد تا در آن اقدام به ساخت‌وساز کنند، امکان قانونی وجود ندارد.
وی افزود: شهرداری تنها در صورتی که به زمینی نیاز نداشته باشد، آن را از طریق مزایده واگذار می‌کند.
مرادلو پیشنهاد داد: انجمن‌های کارگری می‌توانند از طریق اداره کل راه و شهرسازی و اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی پیگیر دریافت زمین برای اهداف عمومی باشند، چرا که این نهادها ممکن است بتوانند زمین‌هایی را با قیمت دولتی یا شرایط حمایتی در اختیار آنها قرار دهند.
کارگران ساختمانی زنجان با مشکلات جدی مانند عدم ساماندهی، نبود امنیت شغلی و چالش‌های بیمه‌ای مواجه‌اند. طرح‌های پیشنهادی برای ایجاد مرکز کاریابی و حمایت‌های اجتماعی وجود دارد، اما عدم همکاری نهادها و ابهامات آماری، اجرای این طرح‌ها را به تعویق انداخته است. با وجود وعده‌ها و تلاش‌های انجمن‌ها، این قشر زحمتکش همچنان در انتظار حمایت‌های عملی و حل مشکلات معیشتی و شغلی خود هستند.
انتهای پیام/