ویژگی‌های آیت‌الله محفوظی/ 81 سال تحصیل، تهذیب و مجاهدت
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از قم، اولین سالگرد ارتحال آیت‌الله حاج شیخ عباس محفوظی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم شامگاه پنجشنبه با سخنرانی آیت‌الله رضا رمضانی، دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) در مسجد اعظم در شهر قم، برگزار شد.
آیت‌الله رمضانی در ابتدای این مراسم با اشاره به ویژگی‌های آیت‌الله محفوظی اظهار کرد: این عالم برجسته یک فقیه مجاهد و یک مرجع اخلاقی است که تواضعش مثال‌زدنی بود. آیت‌الله محفوظی، 96 سال عمر پربرکت داشت که از 15 سالگی تحصیل در حوزه را آغاز کرد. این عالم برجسته 81 سال در حال تحصیل، تهذیب، تدریس و مجاهد بود و از تمام عمر خودش به صورت بایسته، استفاده کرد. زندگی آیت‌الله محفوظی می‌تواند برای ما طلبه‌ها، الگو باشد و وجوه مختلف این شخصیت را باید در همایش، مورد بررسی قرار داد. این عالم برجسته، دروس حوزوی را در سطوح و درجات علمی بالا در نزد عالمان بزرگی همچون امام خمینی(ره)، آیت‌الله العظمی بروجردی و آیت‌الله العظمی گلپایگانی گذراند و در عرصه های مختلف از علوم منقول و عقلی و فقه و اخلاق کار کرده بود.
وی ادامه داد: آیت‌الله محفوظی در دوره‌ای برای تحصیل به حوزه علمیه نجف رفت و در دروس اساتیدی همچون آیت‌الله عبدالهادی سبزواری، آیت‌الله محمود شاهرودی و شیخ حسین حلی، شرکت کرد که تقریرات آن موجود است. این عالم برجسته، درس را در نزد اساتید خود به خوبی خواند و زی طلبگی را تا آخر عمر، رعایت کرد. آیت‌الله محفوظی در دوره ای از سوی امام خمینی(ره) مأموریت پیدا کرد که برای جذب افراد متخصص به خارج از کشور برود و این عالم برجسته توانست 120 نفر از افراد متخصص را به کشور برگرداند. کشور ما نیازمند افراد متخصص است و علم برای نظام اسلامی، اقتدار به وجود می آورد.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) با بیان این که آیت‌الله محفوظی در کنار امام خمینی(ره) بود، افزود: این عالم برجسته، معتمد علمی امام راحل به شمار می‌رفت. عده‌ای خیال می‌کردند چون آیت‌الله محفوظی در عرصه انقلاب حضور پررنگی داشت، به لحاظ علمی در جایگاه بالایی نیستند، در حالی که این گونه نبود و امام خمینی(ره) به دلیل جایگاه علمی والای آیت‌الله محفوظی به ایشان در عرصه علمی، اعتماد داشت. یکی از برجستگی‌های شخصیت این عالم متقی این بود که به لحاظ رفتاری، مروج اخلاق به شمار می‌رفت و انطباق قول و عمل را در شخصیت آیت‌الله محفوظی می‌دیدیم. وی به عنوان یک فقیه، مرزبان شریعت اسلام بود.
آیت‌الله رمضانی با اشاره به تغییر عرصه های تبلیغ در عصر کنونی اظهار کرد: یک زمانی عالمان ما در فضایی خاص با یک سری مخاطبان خاص مواجه بودند، اما آنها اکنون با مخاطبان جهانی در عرصه‌های مختلف، مواجه هستند. نخبگان می‌خواهند بفهمند که دین را چگونه می‌توان به بشر معرفی کرد. نظام سلطه نمی‌تواند پاسخ نیازهای فکری بشر را بدهد. ایمان مردم به نقش‌آفرینی علمای بزرگ بستگی دارد و آنها تاکنون این نقش را ایفا کرده اند. تحقق دین‌داری منوط به دین‌شناسی و دین‌باوری است. علما باید ابراز حق کنند و بر آنها حرام است که حق را کتمان کنند و خداوند این میثاق را از علما گرفته است.
آیت‌الله رمضانی پیروزی انقلاب اسلامی را موجب رشد جایگاه علما دانست و تصریح کرد: پیش از پیروزی انقلاب اسلامی مراجع به عنوان کارشناسان دین بودند و مردم به آنها براساس حکم عقل مراجعه می‌کردند. جایگاه مراجع تقلید با پیروزی انقلاب اسلامی رشد و رابطه مردم با آنها به رابطه امام و امت ارتقا یافت. اولین وظیفه علما این است که حق را بگویند و کتمان نکنند. همچنین در روایات تأکید شده است که در دین نباید غلو کرد. برخی افراد در مورد شخصیت‌های دینی، غلو کردند و حتی حضرت مسیح را خدا دانستند. برخی می‌خواستند که در اسلام هم این غلو را پیاده کنند و به شخصیت‌هایی همچون حضرت امیرالمومنین(ع)، نسبت خدایی می‌دادند. در حالی که کرامات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) برای صدق دعوت بوده است و آنها می‌خواستند که نظام توحیدی را برپا کنند. باید جلوی غلو و افراط و تفریط گرفته شود، چهره دین عقلانی و در ابعاد اجتماعی، عدالت‌محور است. کسانی که در مسیر افراط و تفریط قرار می‌گیرند، جاهل هستند. حضرت امیرالمومنین(ع) هم در نهج‌البلاغه از آنها گلایه می‌کردند. امروز هم وظیفه ما مقابله با غلات است و باید جلوی غلو گرفته شود.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) با بیان این که وظیفه علما، اولویت دادن به پند و اندرز است، افزود: 86 خطبه و 25 نامه نهج‌البلاغه در مورد موعظه است. عالمان دینی باید پند بدهند و این باور را باید زیاد کرد. رشد جامعه به علم و ایمان است. پرهیز از هواپرستی از وظایف عالمان است. آنها باید با نقش تأثیرگذار خود، جامعه را به صلاح برسانند و آن را به آخرت‌گرایی، فرابخوانند. هواپرستی و دنیاگرایی نباید در جامعه باشد. شخصیت‌هایی همچون آیت‌الله العظمی بهجت و آیت‌الله محفوظی، دنیاگریز بودند و از این عالمان در حوزه‌های علمیه قم و نجف، زیاد داریم. هدایت دین باید در اختیار عالمان باشد، نه این که در اختیار روشنفکران قرار بگیرد.
وی ادامه داد: وظیفه دیگری که بر عهده عالمان دینی است، امر به معروف و نهی از منکر است. در روایتی از پیامبر(ص) آمده است زمانی می‌رسد که نه تنها امر به منکر و نهی از معروف می‌شود، بلکه در جامعه، منکر را معروف و معروف را منکر می‌دانند و این وضعیت را در جوامع غربی، شاهد هستیم. غربی‌ها نتوانستند دین را از بین ببرند، لذا به سراغ محدود کردن دین رفتند، آنها حتی تلاش می‌کنند که معنویت را از دین جدا کنند و کتاب نوشتند که معنویت و عرفان بدون دین هم ممکن هستند و حتی معتقدند که دین مانع از معنویت است و این انحراف را در جامعه به وجود آوردند.
آیت‌الله رمضانی با اشاره به وظایف عالمان دینی اظهار کرد: قاطعیت در تبلیغ از وظایف عالمان دینی است. امروز مبلغان دینی وظیفه تبیین دین و پاسخ به شبهات را دارند، در مقابل شاهد گسترش شبهات هستیم. روزی نیست که رسانه‌های غربی نسبت به دین و آموزه‌های دین، شبهه به وجود نیاورند. تطبیق و انطباق گفتار با کردار از وظایف دیگر عالمان دینی است. عالمان عامل می‌توانند در جامعه تأثیرگذار باشند و مردم ملتزم به شنیدن گفتار این عالمان هستند. مخاطب‌شناسی و استفاده از روش‌های جدید به خصوص در قبال نسل امروز از وظایف عالمان دینی است.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: شرایط امروز، ویژه است و همه ما در برابر یک آزمون بزرگ قرار داریم. یکی از وظایف علما دادخواهی است و آنها باید به دو اصل ایجابی کرامت و عدالت و دو اصل سلبی ظلم و انظلام توجه داشته باشند. صهیونیست‌ها که بشریت را تهدید می‌کنند، افراد خطرناکی هستند. وزیر صهیونیست گفته که از کشته شدن بچه‌ها در غزه، لذت می‌برم. آنها به دنبال اسرائیل بزرگ هستند و به دنبال این هستند که با زر و زور و تزویر، نظام سلطه خودشان را توسعه بدهند. صهیونیست‌ها ما را دعوت به تسلیم می‌کنند، اما ما که دانش‌آموختگان مکتب حسین بن علی هستیم چرا باید از آنها بترسیم؟ اتحاد کشورهای اسلامی می‌تواند تمام راه‌های نفوذ صهیونیست ها را ببندد.
وی خاطرنشان کرد: آیت‌الله محفوظی به وظیفه خود عمل کرد و با حضور در عرصه های انقلابی اسلامی در برابر ظلم ایستاد. باید از این عالم برجسته یاد بگیریم که کوتاهی کردن ما، ذنب لایغفر است.
انتهای پیام/