راهپیمایی «جمعههای خشم و نصر» در لرستان؛ پیوند نماز و مقاومت برای حمایت از فلسطین
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، ظهر جمعه هنگامی که آخرین زمزمههای دعا و ذکر نماز جمعه در فضا جاری بود، ناگهان صفوف نمازگزاران به موجی عظیم از راهپیمایان بدل شد.
از درهای مصلا تا کوچهها و خیابانهای اطراف، همهچیز رنگ حرکت و هیجان به خود گرفت. زنان و مردان، جوانان و سالمندان، کودکان و نوجوانان دوشادوش یکدیگر به خیابانها آمدند تا فریاد عدالتخواهیشان را به گوش جهانیان برسانند.
پرچمهای سهرنگ ایران و پرچم فلسطین در دستان جمعیت به اهتزاز درآمده بود. هنوز صدای تکبیرهای نماز در فضا باقی بود که با شعارهای «الموت لإسرائیل» و «فلسطین آزاد خواهد شد» پلی میان عبادت و مبارزه، میان ایمان و ایستادگی طنینانداز شد.
خیابانهای شهر خیلی زود رنگوبویی تازه گرفت، مردم پلاکاردهایی با شعارهای ضد ظلم و تصاویر کودکان شهید فلسطینی، اشک و اندوه را در چشمان بسیاری از شرکتکنندگان زنده میکرد.
خیابانها کمی بعد غرق در جمعیت بود از پیرمردانی که با چهرههای آفتابسوخته و عصا در دست، آرام اما استوار قدم میزدند تا کودکانی که دستدردست مادران بودند تا با حضورشان نشان دهند که این مسیر تاریخی و ماندگار، نسلی به نسل دیگر ادامه خواهد یافت.
شعار و صلابت در کلام مردم، سرودهای مقاومت، شور و حرارت بیشتری به راهپیمایی بخشیده بود. خانوادهها با پرچمهای فلسطین و شعارهایی هماهنگ، امید به پیروزی نهایی حق بر باطل را فریاد میزدند.
با رسیدن جمعیت به چهارراه، صحنهای باشکوه از وحدت خلق شد. محیط مملو از مردم بود؛ جایی که شعارها و همهمهها با صدای خطیبان در هم تنیده شد.
این شعارها و خروش برای کودکانی است که در زیر آوارهای ویرانیهای نوار غزه، تنها گناهشان تولد در سرزمینی است که اشغالگران، خانههایشان را بر سرشان خراب کردهاند.
آنها نهتنها از دست دادن عزیزانشان را تجربه کردهاند، بلکه در دل شبهای تاریک، با ترس و وحشت از صدای انفجارها و شلیک گلولهها، به خواب میروند. حالا رؤیاهای کودکانهشان زیر آوارها دفن شده و جای آنها را کابوسهایی از جنگ و خشونت گرفته است.
در میان ویرانی و ترس، شکمهای گرسنه کودکان غزه، درد دیگری است که هیچ بمبی آن را به نمایش نمیگذارد. کودکانی که در صفهای طولانی توزیع غذا منتظر نان و شیر خشک هستند.
اما بسیاری از کودکان ناامید از نبود مواد غذایی کافی، با چشمانی خسته و بدنهایی نحیف، روزها را پشتسر میگذارند و با گرسنگی دستوپنجه نرم میکنند.
راهپیمایی جمعههای خشم و نصر در لرستان برای حمایت از مردم غزه در حالی به پایان رسید که خیابانها آرام آرام خلوت شدند، اما پژواک شعارها همچنان در فضای شهر جاری بود.
فریادهایی که از دلهای نمازگزاران برخاست، عهدی دوباره برای ایستادگی در برابر ظلم و دفاع از مظلومان بست؛ عهدی که تا پیروزی نهایی مقاومت، خاموش نخواهد شد.
انتهای پیام/