آغاز مدرسه در خراسان جنوبی؛ از اشک‌های پنهان تا لبخندهای امید
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از بیرجند، هر سال با شروع مهر، صدای زنگ مدرسه در کوچه‌های آرام خراسان جنوبی طنین‌انداز می‌شود؛ زنگی که برای بسیاری از کودکان، آغاز سفری تازه است. سفری از آغوش گرم خانه به دنیای نظم، آموزش و تعامل اجتماعی. اما این آغاز، به‌ویژه در روزهای نخست، با چالش‌هایی همراه است که در استان‌هایی چون خراسان جنوبی که ساختار خانواده‌ها اغلب سنتی، صمیمی و چندنسلی است، کودکان وابستگی عاطفی عمیقی به محیط خانه دارند. در شهرهایی مانند بیرجند، قائن، نهبندان و درمیان، بسیاری از کودکان تا پیش از مدرسه، بیشتر وقت خود را با مادر، مادربزرگ یا خواهران بزرگ‌تر سپری می‌کنند. روز اول مدرسه برای این کودکان، نخستین تجربه جدایی از این دایره امن است؛ تجربه‌ای که با اشک، اضطراب و گاه سکوت سنگین همراه می‌شود.
در برخی مناطق روستایی و مرزی استان، به‌ویژه در طبس، سربیشه یا زیرکوه، هنوز آموزش پیش‌دبستانی به‌طور کامل فراگیر نشده است. کودکان بدون آمادگی قبلی وارد فضای مدرسه می‌شوند؛ فضایی با قوانین، ساختار و انتظاراتی که برایشان ناآشناست. نشستن طولانی‌مدت، رعایت نوبت، تعامل با معلم و هم‌کلاسی‌ها، همه و همه برای کودکانی که تا دیروز آزادانه در حیاط خانه بازی می‌کردند، چالش‌برانگیز است.
خراسان جنوبی با تنوع فرهنگی و گویش‌های محلی، میزبان کودکانی است که گاه زبان مادری‌شان با زبان رسمی آموزش تفاوت دارد. در مناطقی مانند اسدیه یا حاجی‌آباد، کودکان با گویش‌های بلوچی، عربی یا فارسی محلی بزرگ می‌شوند. ورود به مدرسه با زبان رسمی فارسی، برای این کودکان نه‌تنها چالش زبانی، بلکه چالش ارتباطی و روانی نیز به همراه دارد. با وجود تلاش‌های گسترده برای توسعه زیرساخت‌های آموزشی، هنوز در برخی نقاط استان، مدارس با کمبود فضای آموزشی، تجهیزات کمک‌آموزشی یا نیروی انسانی متخصص مواجه‌اند. کلاس‌های چندپایه، نبود مشاوران تربیتی، و کمبود مربیان آموزش‌دیده در دوره ابتدایی، می‌تواند تجربه روزهای اول مدرسه را برای کودکان سخت‌تر کند.
ورود به مدرسه، تغییرات زیادی در سبک زندگی کودک ایجاد می‌کند؛ از بیدار شدن زودتر گرفته تا محدود شدن زمان بازی و استفاده از وسایل دیجیتال. در خانواده‌هایی که آگاهی کافی نسبت به این تغییرات ندارند، کودک با فشارهای ناگهانی مواجه می‌شود. انتظارات آموزشی، مقایسه با دیگران و تأکید بر نمره‌گرایی، می‌تواند انگیزه یادگیری را در همان روزهای نخست تضعیف کند. در این میان، نقش خانواده‌ها و مدارس در کاهش اضطراب و تسهیل ورود کودک به فضای آموزشی بسیار حیاتی است.
در خراسان جنوبی، بسیاری از معلمان با صبوری و شناخت فرهنگی، تلاش می‌کنند تا روزهای نخست مدرسه را برای کودکان به تجربه‌ای امن و دل‌پذیر تبدیل کنند. همراهی والدین، گفت‌وگو با کودک و ایجاد فضای حمایتی در خانه و مدرسه می‌تواند این گذار را هموارتر کند. روزهای ابتدایی مدرسه، اگرچه پر از چالش‌اند، اما می‌توانند نقطه آغاز شکوفایی باشند؛ به‌ویژه در استان‌هایی چون خراسان جنوبی که فرهنگ، صمیمیت و همدلی، سرمایه‌‌های پنهان آموزش‌اند. اگر این سرمایه‌ها با برنامه‌ریزی آموزشی و حمایت روانی همراه شوند، کودکان این دیار نه‌تنها از چالش‌ها عبور می‌کنند، بلکه با لبخند، یادگیری را آغاز خواهند کرد.
انتهای پیام/ 257