جاده رودِچک؛ 30 ماه انتظار برای نجات شاهرگ ارتباطی دیشموک و چاروسا+تصاویر
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از دیشموک، محور رودِچک که شاهرگ حیاتی ارتباطی بین بخش‌های دیشموک و چاروسا به شمار می‌آید، سال‌هاست با پیچ‌های بسیار خطرناک و شرایط نامناسب روبه‌رو است و پروژه ایمن‌سازی این مسیر و احداث پل 45 متری زمانی با همکاری بنیاد علوی و راهداری شهرستان آغاز شد، اما پس از گذشت بیش از 30 ماه، کار عمدتاً متوقف یا بسیار کند شده و نگرانی‌های مردم همچنان پابرجاست.
این طرح در دوره‌های مختلف مدیریتی استان از استانداری احمدزاده تا رحمانی و از مدیریت محقق‌زاده تا مدیریت کاظمی‌جو در فرمانداری کهگیلویه، بارها وعده تکمیل دریافت کرد و مسئولان هر بار زمان‌های کوتاه‌مدتی برای پایان کار اعلام کردند، اما عملاً تاخیرها ادامه یافت و اکنون مدت زمان انجام پروژه برای اهالی باورپذیر نیست.
مشاهدات خبرنگار تسنیم از پروژه رها شده
برنامه اولیه شامل حذف پیچ‌های حادثه‌خیز، تعبیه دیواره‌های حائل، اجرای نیوجرسی، نصب تابلوهای هشدار دهنده و خط‌کشی، مسطح‌سازی مسیر و احداث یک پل 45 متری برای تسهیل تردد بود که این اقدامات در صورت اجرای کامل می‌توانست به‌سرعت ایمنی محور را ارتقا دهد و زمینه توسعه و دسترسی خدمات را فراهم کند.
مشاهدات خبرنگار تسنیم نشان می‌دهد بسیاری از نقاط پروژه نیمه‌کاره رها شده‌اند؛ پیچ‌های خطرناک بدون حفاظ و تابلو، قطعاتی از راه که نیازمند دیواره‌گذاری است، بخش‌هایی که احتمال ریزش وجود دارد و مسیرهای فرعی و روستایی که همچنان ناایمن‌اند و نبودِ علامت‌‌گذاری و خط‌کشی، شرایط را برای رانندگان و عابران پرخطرتر کرده است.
کُندی اجرای پروژه هزینه‌های ملموسی بر زندگی ساکنان گذاشته است و افزایش زمان و هزینه حمل‌ونقل، اختلال در دسترسی به خدمات درمانی و آموزشی، سخت شدن رفت‌وآمد کشاورزان و بازاریان و افزایش احساس ناامنی در سفرهای روزمره. اهالی از قطع ارتباط روستایی و اختلال در کسب‌وکارهای محلی گلایه دارند.
بارها رانندگان و ساکنان محل مقابل بخشداری تجمع و تحصن کرده و خواستار شتاب در عملیات شده‌اند؛ هر بار با وعده مسئولان موضوع آرام می‌گیرد اما پس از مدتی مجدداً متوقف می‌شود و مردم این پروژه را «دمل چرکین» و نمونه‌ای از پروژه‌های به‌ظاهر پیگیری‌شده اما عمل‌نشده می‌دانند.
کار ساخت پروژه سرعت می‌گیرد؟
سید ایرج کاظمی‌جو، فرماندار کهگیلویه در گفت‌وگو با تسنیم اعلام کرد: ماشین‌آلات راهداری ظرف چهار روز آینده جاده را تسطیح و سپس آب‌پاشی خواهند کرد و پس از آن قیرپاشی و آسفالت اجرا می‌شود، با پیمانکار هماهنگی شده است تا فرایند به‌سرعت ادامه یابد.
با وجود این قول جدید، تجربه 30 ماه گذشته و وعده‌های مکرر قبلی، اعتماد عمومی به زمان‌بندی‌های اعلامی کاهش یافته است و شهروندان می‌پرسند آیا این بار روند اجرا سرعت واقعی خواهد گرفت یا باز هم با تأخیر مواجه خواهیم شد؟
منطقه رودِچک به‌دلیل توپوگرافی صعب‌العبور و احتمال ریزش، نیازمند تدابیر مهندسی ویژه از جمله اجرای دیواره‌های حائل، نیوجرسی‌های محافظ و بررسی‌های دقیق خاک‌شناسی است و این موارد زمان‌بر و هزینه‌برند؛ اما می‌توان بخش‌هایی از ایمن‌سازی را به‌صورت موقت و با اولویتِ نقاط پرخطر اجرا کرد تا ریسک حادثه کاهش یابد.
تعیین زمان‌بندی شفاف و قطعی با ذکر مراحل اجرا و اعلام به مردم؛ تشکیل کمیته پیگیری مردمی–اداری متشکل از نمایندگان استانداری، راهداری، بنیاد علوی، بخشداری و نمایندگان محلی؛ اعمال ضمانت‌های قراردادی و در نظر گرفتن مشوق یا جایگزینی پیمانکار در صورت تأخیر غیرموجه از جمله راهکارهای اجرایی برای تسریع پروژه خواهد بود.
نهاد مجری پاسخگو باشد
با توجه به نقش بنیاد علوی در آغاز پروژه، ضروری است این نهاد و دیگر سازمان‌های خیریه و مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در پیگیری تخصیص منابع و نظارت بر کیفیت اجرا فعالانه مشارکت کنند تا پروژه از وضع کُند خارج شده و به نتیجه برسد و شفافیت روند اجرای پروژه (انتشار گزارش‌های هفتگی/دو هفته‌ای از پیشرفت فیزیکی، میزان اعتبارات تخصیص‌یافته و برنامه زمان‌بندی) می‌تواند اعتماد عمومی را بازگرداند و امکان پاسخگویی را افزایش دهد.
تأخیر بیشتر می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری از جمله افزایش حوادث جاده‌ای، مرگ و میر، رکود اقتصادی محلی، تشدید مهاجرت از روستاها و افزایش هزینه‌های تعمیر اضطراری راه‌ها را به دنبال داشته باشد و اهالی خواستار اجرای سریعِ وعده‌های داده‌شده‌اند اما تأکید می‌کنند «حذف وعده‌ها» ضروری‌تر است. آنها از مدیران می‌خواهند تکلیف پروژه را روشن کنند یا اجرای فوری با زمان‌بندی شفاف، یا معرفی پیمانکار جدید و تضمین اتمام کار در بازه زمانی مشخص در دستور کار قرار دهند.
نیازهای اجرای این پروژه چیست؟
کارشناسان توصیه می‌کنند ضمن ادامه عملیات عمرانی، یک برنامه مدیریت بحران فصلی تدوین شود (به‌ویژه پیش از فصل بارندگی و سرما) تا از وقوع حوادث گسترده جلوگیری شود و همچنین اجرای نگهداری روزمره و گشت راهداری در نقاط بحرانی ضروری است.
اگر وعده تسطیح، قیرپاشی و آسفالت ظرف روزهای آینده به‌طور جدی اجرا شود و سپس اجرای کامل سازه‌های ایمنی با نظارت فنی پیگیری شود، امکان بازگرداندن اعتماد و کاهش مخاطرات وجود دارد و اما شرط نخست، اراده پیوسته و تخصیص منابع لازم بوده و اعلام وعده‌های تکراری نیست.
جاده رودِچک بیش از هر چیز اکنون آزمونی برای تعهد مدیران است؛ آزمونی که پاسخ آن تعیین می‌کند آیا مسئولان می‌توانند وعده‌ها را به عمل تبدیل کنند یا این محور تاریخی همچنان قربانی تأخیر و بی‌عملی خواهد ماند، مردم دیشموک و چاروسا به‌درستی خواستار اقدام سریع، شفاف و قابل‌محاسبه‌اند؛ خواسته‌ای که نه سیاسی است و نه دست‌نیافتنی فقط نیازمند اراده و پیگیری مستمر است.
انتهای پیام/