برداشت بادام در لرستان؛ 45 درصد تولید در بروجرد

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، در لرستان، بادام درختی است از جنس صخره و ریشه، مولودی که کوه آن را در بطن سنگی‌اش پرورده است. هر دره، هر تنگه و هر صخره‌ سپیدِ گَردبادخورده، گاه به‌سان مادری است که در نهالی باریک را در آغوش می‌گیرد.

در این سرزمین آنجا که کوه و دره به‌هم گره خورده‌اند، هر درخت روایتی دارد. بلوط، حافظ جنگل است؛ بنه، بخشندۀ صمغ؛ گون، نگهبان خاک؛ و بادام، درختی که میان سختی و امید ایستاده.

لرستان با کوه‌های سربرافراشته‌اش، با بادهای زاگرسی‌اش، با آفتاب تند و سرمای شبانه‌اش، مکتب تربیت بادام است. بادام در لرستان ریشه در تاریخ دارد. کهن‌ترین روایت‌ها از لرها، از بذر بادام در آیین‌های باروری سخن می‌گویند.

در باور مردم، درخت بادام نماد دوگانه‌ سختی و زایش بوده‌ است؛ درختی که بر سنگ می‌روید و میوه‌ای می‌آورد که هم داروست و هم خوراک. در برخی آیین‌ها نیز شکوفه‌ بادام در آغاز بهار نشانه‌ پیش‌قراول نوروز است.

هزاران هکتار از اراضی لرستان زیر کشت بادام قرار دارد. اما این اقتصاد، اقتصادی ساده و بی‌دردسر نیست؛ داستانی است از خشک‌سالی، سرمازدگی، هزینه‌های بالای کود و سم، و بازارهایی که همیشه بی‌رحم‌اند.

لرستان بیش از 29 هزار کیلومترمربع وسعت دارد. در این سرزمین بادام در اقلیمی خاص زاده می‌شود، در جایی که ارتفاع بین 1200 تا 2200 متر از سطح دریا باشد.

بروجرد با 1418 هکتار سطح زیر کشت، گسترده‌ترین باغ‌های بادام لرستان را در خود جای داده است. این باغ‌ها در شیب‌های ملایم تا تند کوهستان پراکنده‌اند و هر هکتار، ترکیبی از خاک سنگلاخ و خاک‌های نیمه‌غنی است.

به‌گفته جواد گودرزی، رئیس جهاد کشاورزی بروجرد، از بادامستا‌ن‌های این شهرستان 1650 تن در سال برداشت می‌شود و نیمی از بادام لرستان از خاک بروجرد بیرون می‌آید.

این رقم در آمار رسمی، 45 درصد کل تولید لرستان را تشکیل می‌دهد و نشانه‌ پیوند دیرینه‌ مردم بروجرد با درخت بادام‌اند. دره سیدی با 450 هکتار زیرکشت، مرکز تولید بادام است و همین منطقه است که نام بروجرد را در نقشه‌ کشاورزی لرستان برجسته‌تر کرده.

در اینجا، زمین‌ها نه چندان پرآب‌اند و نه چندان حاصل‌خیز؛ اما بادام با سازگاری شگفت‌انگیزش توانسته است آن‌ها را به باغ‌هایی پرثمر بدل کند.

تاریخ بادام در لرستان را می‌توان تاریخ سازگاری دانست. سازگاری انسان با خشکی و کم‌آبی، سازگاری طبیعت با بهره‌برداری انسانی، و سازگاری اقتصاد محلی با بازارهای منطقه‌ای.

حالا کشاورزان در مواجهه با بحران آب و تغییرات اقلیمی به کشت بادام دیم روی آورده‌اند، همان‌گونه که نیاکانشان هزاران سال پیش در شیب‌های کوهستان بادام کاشتند.

تاریخ، در لرستان، تکرار می‌شود؛ نه به‌شکل چرخه‌ای بسته، بلکه به‌شکل ریشه‌ای که در خاک مانده و هر بار شکوفه می‌دهد.

انتهای پیام/ 644/.