42 روستای البرز از راه آسفالته بهره‌مند شدند
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از کرج، راه همواره یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های توسعه در هر جامعه‌ای بوده است. تاریخ نشان داده که هیچ تمدن و جامعه‌ای بدون راه‌های مناسب و ارتباطی گسترده نتوانسته مسیر پیشرفت و پایداری را طی کند. وقتی از راه سخن می‌گوییم، تنها از یک مسیر آسفالته یا خاکی حرف نمی‌زنیم؛ بلکه از شریان حیاتی صحبت می‌کنیم که زندگی، امید و آینده را به جریان می‌اندازد.
روستاها به‌عنوان بستر تولید کشاورزی، دامداری و صنایع کوچک، ستون‌های پنهان اقتصاد ملی به شمار می‌روند. هرچند در نگاه اول، بیشتر توجه‌ها به شهرها و مراکز صنعتی جلب می‌شود، اما واقعیت این است که بقای شهرها و تأمین نیازهای اساسی آن‌ها وابسته به روستاهاست. راه روستایی همان حلقه‌ای است که تولیدکننده را به مصرف‌کننده، مدرسه را به دانش‌آموز، درمانگاه را به بیمار و خانواده‌ها را به هم پیوند می‌دهد.
در کشور ما که بخش قابل توجهی از جمعیت در روستاها زندگی می‌کنند، اهمیت راه‌های روستایی دوچندان می‌شود. تصور کنید روستایی در دامنه کوه یا در دل دشت، بدون راه مناسب باشد، ساکنان آن روستا برای رساندن محصولات خود به بازار، ناچارند مسیرهای طولانی و صعب‌العبور را طی کنند، کودکان برای رفتن به مدرسه دچار مشکل می‌شوند و در مواقع اضطراری، نبود راه مناسب می‌تواند به قیمت جان انسان‌ها تمام شود.
بنابراین، احداث راه‌های روستایی تنها یک پروژه عمرانی نیست؛ بلکه یک پروژه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی محسوب می‌شود. راه یعنی امید و ماندگاری جمعیت در روستاها. هر قدر راه‌های روستایی بهتر و ایمن‌تر باشند، انگیزه مهاجرت از روستا به شهر کاهش می‌یابد. این موضوع به‌ویژه در شرایطی اهمیت دارد که کشور ما با چالش خالی شدن روستاها از سکنه و رشد بی‌رویه حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ مواجه است.
یک جاده آسفالته، پلی به عدالت اجتماعی و توسعه
راه روستایی فقط یک بستر برای جابه‌جایی نیست، بلکه زمینه‌ساز ارتباط فرهنگی نیز هست. وقتی راهی ساخته می‌شود، تعامل روستاییان با شهروندان افزایش می‌یابد، محصولات محلی شناخته می‌شوند، گردشگران می‌توانند به مناطق بکر سفر کنند و سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف آسان‌تر صورت می‌گیرد. یک جاده آسفالته ساده می‌تواند مسیر یک روستا را از انزوا به سوی رونق اقتصادی و اجتماعی باز کند.
در بسیاری از مناطق کشور، روستاها به دلیل شرایط طبیعی خاص نیازمند راه‌هایی مقاوم و استاندارد هستند. راه‌های خاکی یا باریک نه‌تنها پاسخگوی نیاز روزمره مردم نیستند، بلکه در فصل بارش یا سرما عملاً غیرقابل استفاده شده و این موضوع موجب می‌شود که روستاییان در بخشی از سال در نوعی محاصره طبیعی قرار بگیرند. از همین‌رو، احداث و بهسازی راه‌های روستایی باید جزو اولویت‌های توسعه‌ای کشور باشد.
احداث راه روستایی به معنای گسترش عدالت اجتماعی است، چراکه عدالت فقط در توزیع یارانه یا خدمات شهری خلاصه نمی‌شود. عدالت یعنی اینکه یک دانش‌آموز روستایی هم بتواند همانند همتای شهری خود، در زمان مناسب به مدرسه برسد، یک کشاورز بتواند محصولش را در کوتاه‌ترین زمان به بازار عرضه کند و از سود واقعی کار خود بهره‌مند شود و روستاییان در بحران، به‌خاطر نبود راه مناسب، جانشان را از دست ندهند.
هرچند احداث راه‌های روستایی به بودجه و سرمایه‌گذاری کلان نیاز دارد، اما بازده اجتماعی و اقتصادی آن به‌مراتب بیشتر است. هر کیلومتر راهی که در یک روستا ساخته می‌شود، به‌طور غیرمستقیم صدها شغل ایجاد می‌کند، از مهاجرت می‌کاهد و فرصت‌های جدیدی را برای سرمایه‌گذاری به وجود می‌آورد. به همین دلیل، خبرهایی از احداث و آسفالت راه‌های روستایی در نقاط مختلف کشور، اهمیت بسیاری دارد.
20 کیلومتر راه روستایی در البرز آسفالت شد
سید علی موسوی، معاون فنی و راه‌های روستایی اداره کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای استان البرز با بیان اینکه در نیمه نخست سال جاری، بیش از 20 کیلومتر از راه‌های روستایی این استان احداث و آسفالت شده است، مطرح می‌کند: از ابتدای سال 1404 تاکنون، با تخصیص اعتباری بالغ بر 158 میلیارد تومان، عملیات احداث و آسفالت راه‌های روستایی در مناطق مختلف استان اجرا شده است.
وی با اشاره به برخی از پروژه‌های شاخص نیمه نخست سال خاطرنشان می‌کند: تعریض ادامه محور کردان در لاین شرقی و اجرای روکش سراسری این محور و روکش آسفالت راه‌های روستایی شهرستان ساوجبلاغ شامل روستاهای قره‌قباد، قنبرآباد، حسین‌آباد، سرخاب، نمکلان، اسماعیل‌آباد، ایقربلاغ و قاسم‌آباد کوچک از جمله اقدامات صورت‌گرفته است.
معاون فنی و راه‌های روستایی اداره کل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای استان البرز بیان می‌کند: احداث راه روستایی آسکان (بالاطالقان)، عملیات احداث و بهسازی مسیر روستاهای خورانک و پایین‌طالقان و محور گته‌ده – گراب نیز انجام شده است. با اجرای این پروژه‌ها، 42 روستا در قالب 20 هزار و 530 خانوار از نعمت راه‌های آسفالته بهره‌مند و دسترسی مردم این مناطق به شبکه حمل‌ونقل ایمن و پایدار تسهیل شد.
وقتی نگاهی دوباره به مفهوم احداث راه‌های روستایی بیندازیم، درمی‌یابیم که این مسیرها تنها جاده‌هایی از سنگ و قیر نیستند، بلکه معابر زندگی هستند. راه‌های روستایی هرجا ساخته شده‌اند، تغییرات بنیادین به دنبال داشته‌اند. روستایی که تا دیروز به دلیل سختی مسیر در انزوا به سر میبرد، امروز با افتتاح یک جاده آسفالته، به بازارهای شهری متصل می‌شود و به چرخه اقتصادی منطقه کمک می‌کند.
راه‌های روستایی، کلید کاهش مهاجرت و رونق اقتصاد محلی
نتیجه نخست احداث راه‌های روستایی، کاهش مهاجرت به شهرهاست. وقتی زندگی در روستا آسان‌تر شود و دسترسی به خدمات و امکانات بهبود یابد، انگیزه مهاجرت کمتر خواهد شد؛ این یعنی کاهش بار جمعیتی بر دوش شهرهای بزرگ، کاهش مشکلات حاشیه‌نشینی و ارتقای کیفیت زندگی شهری. دومین دستاورد مهم این پروژه‌ها، تقویت اقتصاد محلی است و محصولات کشاورزی و دامی در کوتاه‌ترین زمان به بازار می‌رسند.
با این اقدامات، صنایع دستی و گردشگری نیز رونق می‌گیرند، گردشگران راحت‌تر می‌توانند به روستاها سفر کنند و این موضوع فرصت‌های جدیدی برای اشتغال به‌ویژه برای جوانان ایجاد می‌کند. سومین مزیت، ارتقای کیفیت زندگی اجتماعی و فرهنگی است. راه‌ها باعث می‌شوند دانش‌آموزان به مدارس دسترسی بهتری داشته باشند، بیماران سریع‌تر به مراکز درمانی منتقل شوند و ارتباطات فرهنگی میان شهر و روستا گسترش یابد.
یک جاده ساده می‌تواند پلی باشد برای تبادل دانش، فرهنگ و تجربه میان جوامع کوچک و بزرگ. در کنار این‌ها، احداث راه‌های روستایی تأثیر مستقیمی بر امنیت و پدافند غیرعامل دارد. روستاهایی که به جاده‌های استاندارد مجهز باشند، در مواقع بحرانی مانند سیل، زلزله یا حوادث طبیعی، دسترسی سریع‌تری برای امدادرسانی خواهند داشت و این موضوع می‌تواند از خسارات جانی و مالی گسترده جلوگیری کند.
با همه این دستاوردها، نباید فراموش کنیم که احداث راه‌های روستایی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، نگهداری مستمر و نظارت اصولی است. یک راه اگر به‌درستی ساخته یا نگهداری نشود، در مدت کوتاهی فرسوده و غیرقابل استفاده خواهد شد. بنابراین، در کنار احداث راه‌های جدید، باید به مرمت و بازسازی راه‌های قدیمی نیز توجه ویژه داشت؛ استفاده از فناوری‌های نوین در ساخت و نگهداری راه‌ها می‌تواند طول عمر آن‌ها را افزایش دهد.
احداث جاده‌ها، سرمایه‌گذاری بر رفاه و آینده روستاها
نکته مهم دیگر این است که توسعه راه‌های روستایی نباید تنها به کمیت توجه داشته باشد، بلکه کیفیت و استانداردسازی نیز اهمیت دارد. جاده‌ای که بدون در نظر گرفتن شرایط اقلیمی ساخته شود، در نخستین بارندگی یا رانش زمین دچار مشکل خواهد شد. از همین‌رو، مطالعات دقیق زمین‌شناسی و مهندسی پیش از احداث راه‌ها، ضرورتی انکارناپذیر است. همچنین، باید به مسائل زیست‌محیطی ساخت نیز توجه کرد.
احداث جاده‌ها نباید به نابودی جنگل‌ها، مراتع یا زیستگاه‌های طبیعی منجر شود. توسعه پایدار یعنی در کنار ایجاد رفاه برای انسان‌ها، حفظ محیط‌زیست نیز مورد توجه قرار گیرد. اگر به آینده نگاه کنیم، احداث راه‌های روستایی می‌تواند بنیانی برای تحقق عدالت اجتماعی، توسعه اقتصادی و حفظ جمعیت در مناطق روستایی باشد. این پروژه‌ها نه‌تنها به نفع روستاییان، بلکه به نفع کل جامعه هستند.
در نهایت می‌توان گفت که احداث راه‌های روستایی، سرمایه‌گذاری بر روی آینده است. هر کیلومتر جاده‌ای که در دل کوه‌ها یا دشت‌ها ساخته می‌شود، در حقیقت پلی است به سوی توسعه، رفاه و ماندگاری انسان‌ها در سرزمینشان. این راه‌ها نه‌تنها مسیرهای حمل‌ونقل، بلکه مسیرهای امید، زندگی و پایداری هستند. روستاها و مسیر دسترسی به امکانات، فرصت‌های اقتصادی و زندگی پایدار در این مناطق را تضمین می‌کنند.
انتهای پیام/.