وقتی زمین دور می‌شود؛ روایت کارگرانی که آسمان محل کارشان است
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از کرمان، کار در ارتفاع، شاید برای بسیاری از ما تنها تصویری از کارگران روی داربست‌های ساختمانی یا تکنسین‌هایی باشد که روی دکل‌های مخابراتی دیده‌ایم. اما واقعیت این است که این شغل طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها را در بر می‌گیرد؛ از شیشه‌پاک‌کن‌های برج‌های بلند گرفته تا کارکنان تعمیر و نگهداری خطوط انتقال برق. مشاغلی که هر روز با خطر سقوط، حوادث کاری و چالش‌های جسمی و روحی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
بسیاری از ما تصور کار روزانه را پشت میز یا روی زمین داریم، اما برای گروهی از کارگران، محل کار صدها متر بالاتر از سطح زمین است، جایی که کوچکترین بی‌احتیاطی می‌تواند بهای سنگینی داشته باشد.
دنیایی بالاتر از زمین
محمد، کارگر ساختمانی 32 ساله، می‌گوید: وقتی بالای داربست 15 متری می‌ایستم، تنها چیزی که به ذهنم می‌رسد این است که یک اشتباه کوچک مساوی است با پایان زندگی، اما همین کار نان شب خانواده‌ام را تأمین می‌کند.
کار در ارتفاع شغلی است که بسیاری آن را نمی‌بینند، اما شهرها، برج‌ها و حتی دکل‌های برق بدون این کارگران به سختی پابرجا می‌مانند.
ایمنی؛ ضرورتی که همیشه جدی گرفته نمی‌شود
آمارهای سازمان‌های کار نشان می‌دهد که سقوط از ارتفاع یکی از شایع‌ترین علل مرگ‌ومیر شغلی در کشور است. نبود تجهیزات استاندارد، فرسودگی داربست‌ها و بی‌توجهی کارفرمایان به آموزش‌های ایمنی، از دلایل اصلی این حوادث به شمار می‌آیند.
یک کارشناس ایمنی در این حوزه می‌گوید: بسیاری از کارگران حتی کمربند ایمنی ندارند یا اگر هم دارند، به دلیل نبود آموزش درست، از آن به شکل صحیح استفاده نمی‌کنند. در حالی که تجهیزات مناسب می‌تواند جان هزاران نفر را نجات دهد.
جنبه اقتصادی؛ حقوق بالا یا جبران خطر؟
شاید تصور شود که کار در ارتفاع به دلیل سختی و خطر زیاد، درآمد بالایی دارد. اما واقعیت متفاوت است. بسیاری از کارگران ساختمانی با حقوقی حداقلی و بدون بیمه، هر روز جانشان را به خطر می‌اندازند. تنها بخش محدودی از مشاغل تخصصی، مانند تکنسین‌های دکل یا کارکنان خطوط برق فشار قوی، دستمزد بالاتری دریافت می‌کنند؛ با این حال، حتی در همین مشاغل هم «پول بیشتر» هرگز نمی‌تواند جایگزین سلامت و امنیت شود.
فشار روانی و جسمی؛ روی دیگر سکه
کار در ارتفاع علاوه بر خطرات جسمی، فشار روانی زیادی هم بر کارگران وارد می‌کند. ترس طبیعی از سقوط، شرایط آب‌وهوایی نامناسب، ساعات کاری طولانی و گاهی نبود حمایت روانی، این افراد را در معرض مشکلات روحی مانند اضطراب و استرس شدید قرار می‌دهد.
یکی از شیشه‌پاک‌کن‌های برج‌های بلند می‌گوید: بارها پیش آمده در نیمه کار طوفان یا باد شدید شروع شود. همان لحظه تنها چیزی که فکر می‌کنم این است که آیا امروز آخرین روز زندگی من است یا نه.
قوانین و خلأهای نظارتی
با وجود آنکه قوانین کار در کشور استفاده از تجهیزات ایمنی استاندارد را الزامی کرده، در عمل بسیاری از کارگاه‌ها نظارت کافی ندارند. برخی پیمانکاران برای کاهش هزینه‌ها از خرید وسایل ایمنی خودداری می‌کنند و در صورت وقوع حادثه، مسئولیت آن به گردن کارگر می‌افتد البته کارشناسان تأکید دارند که علاوه بر سخت‌گیری قانونی، باید فرهنگ ایمنی در جامعه و در میان کارگران نیز نهادینه شود.
آینده‌ای ایمن‌تر؛ راهکارها و امیدها
کارشناسان حوزه ایمنی معتقدند که سه اصل آموزش مستمر کارگران و کارفرمایان، استفاده از تجهیزات استاندارد و به‌روز و نظارت جدی و برخورد قانونی با متخلفان می‌تواند آینده کار در ارتفاع را تغییر دهد که با اجرای این موارد، می‌توان امیدوار بود که کار در ارتفاع به شغلی حرفه‌ای، ایمن و انسانی‌تر تبدیل شود؛ شغلی که در آن کارگر به جای ترس، با اعتماد به نفس کار کند.
به گزارش تسنیم، کار در ارتفاع ترکیبی از جسارت، مهارت و مسئولیت است. مردان و زنانی که آسمان، محل کارشان است، ستون‌های پنهان زندگی شهری ما را تشکیل می‌دهند. اما تا زمانی که ایمنی، آموزش و حمایت واقعی در این شغل جدی گرفته نشود، همچنان شاهد حوادث تلخ خواهیم بود.
آنچه مسلم است، هیچ پروژه‌ای به اندازه جان انسان‌ها ارزشمند نیست و کار در ارتفاع تنها زمانی می‌تواند شکلی انسانی پیدا کند که امنیت بر سرعت، و سلامت بر هزینه‌ها مقدم دانسته شود.
انتهای پیام/511/