سکته اروپاییان در کی‌یف

هیچ‌گاه در طول دوران پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابقه نداشت که مقامات روسی صراحتاً از «تقابل نظامی با اروپا» در صورت گسترش ناتو به شرق سخن به میان آورند اما این اتفاق هم‌اکنون افتاده است.
– اخبار سیاسی –

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- نشست اخیر سران اروپا در کپنهاگ، نقطه آشکارساز استیصال راهبردی آنها در قبال جنگ اوکراین است. طی روزهای اخیر ایدههایی مانند ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز کی‌یف ( پایتخت اوکراین) و ورود علنی‌تر ناتو به جنگ شنیده می‌شود. حتی برخی منابع آگاه از همکاری اطلاعاتی آشکار واشنگتن و 30 عضو دیگر ناتو با اوکراین در روند حملات پهپادی به خاک روسیه خبر می‌دهند.

در مقابل، روسیه نیز با بمباران گسترده خارکیف نشان داد که هرگز در برابر تحرکات جدید ناتو دست‌بسته نیست. صورت مسئله مشخص است: معادله جنگ اوکراین از وضعیت خطی (میان روسیه و اوکراین) در حال تغییر به شکل هندسی جدیدی است. در این شکل هندسی، دیگر دو بازیگر با یکدیگر درگیر نیستند بلکه با تعدد بازیگران در ابعاد میدانی و فرامتنی ماجرا مواجه هستیم. بدیهی است که در چنین شرایطی قدرت پیش‌بینی‌پذیری و آینده‌نگاری میدان محدودتر و وقایع ناگهانی بیش از پیش قدرت ظهور و بروز پیدا می‌کنند.

اصرار اروپا بر ادامه جنگ اوکراین نه‌تنها مصداق یک خبط راهبردی، بلکه نمادی از خودکشی استراتژیک غرب در چندقدمی روسیه است. در سال 2014 میلادی، اتحادیه اروپا که از همان ابتدا دل‌خوشی نسبت به شکست انقلاب نارنجی اوکراین و حضور «ویکتور یانوکوویچ» رئیس جمهور شرق‌گرای این کشور در قدرت نداشت، با دریافت پالسی خطرناک از سوی آمریکا، بازی نافرجام دیگری را در کی‌یف کلید زد. وقوع درگیری‌های خونین در اوکراین و از دست رفتن کنترل این کشور توسط یانوکوویچ و تبدیل شدن کی‌یف به کانونی از آتش و خون، نتیجه این بازی مداخله‌جویانه بود.

هیچ‌گاه در طول دوران پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابقه نداشت که مقامات روسی صراحتاً از «تقابل نظامی با اروپا» در صورت گسترش ناتو به شرق سخن به میان آورند اما این اتفاق هم‌اکنون افتاده است. تغییر نقشه امنیتی و استراتژیک اروپا بر اثر مواجهه مستقیم با روسیه، کابوسی بود  که یادآوری آن سران ناتو و اتحادیه اروپا را در جای خود میخکوب می‌کرد. اما اکنون این کابوس تحقق‌یافته است. در چنین شرایطی اروپاییان بر سر دوراهی “جنگ”-“صلح” قرار گرفته‌اند زیرا دو گزینه “نه جنگ نه صلح”و “هم جنگ هم صلح” دیگر نمودی در قاموس محاسبات راهبردی غرب ندارد.

در این دوراهی مهم، اعضای اروپایی پیمان آتلانتیک‌شمالی گزینه اول یعنی جنگ را انتخاب کرده‌اند. اما سوال اساسی این است که اروپاییان با ابعاد پیش‌بینی‌ناپذیر جنگ اوکراین چه می‌کنند؟ آیا بحرانی که اروپاییان و آمریکا در سال 2022 میلادی (با آغاز جنگ اوکراین) با آن مواجه شده‌اند می‌تواند در صورت استمرار روند کنونی  ابعاد میدانی-فرامتنی گسترده‌تری پیدا کند؟

پاسخ این سوال مثبت است. با این حال رفتار و گفتار سیاستمداران اروپایی و رصد اتاق‌های فکر در قاره سبز نشان می‌دهد که غرب سناریو و راهکاری برای مواجهه با ابعاد غافلگیرکننده و ناگهانی جنگ ندارد.

انتهای پیام/ 

 

منابع خبر:‌ © ‌خبرگزاری تسنیم
دکمه بازگشت به بالا
هوش مصنوعی خبری قاصدک (در حال توسعه)