مرزهای زمینی ایران و نقش استراتژیک صادرات

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم ، ایران با موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای که در منطقه خاورمیانه دارد، یکی از کشورهای استراتژیک از نظر ترانزیت کالا و تجارت زمینی به شمار می‌رود. مرزهای زمینی ایران با 15 کشور همسایه، امکان تبادلات تجاری گسترده‌ای را برای این کشور فراهم کرده‌اند. این مرزها به عنوان گذرگاه‌های مهم صادرات و واردات، نقش حیاتی در اقتصاد کشور ایفا می‌کنند و بستری برای تعاملات بین‌المللی و منطقه‌ای فراهم می‌آورند

موقعیت جغرافیایی مرزهای زمینی ایران

ایران با بیش از 8700 کیلومتر مرز مشترک با کشورهای همسایه، دارای مرزهای زمینی گسترده‌ای است که با کشورهای ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، ترکیه، عراق، جمهوری آذربایجان، ارمنستان و نخجوان مشترک است. مرزهای زمینی ایران در سه جبهه شمالی، شرقی و غربی گسترده شده‌اند و هر یک نقش متفاوتی در تجارت خارجی کشور دارند.

مرزهای زمینی ایران به دلیل هزینه پایین‌تر حمل‌ونقل زمینی نسبت به هوایی و سهولت دسترسی به کشورهای همسایه، فرصت‌های تجاری مهمی فراهم می‌کنند. بسیاری از کالاهای صادراتی ایران مانند مصالح ساختمانی، مواد غذایی، سوخت، و محصولات کشاورزی از طریق این مرزها به کشورهای همسایه صادر می‌شوند. از سوی دیگر، واردات کالاهای مصرفی، مواد اولیه، ماشین‌آلات و تجهیزات نیز از طریق مرزهای زمینی به‌ویژه مرزهای غربی و شمالی انجام می‌شود.

هوشمندسازی گمرکات ظرفیت صادراتی ایران را چند برابرمی کند

با وجود مزایای متعدد، مرزهای زمینی ایران با چالش‌هایی مانند ضعف در زیرساخت‌های لجستیکی، ازدحام در گمرکات، نبود هماهنگی بین‌المللی و گاه مشکلات امنیتی روبرو هستند. با این حال، توسعه این مرزها از طریق ارتقاء زیرساخت‌ها، هوشمندسازی گمرکات و امضای توافق‌نامه‌های منطقه‌ای می‌تواند ظرفیت صادراتی ایران را چند برابر افزایش دهد.

تجارت در نقطه صفر مرزی یکی از مهم ترین ابزارهای توسعه اقتصادی مناطق مرزی به شمار می رود. این مکان ها که محل تلاقی مرزهای کشورها هستند، فرصت های ویژه ای برای واردات و صادرات کالا فراهم می کنند که می تواند به بهبود معیشت مرزنشینان و ارتقای اقتصاد محلی کمک کند.

از ویژگی های بازارچه های مرزی می توان به دسترسی مستقیم و سریع به کشور همسایه ، مقررات ویژه و معافیت های گمرکی برای تسهیل تجارت ، محدودیت در حجم و نوع کالاهای مجاز برای کنترل بازار و ایجاد اشتغال برای مرزنشینان اشاره کرد.

تجارت مرزی عاملی کلیدی برای بهبود شرایط زندگی در مناطق کمتر توسعه یافته

تجارت مرزی در نقطه صفر صرفاً یک فعالیت اقتصادی نیست، بلکه عاملی کلیدی برای بهبود شرایط زندگی در مناطق کمتر توسعه یافته است در واقع ایجاد فرصت های شغلی مرزنشینان با فعالیت در واردات و صادرات کالا می توانند به درآمد قابل توجهی دست یابند که باعث کاهش بیکاری در این مناطق می شود از طرفی کاهش مهاجرت درآمد مناسب در محل زندگی، از مهاجرت بی رویه به شهرهای بزرگ جلوگیری می کند ایت در حالی است که   افزایش فعالیت اقتصادی و رضایت مردم محلی باعث ایجاد امنیت و ثبات بیشتر در مناطق مرزی می شود.

تقویت پیوندهای اقتصادی با کشورهای همسایه

تجارت در نقطه صفر مرزی، نه تنها یک راهکار اقتصادی برای توسعه مناطق مرزی است، بلکه مسیری مؤثر برای تقویت پیوندهای اقتصادی با کشورهای همسایه و افزایش امنیت پایدار محسوب می شود. واردات و صادرات در این بستر می تواند نقشی کلیدی در ایجاد اشتغال، ارتقای معیشت مرزنشینان و گسترش بازارهای صادراتی ایفا کند. با این حال، برای موفقیت در این حوزه نیاز به دانش، برنامه ریزی و مشاوره تخصصی وجود دارد. آشنایی با قوانین گمرکی، مدیریت ریسک های مالی، شناخت بازار هدف و نحوه ارتباط مؤثر با طرف های خارجی، موضوعاتی نیستند که بتوان آن ها را به صورت تجربی یا تصادفی پیش برد.

میزان توجه به معضلات و چالش‌های درآمدهای نفتی در اقتصاد کشور و به تبع آن دولتی شدن اقتصاد کشور نیازمند تجدیدنظر ساختار و نهادها در اقتصاد کشور است .حرکت در جهت کاهش صادرات نفت خام و نیاز به تغییر نگرش نسبت به نفت از منبع درآمد به عنوان یک صنعت و سرمایه است .ایران با هفت کشور بویژه عراق مرز خشکی و با تعدادی از کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز وحاشیه خلیج فارس مرزآبی دارد.بازار عراق فرصت مناسبی برای توسعه صادرات محصولات ایرانی است.

یادداشت از حجت عابدی اصل ، فعال رسانه

انتهای پیام/