خوزستان در وضعیت قرمز آلودگی هوا؛ نفس کشیدن همچنان یک چالش است
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از اهواز، آلودگی هوا در خوزستان بار دیگر به اوج خود رسید و امروز شنبه 19 مهر، بسیاری از شهرهای استان در وضعیت قرمز قرار گرفتند.
شاخص‌های کیفی هوا در چندین منطقه از مرز 150 عبور کرده‌اند؛ رقمی که نشان‌دهنده شرایط «ناسالم برای همه گروه‌ها» است و زنگ خطر جدی برای سلامت عمومی را به صدا درآورده است.
بر اساس داده‌های رسمی، امروز شاخص آلودگی در ایستگاه پادادشهر اهواز به عدد نگران‌کننده 172 رسیده است. سایر نقاط اهواز نیز با عدد 167 در وضعیت قرمز قرار دارند. آبادان نیز با همین عدد در شرایط بحرانی قرار گرفته است.
شهرهای سوسنگرد، هویزه، دزفول و اندیمشک با شاخص‌هایی بین 153 تا 159 در وضعیت قرمز ثبت شده‌اند. شوشتر نیز با عدد 172 در صدر فهرست آلوده‌ترین شهرهای امروز قرار دارد.
در کنار این مناطق، شهرهایی مانند بهبهان (130)، رامهرمز (117)، باغملک (109)، شادگان (104) و لالی (103) در وضعیت نارنجی قرار دارند؛ یعنی هوای آن‌ها برای گروه‌های حساس ناسالم است و نیازمند احتیاط جدی می‌باشد.
آلاینده غالب در این مناطق، ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون است؛ ذراتی که به‌راحتی وارد ریه‌ها می‌شوند، از سدهای دفاعی بدن عبور می‌کنند و می‌توانند به سیستم تنفسی، قلب و مغز آسیب‌های جدی وارد کنند.
با وجود عبور شاخص‌های آلودگی هوا از محدوده هشدار در اغلب شهرهای استان خوزستان، همچنان نشانه‌ای از تدوین یا اجرای یک برنامه جامع برای مهار این بحران مشاهده نمی‌شود.
در چنین شرایطی، انتظار می‌رفت دستگاه‌های مسئول با اتخاذ تدابیر فوری، ضمن کنترل منابع آلاینده، نسبت به اطلاع‌رسانی دقیق، حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر و ارتقاء زیرساخت‌های پایش محیطی اقدام کنند. با این حال، آنچه در عمل مشاهده می‌شود، تداوم رویکرد انفعالی و بسنده‌کردن به هشدارهای تکراری است؛ رویکردی که نه‌تنها از شدت بحران نمی‌کاهد، بلکه به فرسایش اعتماد عمومی نیز دامن می‌زند.
نبود نظارت مؤثر بر فعالیت صنایع آلاینده، ضعف در مدیریت منابع زیست‌محیطی و فقدان اراده اجرایی برای مقابله با آلودگی هوا، موجب شده تا خوزستان در وضعیت ناپایدار و پرریسکی قرار گیرد؛ وضعیتی که سلامت شهروندان را به‌طور مستقیم تهدید می‌کند و تبعات آن در حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و روانی نیز قابل‌توجه است.
در چنین فضایی، تداوم سکوت و بی‌عملی، قابل توجیه نیست و می‌تواند به بحرانی فراگیرتر منجر شود؛ بحرانی که پیامدهای آن، فراتر از مرزهای استان خواهد بود.
انتهای پیام/