اشعار حافظ شیرازی؛ تجلی حکمت و عشق و معرفت

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از کاشان، روز بزرگداشت حافظ شیرازی، فرصتی برای تأمل در پیوند شگفت میان کلام، ایمان و هویت ایرانی است در حالی که حافظ تنها شاعر نیست بلکه او عارفِ دانایی است که واژه را تا مقام وحی و معنا بالا برد.

شعر حافظ شیرازی تجلی حکمت، عشق و معرفتی است که ریشه در قرآن و فرهنگ اسلامی دارد و دیوان این شاعر پرآوازه در خانه ایرانیان کنار قرآن قرار گرفته، چرا که جانِ سخنش از همان سرچشمه حقیقت سیراب است.

در روزگاری که واژگان گاه رنگ می‌بازند و معنا از کلام فاصله می‌گیرد، بازخوانی حافظ یادآور قدرت بی‌پایان شعر در هدایت روح و جامعه است؛ او در عصر خویش، با زبان شعر به مقابله با ریا، ظاهرگرایی و نفاق برخاست.

حافظ شیرازی نشان داد که شعر می‌تواند ابزار تذکر، تربیت و بیداری باشد در حالی که شعر فارسی در مکتب حافظ، نه تنها سرگرمی نبوده بلکه مسئولیتِ روشن نگاه داشتن چراغ معنا در دل تاریخ است.

میراث حافظ، تنها متعلق به ایران نیست، بلکه بخشی از فرهنگ معنوی بشریت است؛ غزل‌های او قرن‌هاست در زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف ترجمه می‌شوند و پیام مشترکشان همواره یکی است و آن بازگشت انسان به حقیقت، عشق و ایمان بوده و از این‌رو، بزرگداشت حافظ، پاسداشت جهانیِ ارزش‌های انسانی است.

شعر و ادب فارسی در کنار این معنا به‌عنوان بستر زایش اندیشه‌های والا، نیازمند توجهی دوباره است؛ ادبیات ما، حافظه فرهنگی و ستون هویت ملی ماست. اگر شعر فارسی پژمرده شود، ریشه‌های فرهنگی جامعه سست می‌گردد.

امروز که فضای عمومی و رسانه‌ای گاه از عمق و اصالت تهی می‌شود، بازگشت به شعر فارسی، بازگشت به خویشتن، به اخلاق، ایمان و خرد ایرانی است و این مهم نشان از محتوای فاخر شهر فارسی به ویژه اشعار حافظ شیرازی است.

شعر فارسی از فردوسی تا حافظ و سعدی و مولوی، مدرسه‌ای است که در آن زیبایی و معنویت، هم‌نشین عقل و اخلاق‌اند؛ پاسداشت شعر فارسی، تنها برگزاری مراسم یادبود نیست، بلکه حرکتی فرهنگی برای پیوند نسل جوان با سرچشمه‌های هویت و اندیشه ایرانی-اسلامی است.

نهادهای فرهنگی و آموزشی باید بکوشند تا ادبیات فارسی را از قالب کتاب‌های درسی خشک خارج کنند و آن را دوباره به تجربه‌ای زنده، الهام‌بخش و مردمی بدل سازند.

بزرگداشت حافظ یعنی تجدید پیمان با حقیقت و معنا؛ با زبان فارسی که از دل ایمان برخاست و جان ایرانی را تا همیشه زنده نگاه داشت و روز بزرگداشت حافظ فرصتی برای دمیدن روح تازه در فضای شعر و ادبیات کشور است.

هر برنامه یا آیینی اگر با عمق معرفتی شعر حافظ همراه شود، می‌تواند پلی میان گذشته زرین ادب فارسی و آینده فرهنگی ایران باشد و بزرگداشت حافظ یعنی تجدید پیمان با حقیقت و معنا؛ با زبانی که از دل ایمان برخاست و جان ایرانی را زنده نگاه داشت.

زبان حافظ  زبان گفت‌وگوی انسان با خدا و راهی برای ساختن جامعه‌ای مؤمن، باصفا و امیدوار است و باید اشعار این شاعر نامی کشور را با گوش جان شنید و با چشم دل پذیرا باشیم.

یادداشت از حجت‌الاسلام بصیرتی، رئیس اداره تبلیغات اسلامی کاشان

انتهای پیام/801