شهیده فاطمه اسدی چگونه به شهادت رسید؟/خاتونی که جایش همیشه خالی است

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از کردستان، شهیده فاطمه اسدی فرزند علی و آمنه در 11 مرداد سال 1339 در روستای باقرآباد از توابع شهرستان دیواندره به دنیا آمد. او 22 ساله بود و صاحب دو فرزند که در هشتم شهریورماه سال 1363 بعد از تحمل یک ماه اسارت و شکنجه ضد انقلاب توسط عناصر خائن گروهک دموکرات تیرباران شد.

17 آبان ماه در جریان عملیات کاوش پیکر مطهر شهدا توسط گروه‌های تفحص، برای نخستین بار پیکر مطهر این بانوی شهید پس از گذشت 37 سال از شهادت و گمنامی، در ارتفاعات چهل چشمه کردستان پیدا شد.

همسر این بانوی شهید چاه‌کن بود و آمده بود تا دو روز در سپاه حسین‌آباد منطقه دیواندره چاه بکند، آنجا اسیر می‌شود و در زندانی با سرکردگی گروهی از حزب دموکرات زندانی می‌شود. همسر باوفایش با دو فرزند کوچک (پسر شیرخواره و دختر سه‌ساله‌اش) درصدد برآمد شوهرش را آزاد کند، از او تقاضای پول می‌کنند.

شهید فاطمه اسدی 200 هزار تومان پول که در آن زمان مبلغ قابل‌توجهی بود از طریق فروش گوسفند و وسایل زندگی به دست می‌آورد به‌امید اینکه بتواند شوهرش را آزاد کند، اما نه تنها به هدفش نرسید، بلکه بعد از یک ماه شکنجه‌های وحشیانه، مزدوران ضدانقلاب او را به‌همراه یک برادر بسیجی در ارتفاعات چهل چشمه به شهادت می‌رسانند و او را در خاک دفن می‌کنند.

شاه محمد محمودی، همسر این بانوی شهید ماجرای اسارت خود و شهادت همسرش را اینگونه روایت می‌کرد: «سال 1361 در روستای باقرآباد زندگی می‌کردم. از طرف سپاه و جهاد که در آن سال‌ها در کنار دفاع از میهن به عمران و آبادانی در روستاها می‌پرداختند از من خواستند تا برای تأمین آب روستای حسین آباد سنندج چند حلقه چاه حفر کنم. در آن سال‌ها حفرچاه با دست و بدون استفاده از امکانات امروزی انجام می‌شد. من ظرف چند روز کار را به خوبی انجام دادم و آب شرب مورد نیاز مردم روستا را تامین کردم. زمستان همان سال که برف زیادی هم بر روی زمین جا خوش کرده بود سه نفر از اعضای گروهک ضد انقلاب مرا که در خانه بودم به جرم همکاری با نظام نوپای اسلامی دستگیر و چشم بسته از روستا خارج کردند.

هر چه گفتم شغل من حفاری است و حفر چاه در هیچ جایی از دنیا جرم نیست، کسی که به حرفم گوش نداد و متاسفانه بعضی از اهالی روستا هم که در آن روزها تحت تاثیر تبلیغات سوء ضد انقلاب قرار گرفته بودند، گروهک‌ها را به این قبیل کارها تشویق می‌کردند. اسارت من در روستاهایی که در تصرف ضدانقلاب بود و سپس در روستاهای مرزی از جمله دوله تو و آلواتان دو سال به درازا کشید و در مدت دو سال اسارت بارها تصمیم به اعدام من گرفتند ولی هر بار به دلایلی منصرف می‌شدند. در آن ماه‌های اول، همسرم فاطمه اسدی خیلی تلاش کرد تا مرا آزاد کند ولی موفق نشد و یک بار ظاهرا با تهیه مبلغ 200 هزار تومان که در آن سال‌ها مبلغ قابل توجهی بود، برای آزادی من اقدام می‌کند ولی چون نتیجه نمی‌گیرد به صورت لفظی با گروهک‌های ضدانقلاب درگیر می‌شود و آن‌ها ناجوانمردانه همسرم را که 22 سال بیشتر نداشت به شهادت می‌رسانند.»

فاطمه اسدی اولین بانویی است که پیکرش بعد از گذشت قریب 4 دهه از شهادتش پیدا و در 17 آبان ماه سال 1400 در ارتفاعات دیواندره در جریان عملیات کاوش پیکر مطهر شهدا توسط گروه‌های تفحص، پیدا و در هاجره خاتون شهر سنندج به خاک سپرده شد. هنوز 300 شهید دیگر که توسط این گروهک‌های ضد انقلاب به شهادت رسیده‌اند در کردستان مفقود هستند. 

روز گذشته در اجلاسیه بزرگداشت 566 شهیده کردستان، از دختر این شهید والامقام تجلیل و از کتاب «خاتونی که جایش همیشه خالی بود» (زندگینامه شهیده فاطمه اسدی) رونمایی شد.

انتهای پیام/481/