خطر کمبود پرستار در هرمزگان

به گزارش بخش استان‌ها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از بندرعباس، موضوع کمبود پرستار در هرمزگان دیگر یک دغدغه مدیریتی نیست؛ بلکه به‌روشنی باید از آن به‌عنوان بحرانی انسانی و ساختاری در نظام سلامت استان یاد کرد.

براساس اعلام رسمی دکتر پژمان شاهرخی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، استاندارد جهانی می‌گوید به ازای هر تخت بیمارستانی باید یک پرستار در حال خدمت باشد در حالی که بیمارستان‌های استان اکنون 3500 تخت فعال دارند، تنها 2116 پرستار در سیستم درمانی مشغول به کارند با احتساب توسعه تخت‌ها در آینده نزدیک، هرمزگان در آستانه کمبود بیش از سه‌هزار نیروی پرستار قرار دارد؛ عددی که نشان می‌دهد بار کاری هر پرستار چند برابر حد مجاز است.

این مسئله در خطبه‌های نماز جمعه بندرعباس و از زبان آیت‌الله محمد عبادی‌زاده نماینده ولی‌فقیه در هرمزگان و امام جمعه بندرعباس هم مطرح شد، وی گفت: جامعه پرستاری کشور با الگوگیری از سیره آن بانوی بزرگوار، در خط مقدم خدمت به بیماران و رفع آلام مردم قرار دارد و شایسته قدردانی و احترام ویژه است.

وی با اشاره به کمبود نیروی انسانی در حوزه سلامت تصریح کرد: تعداد پرستاران در مراکز درمانی با شمار بیماران تناسب ندارد و این موضوع علاوه بر فشار کاری بالا، موجب خستگی مفرط پرستاران و نارضایتی بیماران می‌شود. باید با برنامه‌ریزی دقیق و همکاری دانشگاه علوم پزشکی و مسئولان استانی برای رفع این مشکل چاره‌اندیشی کرد.

نماینده ولی‌فقیه در هرمزگان با قدردانی از فداکاری‌های پرستاران گفت: درک سختی و پیچیدگی شغل پرستاری تنها زمانی ممکن است که یکی از اعضای خانواده بیمار شود؛ در حالی‌که پرستاران هر روز در شرایط دشوار روحی و جسمی، با صبوری و عشق مشغول خدمت به مردم‌اند.

آیت‌الله عبادی‌زاده با ابراز نگرانی از روند رو به رشد مهاجرت پرستاران، افزود: بخشی از نیروهای متخصص پرستاری به‌دلیل کمبود امکانات، قراردادهای موقت و ضعف در تأمین معیشت، جذب کشورهای دیگر می‌شوند. این روند برای نظام سلامت کشور خسارت‌بار است و باید با حمایت جدی از این قشر خدوم متوقف شود.

وی با تأکید بر لزوم حفظ جایگاه حرفه‌ای پرستاران ادامه داد: گاهی به‌دلیل کمبود نیرو، پرستاران به انجام اموری خارج از شرح وظایف خود گماشته می‌شوند. مرز میان مسئولیت‌های پرستار و سایر کادر درمان باید به‌روشنی تعریف شود تا شأن حرفه‌ای آنان حفظ گردد.

فشار کاری و فرسودگی شغلی پرستاران

افزایش ساعت کاری، شیفت‌های فشرده و نبود نیروی جایگزین، پرستاران را در معرض خستگی مفرط و فرسودگی شغلی قرار داده است نتیجه‌ی طبیعی این وضعیت، کاهش کیفیت خدمات درمانی و افزایش احتمال خطاهای انسانی است؛ خطاهایی که گاه ممکن است جان بیماران را به خطر بیندازند.

در شرایطی که پرستاران کشور در خط مقدم دفاع از سلامت مردم قرار دارند، تداوم نابرابری در پرداخت‌ها و ضعف حمایت‌های معیشتی، موجب خروج تدریجی آنان از استان شده است به گفته رئیس دانشگاه علوم پزشکی، در چند ماه گذشته 40 پرستار از کار خود استعفا داده‌اند این یعنی از دست رفتن سرمایه‌ای انسانی که تربیت هرکدامشان هزینه و زمان قابل توجهی دربرداشته است.

معیشت سخت و گرانی مسکن؛ مانع بزرگ ماندگاری نیروها

یکی از ریشه‌های اصلی این بحران، گرانی افسارگسیخته مسکن در بندرعباس است وقتی اجاره خانه بین 10 تا 15 میلیون تومان در ماه و میانگین حقوق پرستار حدود 20 میلیون تومان است، دیگر نمی‌توان از او انتظار داشت در شهری گران‌قیمت بماند بندرعباس به شهری تبدیل شده که در آن پرستار نمی‌تواند پرستاری کند، چون نمی‌تواند زندگی کند.

دانشگاه علوم پزشکی در سال جاری پنج تفاهم‌نامه برای تأسیس هنرستان‌های بهیاری در شهرستان‌های میناب، بندرلنگه، قشم و بندرعباس منعقد کرده است بر اساس این طرح، از سال آینده سالانه 150 بهیار بومی وارد سیستم درمانی خواهند شد این اقدام هرچند مثبت است، اما در مقایسه با کمبود سه‌هزارنفری، تنها مسکنی موقت برای زخمی عمیق به‌حساب می‌آید.

از سوی دیگر، در حوزه بهداشت نیز گام‌هایی برداشته شده است؛ وجود 660 خانه بهداشت فعال و هزار بهورز در سطح استان و تفاهم‌نامه اخیر برای احداث 32 خانه بهداشت جدید، نشان می‌دهد که نگاه توسعه‌ای در حال شکل‌گیری است اما باید توجه داشت که زیرساخت بدون نیروی انسانی، به معنای ساختمان بدون جان است.

راه برون‌رفت چیست؟

بحران پرستاری در هرمزگان تنها با استخدام نیرو حل نمی‌شود؛ بلکه نیازمند بازنگری عمیق در سیاست‌های رفاهی، آموزشی و استخدامی وزارت بهداشت است.

راهکارهای پیشنهادی عبارت‌اند از ایجاد مسکن سازمانی ویژه پرستاران در بندرعباس و شهرهای صنعتی استان، افزایش حقوق و مزایا متناسب با هزینه‌های زندگی در جنوب کشور، جذب نیروهای بومی برای کاهش مهاجرت شغلی، استفاده از ظرفیت بخش خصوصی درمانی و مراکز خیّری برای پشتیبانی منابع انسانی.

سلامت مردم استان، وابسته به پایداری نیروی پرستاری است. هر پرستار کمتر یعنی چند بیمار بیشتر بر دوش دیگری، یعنی خستگی، اشتباه، فرسودگی و در نهایت، تهدید جان بیماران.

امروز وقت آن است که همه دستگاه‌ها، از وزارت بهداشت گرفته تا استانداری و نمایندگان مجلس، پرستار را در اولویت سیاست‌گذاری‌های خود قرار دهند. اگر پرستاران بمانند، سلامت هم می‌ماند.

یادداشت از میثم میرزاده مدیر دفتر خبرگزاری تسنیم در هرمزگان

انتهای پیام/864