محاسبات وارونه دشمنان بغداد
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- انتخابات اخیر در عراق، نه‌صرفاً یک رویداد دموکراتیک، بلکه یک نقطه عطف ژئوپلیتیکی به‌شمار می‌آید که محاسبات ازپیش‌طراحی‌شده بلوک غرب و تل‌آویو را به‌طور کامل مختل ساخته است. پروژه کلیدی آنان بر پایه کاهش مشارکت مردمی استوار بود؛ فرضیه‌ای که قرار بود به‌عنوان زمینه‌ساز و پیش‌شرطِ مراحل بعدیِ مداخله عمل کند.
این مراحل شامل «ایجاد شکاف‌های ساختاری و بحران‌سازی‌های جدید در بغداد» و در نهایت «توجیه مداخله نظامی مستقیم رژیم صهیونیستی و آمریکا ” بود. اما مشارکت گسترده و تاریخی شهروندان عراقی، این پیش‌شرط را به‌طور بنیادین از بین برد. اراده ملی عراق که در پای صندوق‌ها تجلی یافت، مستقیماً پروژه تحریم و بی‌اعتبارسازی روند سیاسی را خنثی کرد.
این بیداری جمعی، آشکار ساخت که جامعه عراق نه‌تنها زیر فشار، تسلیم نمی‌شود، بلکه فعالانه در مسیر تثبیت حاکمیت و استقلال خود گام برمی‌دارد. این شکست، ایالات متحده و اسرائیل را در مقابل یک معمای بغداد قرار داده است: چگونه می‌توان بر کشوری که اراده ملت آن، نقشه‌های سیاسی را باطل می‌کند، سلطه راهبردی اعمال نمود؟
با وجود فروپاشی پیش‌شرط اولیه، ماشین توطئه غرب و صهیونیسم دست از تلاش برنداشته است. استیصال راهبردی آن‌ها اکنون به مرحله بازطراحی سناریوهای پسینی معطوف شده است. هدف این مرحله، نه لغو نتایج انتخابات، بلکه ایجاد تلاطم در حساس‌ترین مقطع یعنی فرایند تشکیل دولت و ائتلاف‌سازی است. واشنگتن از طریق کانال‌های سیاسی و رسانه‌ای تحت نفوذ خود در عراق، در حال تشدید تلاش‌ها برای دامن‌زدن به تقابلات سمی میان جریان‌های داخلی است.
این تقابل هدفمند، می‌خواهد جبهه‌های مستقل و نیروهای ملی‌گرا را تضعیف کند تا دولت آتی، شکننده و متأثر از فشارهای خارجی شکل گیرد. در این برهه حساس، مسئولیت جریان‌های شیعی و ملی‌گرای عراقی به بالاترین حد خود رسیده است. همگرایی و انسجام میان این نیروها تنها راه برای تضمین ثبات است. هرگونه واگرایی یا بروز تنش داخلی دقیقاً همان نقطه اتکایی است که مراکز تصمیم‌گیری در واشنگتن برای تداوم پروژه بی‌ثباتی مزمن در منطقه به آن چشم دوخته‌اند. لذا، اجماع ملی در فرایند دولت‌سازی، نه یک انتخاب سیاسی، بلکه پیروزی استراتژیک ملت عراق در برابر مداخله‌جویان محسوب می‌شود.
تجربه گذشته عراق ثابت کرده است که گفتمان مقاومت، صرفاً یک شعار نیست؛ بلکه یک دکترین سیاسی-امنیتی مدون است. این دکترین، در مواجهه با ترورها، جنگ‌های اقتصادی و عملیات‌های رسانه‌ای، پاسخی هوشمندانه ارائه داده است. مقاومت با سازماندهی موفق مردمی و همسو کردن احزاب مستقل، ساختار امنیت ملی عراق را از وابستگی به قدرت‌های خارجی رهانده است.
این سازماندهی، نقش «باطل‌السحر» طرح‌های آشوب‌محور غرب را ایفا می‌کند و مسیر را برای ظهور یک دولت مقتدر و مستقل هموار می‌سازد. خشم امروز دشمنان در بغداد، بازتاب مستقیم شکست طرحی است که هدف آن، بازگرداندن عراق به دایره بحران‌های خطرناک بود. بر همین اساس، مشارکت تاریخی مردم و اتحاد نیروهای ملی، سدی شکست‌ناپذیر در برابر هرگونه مداخله خارجی ایجاد کرده است.
انتهای پیام/