مس سونگون؛ معدن ثروت یا کارگاه مصرف نیروی غیربومی؟

به‌گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، در روزگاری که توسعه صنعتی باید دست در دست عدالت اجتماعی پیش برود، ورزقان یکی از همان نقاطی است که صدای مردمش این روزها بلندتر از همیشه به گوش می‌رسد؛ شهری معدنی با سهمی بزرگ در اقتصاد کشور، اما با بهره‌ای کوچک از ثروتی که زیر پایش جریان دارد.

سال‌هاست که غول مس سونگون، به‌عنوان یکی از پیشران‌های اصلی تولید در شمال‌غرب، نام ورزقان را در سطح ملی برجسته کرده است، اما آن‌گونه که اهالی می‌گویند، این برجستگی هنوز نتوانسته زندگی روزمره مردم را متحول کند.

دغدغه مردم قره‌داغ، ساده اما عمیق‌ است؛ اشتغال پایدار برای فرزندان، حضور کارکنان در خود منطقه، توسعه زیرساخت‌هایی که به‌جای انتقال درآمدها به نقاط دیگر، به آبادانی خود شهرستان منجر شود.

این‌ها روایت جغرافیایی است که در آن، یک معدن بزرگ، شهری کوچک را در میان معادلات پیچیده توسعه، عدالت و توقع عمومی قرار داده است.

حجت‌الاسلام علیرضا فضلی، امام جمعه ورزقان با انتقاد از رویه هزینه‌کرد درآمدهای مس سونگون، اظهار کرد: سونگون نه فقط یک معدن، بلکه باید موتور توسعه ورزقان باشد. آزمون‌ها و طرح‌های جدید نباید ورزقان را به کارگاه مصرف نیروی بیرونی تبدیل کند، بلکه باید فرصت‌‌سازی برای خود مردم منطقه را در اولویت قرار دهد.

وی با تأکید بر ضرورت توزیع عادلانه منافع معادن، خاطرنشان کرد: درست نیست درآمد حاصل از مس سونگون در شهرهای دیگر خرج شود، در حالی که خانواده‌های بسیاری از کارکنان حاضر نیستند در خود ورزقان ساکن شوند. این روند نه به توسعه منطقه کمک می‌کند و نه با عدالت همخوانی دارد.

امام‌جمعه ورزقان با اشاره به هزینه‌های سنگین رفت‌وآمد و ریسک‌های جاده‌ای گفت: به جای این هزینه‌ها، بهتر است زیرساخت‌های شهری تقویت و مجتمع‌های مسکونی و سازمانی برای اقامت دائمی کارکنان مس در ورزقان ساخته شود تا پیوند کارکنان با شهر محکم‌تر و حضورشان پایدارتر باشد.

فضلی تصریح کرد: طبق ضوابط قانونی، سرویس ایاب‌وذهاب مجتمع مس سونگون باید تا خود شهر ورزقان ادامه یابد و اجرای همین بند می‌تواند یک اقدام عملی و مؤثر برای توسعه و رونق اقتصادی شهرستان باشد.

انتهای پیام/