بهزیستی فارس؛ قربانی تازه مداخلات غیر تخصصی، سیاسیکاری و سهمخواهی!
به گزارش بخش استانها در وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از شیراز، در روزهایی که جامعه با بحرانهای اقتصادی، روانی و اجتماعی دستوپنجه نرم میکند، انتظار میرود نهادهایی چون سازمان بهزیستی، از هرگونه حاشیه و دخالتهای غیرتخصصی، و سهم خواهی سیاسی کارانه دور بمانند. اما آنچه این روزها در خصوص انتصاب مدیرکل بهزیستی فارس در جریان است، زنگ خطری جدی برای سلامت اداری و اعتماد عمومی به شمار میرود.
بر اساس اخبار رسمی، حکم انتصاب مدیرکل جدید بهزیستی فارس از سوی ریاست سازمان بهزیستی کشور صادر شده است،و بلافاصله دستور معارفه هم داده شد . با این حال، اجرای این حکم و معارفه بنا به دلایلی نامعلوم متوقف شده و هنوز به مرحلهی عملیاتی نرسیده است. پرسش اساسی اینجاست: چه کسی یا چه کسانی در برابر اجرای یک حکم قانونی ایستادهاند؟ و با چه مجوزی؟
شنیدهها حاکی از آن است که برخی افراد با سفر به تهران و رایزنیهای غیررسمی، تلاش کردهاند مانع از ابلاغ و اجرای این حکم شوند. آیا بهزیستی هم باید قربانی سهمخواهیهای محفلی و رقابتهای پشتپرده شود؟ آیا منافع شخصی و سیاسی، بار دیگر بر مصالح عمومی و نیازهای اقشار آسیبپذیر ترجیح داده شده است؟
سازمان بهزیستی، نهادی است که مأموریت آن حمایت از کودکان بیسرپرست، زنان سرپرست خانوار، سالمندان، معلولان، بیماران روانی و خانوادههای در معرض آسیب است. این نهاد، نه میدان رقابتهای جناحی است و نه جایگاه آزمونوخطای سیاسیون. هرگونه اخلال در روند مدیریتی آن، مستقیماً بر زندگی هزاران خانواده تأثیر میگذارد.
اگر قرار باشد حتی در چنین نهادی، انتصاب مدیرکل به جای آنکه بر اساس شایستگی و نیازهای تخصصی باشد، به صحنهی چانهزنیهای محفلی بدل شود، باید نگران آیندهی ساختار رفاه اجتماعی کشور بود. این روند نهتنها به تضعیف کارآمدی سازمان منجر میشود، بلکه اعتماد عمومی را نیز بهشدت خدشهدار میکند.
مردم حق دارند بدانند چه کسانی و با چه انگیزهای، در برابر اجرای یک حکم قانونی ایستادهاند. آیا این افراد پاسخگوی تأخیر در ارائه خدمات به مددجویان خواهند بود؟ آیا کسی از آنها خواهد پرسید که چرا منافع شخصی را بر مصالح عمومی ترجیح دادهاند؟
سکوت در برابر این مداخلات، به معنای تأیید آنهاست. رسانهها، نهادهای نظارتی و افکار عمومی باید با حساسیت، این روند را زیر ذرهبین ببرند. بهزیستی جای معامله نیست. این نهاد، پناهگاه آخر بسیاری از شهروندان است؛ و نباید اجازه داد که به حیاطخلوت سیاسیون بدل شود.
انتهای پیام/424