انتقادات بیپرده دانشجویان از عملکرد استاندار لرستان/ کشت خشخاش جای گندم را گرفت!
در این آیین، جمعی از دانشجویان و نمایندگان تشکلهای دانشجویی به بیان دغدغهها، مسائل و مشکلات استان لرستان پرداختند و خواستار توجه بیشتر مسئولان به مطالبات دانشجویی و توسعه استان شدند.
علیرضا دهقان، دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه لرستان، به تشریح دیدگاهها و مطالبات این تشکل پرداخت که مشروح سخنان وی در ادامه میآید:
حضرتعالی فرزند لرستان هستید، سالها در کسوت معاونت سیاسی ـ امنیتی همین استان فعالیت داشتهاید و اکنون بیش از یک سال است که عالیترین مقام اجرایی لرستان را بر عهده دارید. بنابراین، نه زمانی برای «آشنایی» نیاز بوده و نه بهانهای برای «ناآشنایی» پذیرفتنی است.
جناب آقای شاهرخی! امروز در حالی میزبان شما هستیم که این نخستین دیدار رسمی شما با بدنه دانشجویی پس از گذشت یک سال است. این موضوع برای ما محل سؤال و البته گلایه است؛ چگونه است که فرصت برای گعده و گفتوگوی مفصل با «بلاگرهای اینستاگرامی» فراهم میشود، اما دانشجو که چشم بیدار جامعه است باید یک سال پشت درِ اتاق شما منتظر بماند؟ آیا تبیین عملکرد برای اینفلوئنسرها اولویتی بالاتر از فضای نخبگانی دارد؟
جناب استاندار، شنیدهایم و دیدهایم که شما اهل حسابوکتابید و به زبان آمار سخن میگویید؛ لکن ما امروز میخواهیم با زبان واقعیت با شما صحبت کنیم، نه با «انشاهای مدیریتی».
ماههاست که فضای رسانهای استان از کلیدواژهای به نام «سند توسعه استان» و 107 پروژه کلیدی اشباع شده است. نخست باید منصفانه مطالبه کرد؛ تدوین این سند و داشتن برنامه، فینفسه اقدامی کمسابقه و قابل تقدیر است.
اما آقای استاندار، این سند کجاست؟ چرا هیچ نسخهای از آن منتشر نمیشود؟ این سند با چه معیارهایی تدوین شده که نخبگان دانشگاهی از محتوای آن بیخبرند؟
شما از 107 پروژه کلیدی سخن میگویید؛ این 107 پروژه دقیقاً چیستند؟ فهرست آنها کجاست؟ چرا شفافیتی در این زمینه وجود ندارد؟ آیا نگرانید که اگر نام و نشان این پروژهها منتشر شود، فردا دانشجویان و مردم، درصد پیشرفت آنها را با خطکش محاسبه کنند و عیار وعدهها مشخص شود؟ما از شما درصد عملیاتیشدنِ واقعی میخواهیم، نه کلیاتِ روی کاغذ.
جناب استاندار! قصه «سد معشوره» دیگر به یک «تراژدی ملی» برای دشتهای تشنه کوهدشت و رومشکان تبدیل شده است. معشوره سالهاست در پاسکاری میان وزارت نیرو و مدیریت استان خاک میخورد. چرا پیشرفت فیزیکی این سد حیاتی همچنان تا این اندازه کند است؟ شما وعده «رصد روزانه» وضعیت پروژه را داده بودید.
امروز بهدلیل عدم حمایت از کشاورزان و نبود آب، شاهد تغییر الگوی کشت به سمت تباهی هستیم. حتماً خبر دارید که در برخی نقاط استان، جای خوشههای طلایی گندم را بوتههای «خشخاش» گرفته است.
این یک فاجعه است! استانی که باید انبار غله کشور باشد، در حال تبدیلشدن به زمینی برای کشت مواد مخدر است. چرا نظارتها تا این اندازه سست شده؟ چرا جهاد کشاورزی در این زمینه منفعل است؟ این حجم از کشت گیاهان مخدر، فردا به اعتیاد جوانان همین استان منجر خواهد شد. این دیگر صرفاً یک مشکل کشاورزی نیست؛ بلکه بحرانی فرهنگی و امنیتی است.
و اما برویم سراغ زخم کهنه 14 ساله؛ راهآهن دورود ـ خرمآباد؛ پروژهای که قرار بود لرستان را از بنبست خارج کند. کلنگ این پروژه در سال 1390 به زمین خورد. کودکی که آن سال به دنیا آمد، امروز نوجوان است؛ اما هنوز سوت قطار را نشنیده است.
در دنیای امروز، توسعه بدون اتصال به کریدورهای لجستیکی معنا ندارد. راهآهن خرمآباد، شریان حیاتی اتصال لرستان به اقتصاد ملی است. طولانیشدن این پروژه، توجیه اقتصادی آن را زیر سؤال برده و نرخ استهلاک سرمایه را افزایش داده است. پیمانکاران بهطور مداوم از کمبود بودجه گلایه دارند و با این سرعت حلزونی، این پرسش جدی مطرح است که آیا صدای سوت قطار به گوش نسل ما خواهد رسید؟ جناب استاندار! ما از شما «تاریخ» میخواهیم؛ تاریخ دقیق، نه وعدههای کیفی. صریح بفرمایید در کدام ماه و کدام سال این پروژه افتتاح خواهد شد.
وعده دادهاید که سالانه 20 هزار شغل در استان ایجاد میکنید؛ عددی بزرگ که طبق مصاحبه معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری، 50 درصد آن محقق شده است.
اما جناب آقای شاهرخی! بیایید به آمارهای رسمی نگاه کنیم. طبق آخرین آمار، شاخص فلاکت در لرستان به 45 درصد رسیده و نرخ بیکاری بر عدد 8 درصد ایستاده است؛ بهطوری که استان در رتبه سوم فلاکت کشور قرار دارد.
سؤال روشن ما این است: اگر نیمی از وعده ایجاد 20 هزار شغل محقق شده، چرا همچنان در قلههای فلاکت و بیکاری ایستادهایم؟ این تناقض میان «وعدههای شیرین» و «واقعیت تلخ» را برای افکار عمومی توضیح دهید.
در گزارشهای رسمی اعلام کردهاید که سال گذشته 65 میلیون دلار سرمایهگذاری خارجی از کشورهای چین، کانادا و تاجیکستان برای اجرای پروژههای صنعتی به استان جذب شده است.
آقای شاهرخی! 65 میلیون دلار رقم کمی نیست. تزریق چنین سرمایهای به اقتصاد نحیف لرستان باید مانند یک شوک جدی عمل میکرد و بازار کار و معیشت مردم را متحول میساخت. سؤال صریح دانشجویان و جامعه این است: این منابع دقیقاً در کدام کارخانه، کدام پروژه و کدام زیرساخت هزینه شده که مردم اثر آن را در سفره خود نمیبینند؟ خروجی ملموس این سرمایهگذاریها تاکنون چیزی فراتر از آمارها و گزارشهای تصویری از سفرهای خارجی نبوده است. اگر دلاری وارد این استان شده، آدرس شفاف آن را اعلام کنید.
امروز صنایع استان یکی پس از دیگری در حال تبدیلشدن به موزههای تاریخی هستند: • فولاد ازنا که اسکلتهای آن پوسیده است. • پارسیلون؛ که زمانی نگین صنعت بود و امروز متروکه شده است. • شهرک فارسیت دورود؛ که بحث آن حتی به مناظرههای انتخاباتی ریاستجمهوری نیز کشیده شد. • یخچالسازی و صنایع بروجرد و دهها واحد نیمهجان دیگر. برای احیای این ظرفیتها چه اقدام مشخصی انجام دادهاید؟
وقتی آمار آسیبهای اجتماعی، نرخ خودکشی و کاهش سن اعتیاد در استان را مشاهده میکنیم، یعنی بودجههای فرهنگی در جای درست هزینه نشدهاند.
جناب آقای شاهرخی! رسم جنبش دانشجویی فقط فریادزدن نیست؛ ما برای حل مسائل، پیشنهاد داریم. برای عبور از این وضعیت، راهکارهای فوری و عملیاتی روی میز است که با افزایش ارتباط شما با قشر دانشگاهی قابل تحقق خواهد بود. به فرموده امامین انقلاب اسلامی، دانشگاه جایگاه حل مسائل کشور است و دانشجویان با خلاقیت و نیروی جوانی میتوانند گرههای کشور را بگشایند. عملکرد و برنامههای خود را در پشت درهای بسته ادارات محصور نکنید. دانشگاه آمادگی کامل دارد تا بهعنوان بازوی مشورتی و نظارتی، در فرآیند مدیریت استان به شما کمک کند.
جناب آقای شاهرخی! زمان آزمونوخطا گذشته است. شما «بومی» و «باتجربه» هستید؛ بنابراین سطح انتظارات از شما دوچندان است. دانشجویان از شما نه «گفتاردرمانی» میخواهند و نه «شعار».
ما دو خروجی حیاتی از این جلسه مطالبه میکنیم که انتظار داریم از همین فردا پیگیری شود: 1. ایجاد بسترهای پایدار برای ارتباط مستمر و مؤثر با دانشجویان و نخبگان استان. 2. شفافسازی و انتشار سند توسعه استان لرستان بهعنوان برنامه راهبردی استانداری.
سخنانم را با جملهای از رهبر معظم انقلاب اسلامی به پایان میبرم: «مسئولان باید در جمهوری اسلامی عملکرد خودشان را بهطور واضح در اختیار مردم قرار بدهند؛ به مردم اطلاعرسانی کنند، خبر بدهند و پیشرفتها را بگویند. اگر واقعاً موانعی وجود دارد، آنها را نیز شفاف با مردم در میان بگذارند.»
ما بهعنوان فرزندان انقلاب، حامی هر مدیری هستیم که دلسوزانه کار کند و از همین تریبون، آمادگی خود را برای پیشرفت و حل مسائل استان اعلام میداریم.