وداع آخر با فرزند دامغان/ پیکر آیتالله شاهچراغی در حسنآباد آرام گرفت +تصاویر
مردم روستای حسنآباد، از ساعات اولیه ورود پیکر مطهر، با حضور پرشور و چشمانی اشکبار در مسیر تشییع حاضر شدند و با ذکر صلوات و نوحهخوانی، پیکر این عالم وارسته را تا آرامگاه ابدیاش همراهی کردند.
علما، روحانیان و طلاب دامغان با پیکر آیتالله شاهچراغی وداع کردند+تصاویر
وداع باشکوه مردم دامغان با پیکر آیتالله شاهچراغی
یادداشت| تشییع آیتالله شاهچراغی و رمزگشایی از یک پیام اجتماعی
فضای روستا در روز خاکسپاری، آکنده از حزن و اندوه بود و پیر و جوان، زن و مرد، با سکوتی سنگین و دلهایی آکنده از غم، وداعی بینظیر و ماندگار با روحانیای داشتند که عمر خود را در مسیر علم، تبلیغ دین و خدمت به مردم سپری کرده بود.
آیتالله شاهچراغی روز شنبه بیستودوم آذرماه 1404، در سن 91 سالگی، پس از یک دوره بیماری، در بیمارستانی در سمنان دعوت حق را لبیک گفت و خبر درگذشتش موجی از تأثر را در میان مردم استان و شاگردانش برانگیخت.
پیش از خاکسپاری، آیین وداع با پیکر مطهر این عالم ربانی در مسجد جامع دامغان برگزار شد؛ آیینی که با حضور خانواده آن عالم فقید، روحانیون، علما و اقشار مختلف مردم همراه بود و حال و هوایی معنوی به خود گرفت.
در این مراسم، حاضران با قرائت قرآن، ذکر مصیبت و بیان خاطراتی از سیره اخلاقی و علمی آیتالله شاهچراغی، یاد و نام او را گرامی داشتند و از نقش اثرگذار وی در تربیت طلاب و تقویت باورهای دینی سخن گفتند.
خاکسپاری در روستای حسنآباد، به عنوان زادگاه آن مرحوم، برای بسیاری از اهالی منطقه یادآور سالها سادهزیستی، مردمیبودن و ارتباط صمیمانه این عالم دینی با مردم بود؛ ویژگیهایی که او را در دلها ماندگار کرده است.
آیتالله شاهچراغی به عنوان عالمی عامل، در تربیت نسل جوان و حمایت از محرومان نقشآفرین بود. مردم استان سمنان او را به عنوان پدری مهربان میشناختند که همیشه در دسترس بود.
مراسم خاکسپاری، فرصتی برای یادآوری خدماتش شد و نشان داد که چگونه یک زندگی وقفشده برای مردم، میتواند الهامبخش نسلها باشد. این مراسم علاوه بر جلوهای از همبستگی اجتماعی، بار دیگر جایگاه عالمان دینی در میان مردم این خطه را به تصویر کشید و نشان داد که یاد و راه چنین شخصیتهایی، پس از رحلت نیز در دل جامعه زنده خواهد ماند.
میراث آیتالله شاهچراغی فراتر از مناصب رسمی است؛ او به عنوان پدری مهربان برای مردم سمنان شناخته میشد که در تربیت نسل جوان و حمایت از محرومان کوشید.
آری، این مراسم نه تنها پایان یک زندگی پربار بود، بلکه آغاز یادمانی ابدی برای خدماتش به انقلاب و جامعه دینی محسوب میشود.