اتصال بنگاههای کوچک به بزرگ، راهکاری برای کاهش هزینهها و افزایش بهرهوری
به گزارش بخش اقتصاد وبانگاه بر اساس دادههای منتشرشده در ایسنا، کارشناسان معتقدند بنگاههای کوچک و متوسط نقش حیاتی در افزایش رشد اقتصادی، اشتغال، تولید ثروت و کاهش فقر و نابرابری دارند. توسعه و حمایت از این بنگاهها، راهبردی مهم برای هدایت بخش غیررسمی بازار به سوی اقتصاد مولد است.
اگرچه کسبوکارهای بزرگ به دلیل سهم بالایشان از بازار حائز اهمیت هستند، کسبوکارهای کوچک نیز به همان اندازه و حتی بیشتر اهمیت دارند؛ زیرا چرخ صنعت را میگردانند و بخش بزرگی از مالیات کشور از طریق آنها پرداخت میشود.
به گفته کارشناسان بازار کار، کسبوکارهای خرد و کوچک در افزایش نرخ مشارکت اقتصادی مؤثر بوده و موجب رشد اقتصاد و رونق بازار کار میشوند.
اتصال کسبوکارها و بنگاههای صنعتی خرد و کوچک به بنگاههای بزرگ، ضمن افزایش قدرت رقابتپذیری در بازارها، بازاریابی و فروش محصولات آنها را بهبود میبخشد. این موضوع در سالهای اخیر به یکی از محورهای سیاستگذاریهای اقتصادی و اجتماعی کشور تبدیل شده و به عنوان راهکاری کلیدی برای کاهش نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی مطرح شده است.
بنگاههای خرد و کوچک در مناطق محروم و کمبرخوردار به عنوان بازیگران فعال در اقتصاد تولیدی شناخته میشوند و امکان رقابتپذیری برای آنها در بازار کار فراهم میشود.
سیدمالک حسینی، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت کار، در سفر اخیر خود به استان فارس، بر ضرورت توسعه مدلهای جدید کسبوکار در شرایط کنونی کشور تأکید کرد و نقش جوانان خلاق و نوآور و شناسایی الگوهای نوین کسبوکار را راهکاری مؤثر برای عبور از چالشهای اقتصادی کشور دانست.
وی با اشاره به کاهش منابع مالی دولت در حوزه اشتغال و تولید، افزود: تجربههای موفق نشان میدهد که اتصال بنگاههای کوچک و متوسط به بنگاههای بزرگ و بهرهگیری از ظرفیت شرکای راهبردی، میتواند هزینهها را کاهش داده و بهرهوری را افزایش دهد.
به اعتقاد معاون وزیر کار، مدل اتصال تولیدکنندگان خرد به برندهای بزرگ در شرایط کنونی فضای کسبوکار کشور قابل اجراست و زنجیرهکردن ظرفیتهای جزیرهای و امکانات و منابع قابل توجه اما منفصل از هم، به شکل معناداری در کاهش هزینههای تولید و افزایش بهرهوری منابع مؤثر خواهد بود.
حسینی با تأکید بر این موضوع، افزود: بررسیهای میدانی نشان میدهد بهکارگیری و همافزا کردن ظرفیتهای موجود در توسعه بنگاهها در مقایسه با سرمایهگذاریهای جدید برای راهاندازی کسبوکارها بین ۲۰ تا ۸۰ درصد در کاهش هزینهها مؤثر است. در مدل اتصال بنگاهها حتی اگر در آغاز با سختیهایی همراه باشد و موفقیت چشمگیری حاصل نشود، با گذشت زمان، موفقیت بالای این مدل تضمین شده است.
به گفته وی، بسیاری از واحدهای خرد، کوچک و متوسط به واسطه محدودیتهای منابعی که دارند، از ساختارهای سازمانی توسعهیافته و واحدهای حرفهای در پیگیری موضوعات و مسائل مالی و اداری برخوردار نیستند. از این رو، در برابر سازوکارها و دیوانسالاری پیچیده در حوزههای مالی و اداری با چالشهایی مواجه میشوند که فرایند تولید و ارائه خدمات آنها را با چالشهای جدی روبهرو میکند. وجود یک نهاد تخصصی مشترک خدمتدهنده میتواند تحولی جدی همراه با کاهش هزینه مالی و زمان برای گرفتن این خدمات را برای آنها فراهم کند.
در حال حاضر، اتصال کسبوکارها و بنگاههای صنعتی خرد و کوچک به بنگاههای بزرگ در بسیاری از کشورها به عنوان الگویی موفق تجربه شده است. این امر ضمن افزایش قدرت رقابتپذیری در بازارها، بازاریابی و فروش محصولات آنها را بهبود بخشیده است.
بنگاههای کوچک و متوسط به عنوان موتور محرکه رشد اقتصادی کشور مطرح هستند و طی سالهای اخیر نقش و جایگاه آنها در اقتصاد کشور برجستهتر شده است.
از مهمترین کارکردهای این بنگاهها، اشتغالزایی، کارآفرینی، رشد اقتصادی، خلق ایدههای نو، افزایش رقابتپذیری کالا در بازارهای جهانی و تجمیع پساندازها و سرمایههای خرد است. با اتصال این بنگاهها به صنایع و بنگاههای بزرگ میتوان در سطح وسیعتری این کارکردها را قوت بخشید.
SMEها یا بنگاههای خرد و متوسط به دلیل ضعف در دسترسی به منابع مالی و کمبود قدرت چانهزنی نیازمند حمایت دولت هستند و این حمایت باید در حوزههای مالیاتی، بانکی، گمرکی و ارزی صورت گیرد.
به اعتقاد کارشناسان بازار کار، شرکتهای کوچک و متوسط بخش مهمی از اقتصاد هر کشوری هستند که به رشد و توسعه آن کشور کمک میکنند. بسیاری از آنها برای آنکه بتوانند سهم خود را از بازارهای جهانی کسب کنند درصدد تقویت خود برمیآیند و از طریق اتصال با شرکتها، بنگاهها و صنایع بزرگ قدرت رقابتپذیری در بازارهای جهانی را افزایش میدهند.
در اکثر کشورهای دنیا، بخش قابل ملاحظهای از فعالیتهای اقتصادی توسط شرکتهای کوچک و متوسط انجام میشود، زیرا رونق این بنگاهها منجر به کاهش نرخ مشارکت نیروی کار در شغلهای کاذب و غیررسمی میشود. از این رو دولتها با تدابیر مختلف تلاش میکنند رقابتپذیری آنها را به گونهای بالا ببرند که توان رقابت در بازارهای جهانی را به دست آورند.