نجات غریق؛ از مأموریت انسانی تا مسیر قهرمانی

در دهههای گذشته، نجات غریق بیشتر با کارکرد امدادی شناخته میشد، اما با شکلگیری مسابقات رسمی، لیگها و اردوهای تیم ملی، بهتدریج جایگاه حرفهایتری پیدا کرد. امروز این رشته دارای ساختار فدراسیونی، برنامههای استعدادیابی و مسیر مشخص برای حضور در رقابتهای منطقهای و جهانی است.
رشد نجات غریق بهویژه در استانهایی که از ظرفیتهای انسانی و آبی برخوردارند، چشمگیر بوده است. استان کردستان نیز طی سالهای اخیر با وجود محدودیت زیرساختها، توانسته با تکیه بر استعدادهای بومی، نام خود را در میان استانهای فعال این رشته مطرح کند.
شناگران کردستانی با حضور مستمر در مسابقات کشوری، نشان دادهاند که فاصله جغرافیایی و کمبود امکانات، مانع پیشرفت نیست. آنچه این مسیر را هموار کرده، ترکیبی از پشتکار ورزشکاران، نقش مربیان و پیگیری هیئتهای ورزشی بوده است.
نجات غریق در سطح ملی اکنون وارد مرحلهای شده که انتخابیهای سختگیرانه و اردوهای مرحلهای، معیار اصلی رسیدن به تیم ملی محسوب میشود. دیگر صرفاً سابقه یا نام استان تعیینکننده نیست، بلکه آمادگی فنی، توان جسمانی و استانداردهای حرفهای در اولویت قرار گرفته است.
در چنین شرایطی، دعوت ورزشکاران استانی به اردوهای تیم ملی، نهتنها یک موفقیت فردی، بلکه نشانهای از پویایی آن استان در این رشته تلقی میشود؛ فرصتی که میتواند به تثبیت جایگاه نجات غریق در مناطق کمتر برخوردار کمک کند.
در همین چارچوب، دومین مرحله اردوی انتخابی و آمادگی تیم ملی نجات غریق آقایان کشور طی روزهای 30 آذر تا سوم دیماه به میزبانی تهران برگزار میشود. این اردو با هدف ارزیابی دقیقتر نفرات، ارتقای آمادگی فنی و نهاییسازی ترکیب تیم ملی در دستور کار فدراسیون قرار گرفته است.
با اعلام کادر فنی فدراسیون، آرین صلواتی، شناگر توانمند کردستانی به این مرحله از اردو فراخوانده شده است؛ دعوتی که حاصل عملکرد فنی قابل قبول و حضور مؤثر او در رقابتها و مراحل پیشین انتخابی به شمار میرود.
این اردو به مدت چهار روز در مجموعه ورزشی آزادی تهران برگزار خواهد شد و شرکتکنندگان در آن، زیر نظر مربیان تیم ملی، در بخشهای مختلف مهارتی، سرعتی و امدادی مورد سنجش قرار میگیرند؛ آزمونی که نقش تعیینکنندهای در ادامه مسیر ملیپوش شدن دارد.
دعوت یک شناگر کردستانی به اردوی تیم ملی نجات غریق، نشانهای روشن از ظرفیتهای مغفولمانده استانها در رشتههای تخصصی است؛ ظرفیتی که در صورت حمایت هدفمند، میتواند به پشتوانهای پایدار برای تیمهای ملی تبدیل شود. با این حال، تداوم این مسیر نیازمند نگاه جدیتر به زیرساختها، امکانات تمرینی و حمایت عملی از ورزشکاران است؛ مطالبهای که اگر محقق نشود، استعدادها همچنان با دشواریهای مضاعف مسیر قهرمانی را طی خواهند کرد.