هزینه دلاری دقایق حضور اوریه در پرسپولیس؛ بازخوانی پرونده فسخ یک قرارداد

فسخ قرارداد سرژ اوریه، مدافع ساحل عاجی، با پرسپولیس و هزینه‌های ناشی از آن، بار دیگر بحث مدیریت قراردادها و نظارت بر هزینه‌های فوتبال ایران را به صدر اخبار آورد.

فسخ قرارداد سرژ اوریه با پرسپولیس، مدافع ساحل عاجی، واکنش‌های زیادی را به همراه داشته است. برخی با محاسبه دقایق حضور او در زمین و قرارداد دلاری‌اش با پرسپولیس، هزینه هر دقیقه بازی او را حدود ۱۵۰۰ دلار تخمین زده‌اند.

به گزارش بخش ورزشی وبانگاه ، پرسش اصلی اینجاست که چه کسانی مسئول انتخاب این بازیکنان و مربیان برای فوتبال ایران هستند که بدون کارایی لازم، مبالغ هنگفتی را به دلار از بیت‌المال دریافت می‌کنند؟ چرا مدیرانی که این هزینه‌ها را تحمیل می‌کنند، بازخواست نمی‌شوند؟

مشکل تنها به پرسپولیس و اوریه محدود نمی‌شود. در تابستان جاری، باشگاه پرسپولیس برای فسخ قرارداد بازیکنانی مانند سعید مهری، سردار دورسون و وحید امیری نیز مبالغ قابل توجهی پرداخت کرد. بازیکنان حرفه‌ای اغلب حاضر نیستند از حق خود بگذرند و فسخ قرارداد را نمی‌پذیرند.

وحید هاشمیان که در ابتدا خواستار جذب این بازیکنان نشده بود، مبلغ کامل قرارداد خود، یعنی ۵۰ میلیارد تومان را دریافت کرد و از پرسپولیس جدا شد. با احتساب فسخ قرارداد اوریه، پرسپولیس تا هفته هشتم لیگ برتر، حدود ۱۵۰ میلیارد تومان غرامت پرداخت کرده است.

باشگاه استقلال نیز در فصل اخیر، با مدیریت تاجرنیا، مبلغی مشابه را برای فسخ قرارداد بازیکنان و جذب بازیکنانی مانند جنپو و نازون هزینه کرده است. مس رفسنجان نیز با آوردن رسول خطیبی و کنار گذاشتن چند بازیکن، با شکایت آن‌ها مواجه شد و مجبور به پرداخت غرامتی بالغ بر ۱۰۰ میلیارد تومان شد. پس از جدایی خطیبی، این باشگاه باید به او و دستیارانش نیز غرامت پرداخت کند.

باشگاه فولاد نیز با یحیی گل‌محمدی روالی مشابه را در پیش گرفته و در انتهای جدول قرار دارد. به زودی گل‌محمدی و دستیارانش و خریدهای او جدا خواهند شد و یک گروه جدید جایگزین آن‌ها خواهند شد.

اگر هزینه خسارات پرداختی توسط تیم‌های ثروتمند لیگ برتر را به طور میانگین ۱۵۰ میلیارد تومان در نظر بگیریم، این مبلغ از کل بودجه تیم‌هایی مانند خیبر، فجر یا شمس آذر و حتی ذوب آهن بیشتر خواهد بود. با جمع‌آوری این خسارات، به رقمی نزدیک به ۱۰۰۰ میلیارد تومان خواهیم رسید.

پرسش نهایی این است که چه مدیریتی در فوتبال ایران حاکم است که با هنرنمایی در بستن قراردادها، خسارت‌های سنگینی را به فوتبال تحمیل می‌کند؟ چرا هیچ‌کس جلوی این فاجعه را نمی‌گیرد؟

 

©‌ وبانگاه, خبر ورزشی
دکمه بازگشت به بالا