سندروم پشیمانی از رأی نوامبر

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- با گذر از سال اول ریاست‌جمهوری و در آستانه دو نبرد حساس انتخاباتی، نشانه‌های روشنی از رویگردانی رأی‌دهندگان آمریکایی از جبهه دونالد ترامپ نمایان شده است. این پدیده که می‌توان آن را «سندروم پشیمانی از رأی نوامبر» نامید، حاصل جمع شکست‌های اقتصادی داخلی و بحران‌سازی‌های پرهزینه در عرصه سیاست خارجی است که اعتماد عمومی را به‌شدت خدشه‌دار کرده است. نظرسنجی‌های اخیر از جمله نظرسنجی هیل و سی‌بی‌اس نیز جملگی نشان‌دهنده مخالفت بیش از دوسوم از شهروندان آمریکایی با رویکرد اقتصادی دولت کنونی آمریکاست.

ترامپ که با وعده «دوباره آمریکا را بزرگ کن» بر کرسی قدرت تکیه زد، اکنون در مواجهه با واقعیت‌های اقتصادی قرار دارد که با شعارهای او سنخیتی ندارند. رشد تورم افسارگسیخته، کسری بودجه تاریخی و ناتوانی در مدیریت نابرابری‌های فزاینده، سفره طبقه متوسط و کارگران آمریکایی را تحت‌فشار قرار داده است. بخش قابل توجهی از رأی‌دهندگان، به‌ویژه در ایالت‌های کلیدی که در دوره‌های قبل از ترامپ حمایت کرده بودند، اکنون شاهد ناکارآمدی دولت در حفظ رفاه اقتصادی خود هستند. این سرخوردگی، مستقیماً به کاهش پایگاه اجتماعی رئیس‌جمهور و حزب حاکم ترجمه شده است.

در حوزه سیاست خارجی، وضعیت به‌مراتب نگران‌کننده‌تر است. تصمیمات ناگهانی و ماجراجویانه‌ ترامپ، ائتلاف‌های سنتی واشنگتن را تضعیف کرده و در عین حال، بحران‌های جدید و پرهزینه‌ای را در مناطق حساس جهان ایجاد کرده است. از تنش‌های بی‌پایان با شرکای اروپایی و آسیایی تا هزینه‌های هنگفت نظامی‌گری در خاورمیانه و شرق آسیا، همه و همه بار مالی و سیاسی سنگینی را بر دوش مالیات‌دهندگان آمریکایی تحمیل کرده‌اند.

شهروندان آمریکایی به تدریج به این درک رسیده‌اند که «بحران‌سازی» نه‌تنها منافع ملی را تأمین نمی‌کند، بلکه صرفاً به افزایش بی‌ثباتی و کاهش قدرت چانه‌زنی آمریکا در بلندمدت منجر شده است.

این تحولات، بیش از هر چیز، سران حزب جمهوریخواه را نگران کرده است. رهبران با تجربه حزب، از هر زمان دیگری نسبت به سرنوشت انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره در سال 2026 و به‌ویژه انتخابات ریاست‌جمهوری 2028 نگران‌تر به نظر می‌رسند. آن‌ها می‌ترسند که پشیمانی عمومی از حمایت‌های قبلی، به شکل یک «موج قرمز معکوس» تمامی نامزدهای وابسته به جریان ترامپ را در انتخابات آتی غرق کند و کنترل مجلس نمایندگان و سنا را برای دهه‌ها از دست جمهوریخواهان خارج سازد.

جمهوریخواهان درک کرده‌اند که میراث ترامپ، فارغ از دستاوردهای لحظه‌ای، می‌تواند برای آینده حزب گران تمام شود. اگر این سندروم پشیمانی از رأی‌دهی گسترده‌تر شود، حزب جمهوریخواه ناگزیر خواهد بود تا برای حفظ بقا در سپهر سیاسی ایالات متحده، به سرعت از ایدئولوژی‌های پرهزینه و بحران‌زای دولت فعلی فاصله بگیرد و به سمت نامزدهایی حرکت کند که تصویری باثبات‌تر و قابل اعتمادتر از مدیریت کشور ارائه دهند. انتخابات آینده نه‌فقط برای دموکرات‌ها، بلکه برای خود جمهوریخواهان نیز، به نبردی برای تعریف مجدد هویت و آینده حزب تبدیل شده است.